Algemeen letterkundig lexicon

impungeren

Etym: Lat. punctum = punt.

Term uit de manuscriptologie voor het weer geldig maken van een aanvankelijk geschrapt tekstgedeelte door het plaatsen van punten onder de desbetreffende tekst. Het is het tegenovergestelde van expungeren, het door middel van ondergeplaatste punten of streepjes ongeldig maken van een gedeelte van een tekst in een codex, een werk uit de prototypografie of een incunabel. Een tekstediteur kan een impungatie na schrapping weergeven met de volgende diakritische tekens-1: [-.a.].

De laatste regel van de derde strofe alsnog geïmpungeerd door M. Nijhoff. [bron: M. Mathijsen, Naar de letter (2010⁴), p. 304].

Lit: P.J. Verkruijsse, ‘Over diplomatisch editeren van handschriften en het gebruik daarbij van diacritische tekens’ in Spektator 3 (1973-1974), p. 325-346.

improvisatie

impure poëzie zie onzuivere poëzie