De Tweede Ronde. Jaargang 7

(1986)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– rechtenstatus



[pagina 177]
Drie gedichten Meir WieseltierGa naar voetnoot* (Vertaling Shulamith Bamberger) Droom van de dood als een engel Mensen die linnen mantels droegen die olijven en sesam aten die boekrollen lazen in ommuurde steden in bossen op kussens op stenen, droomden de dag van hun heengaan in de gedaante van een engel die uit de muur komt of uit de boom het slachtmes in zijn hand maakt elke uitleg overbodig. Ze gaan dan zonder klagen mee of ze vragen wacht nog totdat ik voor mijn huisgenoten beschikkingen tref tot ik het werk voltooi en sla dan pas uw hand op me. En in bijzondere gevallen in de schriften te vinden valt er met hem te onderhandelen te zeggen u bent te vroeg ga nu en kom weer terug over twee maanden over een jaar,
[pagina 178]
want ook een engel des verderfs als hij zal voor een overtuigend argument bezwijken voor de waarheid van het mensenleven en zal zich ook niet durven aanmatigen als men met steekhoudende woorden aankomt: hij vertrekt weer gelijk hij gekomen is komt terug op een ander tijdstip uit de muur of uit de boom en het bliksemende slachtmes in zijn hand glimt als het glimmen van het zwerk.
Maar er zijn wel dingen waarop je kunt rekenen Job kan op zijn vrienden rekenen dat ze op de dag van smart binnen zullen wippen, dat ze met gebogen hoofd gewichtige vragen zullen stellen, de gerechtigheid der wereld op gepaste wijze zullen weergeven, met gezonde nieuwsgierigheid oorzaak en gevolg zullen nagaan. Zij zullen in staat zijn het lijden van Job aan zijn daden te ontlenen: ze zullen elkaars woorden aanvullen, en ook al zullen ze in enkele herhalingen vervallen, het zijn toch vrienden en geen copywriters. Job kan er dan ook op vertrouwen dat ze zijn begrafenis zullen bijwonen. En als het op een onverwacht, ietwat verbluffend herstel aankomt, wie zal blijer zijn dan zij? Ze zullen op de uitnodiging ingaan en een fles champagne meenemen.

[pagina 179]
Vader en moeder zijn naar de film, Ilana zit alleen in een leunstoel en kijkt in een grijs boek Ze bladert, naakte ooms rennen naakt en zo mager, en tantes ook, met blote bips en mensen met pyjama's aan, net acteurs en davidsterren van stof. En ze zijn allemaal zo lelijk en dun, en grote ogen als van vogels. 't Is heel raar en allemaal zo grijs. En Ilana heeft rode en blauwe en groene en gele en roze potloden. Ze gaat dus naar haar kamer en haalt al die mooie kleurpotloden en tekent heel ijverig allemaal brillen en gekke koppen. Vooral dat magere kale jongetje dat ze zo'n grote rode snor geeft en op de punt van de snor staat een vogel.	voetnoot* Meir Wieseltier werd geboren in Moskou, in 1941. Zijn familie wist in 1949 via Polen, Duitsland en Frankrijk naar Israël te emigreren. Wieseltier woont in Tel Aviv en heeft zes bundels poëzie gepubliceerd. Hij vertaalt poëzie uit het Engels, Frans en Russisch.