Algemeen letterkundig lexicon

probare

Etym: Lat. aannemelijk maken, bewijzen.

Term uit de retorica voor een van de middelen die de ars persuadendi ten dienste staan, nl. in het onderdeel van de argumentatio het aannemelijk maken van een zaak door middel van het aandragen van bewijzen. Dit kan het best gebeuren in een eenvoudige stijl, het genus humile, een van de drie genera elocutionis. De probatio kan gevolgd worden door de refutatio waarin de tegenargumenten van de andere partij weerlegd worden.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 7 (2005), kol. 123-130.

privilegie zie privilege

probatio pennae