Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 97]

- CXI -[Hoe vals is de werelt vol ontrouwen certeyn!]aant.

Hoe vals is de werelt vol ontrouwen certeyn!
hoe lange heeft sy int gemeyn // veel quaets berockt!
hoe lange heeft sy de menschen, groot & cleyn,
duer haer samblant vileyn // tot sonden gelockt!
Nochtans ist al als dryfsant dat sy brockt,
midts dat sonder Godt is; Schriftuere tuyget bloot.
Hy comt int getruere, dier hem op stockt;
haer samblant is bitterder dan de doot:
wee hen die etende syn van haer broot!
Want tis al aderen vol fenyns gegoten;
die haer samblant volgen, blyven dick inden noot;
haer samblant is wt Luycefer gesproten.
Veel synder daer in sdroefheyts bant gesloten;
veel hebbender duer gehadt een droevich lodt.
Dus segick als die gecraeckt hebben haer noten:
sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.

[p. 98]

 

Dat sweirels samblant min is dan een luere,

 

voer Godts figuere //, als dryfsant ongeacht,

 

dbleeck wel aen Adams kinderen stuere,

 

die duer haer sprake puere //, waren in tweedracht,

 

doen sy wilden stichten, duer hun eygen macht,

 

den toren van Babilonien snel;

 

aen Pharo, die verherdt was & onbedacht,

 

bleeckt oock wel // midts dat hy was tegen Godt rebel,

 

vervolgende de kinderen van Israhel,

 

& aen Nabugodonosor, die van weerden,

 

duer Holofernes, prinche syns heirs fel,

 

waende wesen als Godt opder eerden;

 

hem en mochten helpen ruyter noch peerden,

 

want hy gedestruweert werdt met alle syn rodt.

 

Sonder Godt en cost hys niet volheerden:

 

sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.

 

 

 

Al dat sonder Godt begost wordt, is al niet

 

als een riet //, dat men van den winde siet verpletten.

 

Alle die sonder Godt willen volbrengen iet,

 

duer hun vernuft, siet //: sy hun selven besmetten

 

& volgen den man, die sonder letten,

 

syn huys opt drooge sant heeft gaen bouwen,

[p. 99]

 

niet vreesende voor dongevals voortsetten;

 

dwelck hem gebracht heeft in groot verflouwen.

 

Want soo haest als men de wolcken sach ontvouwen,

 

& dat den reigen & wint is neder gedaelt,

 

soo is syn huys, als donvaste landouwen,

 

als dryfsant wech gedreven & verschaelt;

 

dees schade heeft hy over sweirels samblant gehaelt.

 

Veel volgen hem noch: synse niet wel sot?

 

machmen dan niet wel seggen, om dat elck dus dwaelt?

 

sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Alle tsamblant, dat inde werelt wordt gevonden,

 

is, naer tvermonden der propheten, al quaet.

 

Voor Godt syn alle geveysde wercken, sonden:

 

tot geender stonden //, in eenige daet,

 

en begeert hy samblant, maer liefde delicaet.

 

Een oprecht herte is hem aengename,

 

dwelck als dryfsant, gelyck tsamblant, niet en vergaet,

 

maer blyft standvastich in Godts liefde eersame,

[p. 100]

 

Wee den mensche, die sweirels samblants same

 

soeckende is met listen & practycken!

 

Hem is bereyt de eeuwige blame,

 

diemen nergens by en can gelycken,

 

maer wel hem, die in Godt behout sonder wycken,

 

want wie hem versmaeyt oft syn gebodt

 

moet wel seggen, den ermen metten rycken:

 

sweirels samblant is als dryfsant: niet sonder Godt.

Per Wel hem die in Godt betrout.