Algemeen letterkundig lexicon

catalogus-2

Etym: Gr. kata-legein = volledig, van begin tot einde zeggen, opsommen.

Term uit de poëtica voor een opsommende beschrijving-1 (descriptie) van een aantal van met elkaar geassocieerde personen, begrippen of objecten. De catalogus stamt uit de klassieke literatuur (Homerus, Ovidius, Vergilius) en wordt nagevolgd (imitatio) gedurende de middeleeuwen en renaissance. Een Middelnederlands voorbeeld van een catalogus is de beschrijving van de afbeeldingen op de muur rond het lustoord van Deduut in Die Rose van Heinric van Aken (ed. Verwijs, 1976², vs. 131 e.v.), waarin een aantal gepersonifieerde karaktereigenschappen (allegorie) beschreven wordt. Een ander voorbeeld is de beschrijving van de dorperlingen in de Reinaert als zij Bruun de Beer te lijf gaan die met kop en voorpoten in de eik van Lamfroyt vastzit (ed. Lulofs, 1985², vs. 718 e.v.). Zie ook catalogusverzen.

catalogus-1

catalogusverzen