Algemeen letterkundig lexicon

refutatio

Etym: Lat. refutare = neerslaan, afwijzen, weerleggen.

Term uit de retorica voor dat gedeelte van de argumentatio waarin de argumenten van de opponent weerlegd worden.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 7 (2005), kol. 1109-1113.

refrein-2

regeldwang