Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw
(1879-1881)–Jan de Bruyne–
Auteursrechtvrijverzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne
[pagina 133]
| |
- CXX - [O opperste wysheyt, vol goddelyker weten]aant.
O opperste wysheyt, vol goddelyker weten,
van dbegin totten eynde niet om duergronden,
nooyt iemant en was raetsman van Godts secreten:
shemels ordonnancie is by hem gevonden,
deertryck, & datter in is, al om ter stonden,
in soorten divers, menigerhande dieren,
de mensche geformeert: onnoosel van sonden,
onsterslyc, mocht hy alle beestkens regieren;
al gemodereert, een gebodt moest hy vieren,
dwelck overtreden, duer des quaets vyants opstel,
den meester verlaten als dwase scholieren,
de weirelt, met datter in is, valt in rebel,
al dat leven ontfanckt in dangier, in gequel.
Adam den eersten moest naken de suere nodt.
Godts woordt altyts blyft, de weirelt vergaende snel:
sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.
| |
[pagina 134]
| |
Salich soo is hy, nae des Propheets betoogen,
die inden raet, wech ost stoel vol gebreken,
van misdaden tfenyn niet en heeft gesogen;
maer inde wet Godts, sdaechs & snachs, heeft gekeken.
By den boom groen, vruchtbarig, wordt hy geleken,
by den water geplant, diemen siet bedouwen
van Godts gracie, als wt vloeyende beken;
der duechden vruchten salmen aen hem aenschouwen:
elck spruytken oft bladeken is, sonder rouwen
& voorspoedich, als wethouder des Heeren.
Maer een boos mensche, die dbloet heeft inde clouwen,
is als sant, dwelck den wint wech dryft met verseeren.
Die de weirelt volcht, sietmen verdordt verkeeren,
als inden breeden pat waer schuylt menich rabot.
Hout handt aende ploech, & wilt niet achterwaert meeren:
sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.
Wie sal, Heere, u tabernakel besitten,
oft in uwen heyligen berch mogen rusten?
Niet die nae den vleesche leeft int sondich verhitten,
maer puerlyc wandelt & schudt sweirels wellusten,
| |
[pagina 135]
| |
rechtverdicheyt in dwoort, in wercken, die dusten,
die, alsoo hy wilt hebben, synen naesten doet,
geen wrake nemende, seer quaet van inbusten,
schandale oft blame, oock boos in haeften moet.
Die putertier leeft, niet synde ten laesten vroet,
als de rycke die distruweerde syn schueren,
word vernielt, geworpen inden verbaesten gloet.
Die op Christus den steen niet en stonden syn mueren,
die timmert op dryvende sant mach niet dueren,
wanckelbaer int geloove als houdende spot.
Wat sonder Godt geplandt wordt, het salt besueren:
sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.
prinche.
Tis ter weirelt al niet, sonder Godt verheven;
want alle dinck is by hem voersienlyc gemaeckt.
Hout u dan aen hem, niet aen sweirels aencleven,
in liefde, in charitate, dat niet en laeckt;
soo wordt hy in u & ghy in hem geraeckt.
Betrout op de weirelt niet, sy sal u liegen;
| |
[pagina 136]
| |
de weirelt met haer begeerte vergaet ongeschaeckt;
sy belooft lanck leven, maer sy sal u bedriegen,
de mensche gheboren sal seer corts vervliegen.
Tsamblant des weirels moechdy dan wel verfoeyen,
al presenteertse int saechte u te wiegen.
Soo peyst dan; niet sonder Godt, maer al vernoeyen;
een godvruchtich mens sal al vloeyende groeyen,
gesneen vander weirelt, als stinckende verrot.
U herte besicht, met Godt wilt u moeyen:
sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.
Al vloeyende groevende |
|