De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 160]

Geld
Philip Larkin
(Vertaling Wiebe Hagendoorn)

Elk kwartaal of zo maakt het geld mij een verwijt:

‘Waarom laat je mij hier in ledigheid?

Ik ben wat jij nooit hebt gehad, mooie dingen en seks.

Die zou je nog steeds kunnen krijgen, schrijf maar wat cheques.’

Dus kijk ik naar een ander, wat die ermee doet:

Die bergt het heus niet tussen het linnengoed.

Ze hebben een tweede huis en auto en vrouw:

De band tussen leven en geld lijkt tamelijk nauw.

- Ze hebben zelfs veel gemeen, als je navraag gaat doen:

Jong zijn kun je niet uitstellen tot je pensioen,

En hoe je je poen ook belegt, het geld dat je spaart

Is aan het eind van de rit geen sikkepit waard.

Ik hoor het geld zingen. Het is of je uitzicht had

Van een hoog balkon op een provinciestad,

De sloppen, de gracht, gekke kerken in vol ornaat

Bij avondzon. Uitermate desolaat.

Money

Quarterly, is it, money reproaches me:

‘Why do you let me lie here wastefully?

I am all you never had of goods and sex.

You could get them still by writing a few cheques.’

So I look at others, what they do with theirs:

They certainly don't keep it upstairs.

By now they've a second house and car and wife:

Clearly money has something to do with life

- In fact, they've a lot in common, if you enquire:

You can't put off being young until you retire,

And however you bank your screw, the money you save

Won't in the end buy you more than a shave.

I listen to money singing. It's like looking down

From long french windows at a provinvial town,

The slums, the canal, the churches ornate and mad

In the evening sun. It is intensely sad