Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 81]

- CVII - [Waer mach den mens meerder victorie sporen]aant.

Waer mach den mens meerder victorie sporen,
catyvich, allendich, naekt, mismaeckt geboren
wt der vrouwen, met Adams gebreck belast,
nochtans totter salicheyt, vant begin, vercoren,
al wordt hy duer vyants listen somtyts verrast,
dan in Christo Jesu, den bloeyenden mast,
die de doot verwan & den duyvel mede,
die gevanckenisse gebonden wel alsoo vast,
deerste & leste, donverganclychede,
donverwinnelyc sweert staende opt snede
aen beyde syden, nooyt te volle gelaudeert,
om voer ons te verwinnen, bereyt int stede
des nieuwen Jerusalems, daer hy domineert?
Dus leyt smensen victorie, hoement alegeert;
die doch broos, cranck, swack & in ongeval // is,
alleene sonder twyfel, dit wel noteert,
int bloet des lams gedoot, diet al in al // is.

[p. 82]

 

Leyt niet in dit lam, dwelck wt vierigen luste,

 

den doodelycken kelck dronck in swaer onruste,

 

ons victorie, leven, troost & confoort,

 

dat ons opgeleyt was duer synen doot bluste,

 

ons versoent met Godt & gestelt in accoort,

 

onsen middelaer, geen ander, ons doende trappoort

 

van ons allendige voer synen vadere,

 

& heeft die sloten der hellen geheel verstoort;

 

schonck ons den dranck wt die bloedige adere

 

synder herten, en was oock geen versmadere

 

van ons bedroefde, die duer syn tranen heet

 

afwies de smette van ons alle gadere,

 

duer den prys syns bloets, naar Johannes bescheet?

 

Syn victorie is de onse, die den vyandt wreet

 

gebonden is, die tegen ons int geschal // is,

 

dat ons volle salicheyt leedt, dat is hem leet

 

int bloet des lams gedoot, diet al in al // is.

 

 

 

Oft al schoon de mensch hadde vant begin gedaen,

 

sindt dat Godt die weirelt schiep & heeft bestaen,

 

allen de wercken, die ooyt goet syn bevonden,

 

ja, had hun duysentmael laten ter doot toe slaen,

[p. 83]

 

oft schatte gegeven ontellycke ponden.

 

Al hadden tsamen gebeden alle monden,

 

die ooyt waren of sullen worden geschapen;

 

al waert al gedaen dat smenschen hert mocht gronden,

 

geen victorie & mochtmen hier duer betrapen,

 

& had ons dit lam niet comen vercnapen

 

& in ons vlees gesmaeckt den dootlycken keest,

 

& verwondt al dat nae ons siele comt gapen,

 

nae syn doot verresen, ons victorie meest

 

& strydt selver voer ons teghen thels tempeest;

 

want elck mens sonder dlam int verwinnen smal // is,

 

maer dat al ons cracht leyt, benyt den boosen geest,

 

int bloet des lams gedoot, diet al in al // is.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Heest dit lam niet gewillich, in als verduldich,

 

den camp voer ons aenveert, duerwondt menichfuldich,

 

ons smerten gedragen, opgeoffert aent hout?

 

Heeft hyt niet al voldaen? Syn wy noch wat schuldich?

 

Is den mens oock verlost met silver oft gout?

 

Geen ander victorie, alsment vast behout,

[p. 84]

 

dan des lammekens bloet, costelyc & dierbaer.

 

Wat souden wy gedaen hebben, doch jonck & out?

 

Isser ander hulpe den mens gecomen naer?

 

Neent; dit lam ist, dat ons beschermt voer allen vaer;

 

ons verwinnen leyt alleene in syn stercke hant:

 

dit geloovende, is onse victorie; tis waer:

 

in den noot des doots doet hy den mens bystant,

 

& sullen duer hem verrysen: wy syn den pant

 

daer dlam om street met hem die int ertsche dal // is.

 

Crachteloos dus leyt ons victorie playsant

 

int bloet des lams gedoot, diet al in al // is.

Gestelt op de rethorycke camer geheeten Moses doren:
op de vrage: Waer in smensen victorie meest gelegen is?

Per Verbeyt den tyt, Olystak.
A^o 1562.