Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 77]

- CVI - [Waer sullen de godloose mogen vlien // vals]aant.

Waer sullen de godloose mogen vlien // vals,
die sonder raet Godt & haren broeder haten?
Wat heeft haer leven doch hier te bedien, // als
sy haer met Godts woort niet en willen saten?
Waer sullense drincken, die daer hebben verlaten
die springende adere, den gesonden wyne?
Waer mogense uyt vinden by eenige staten,
die hier den vrede, der sielen medesyne
versmayen; wat naeckt haer, dan deeuwige pyne?
In onrusten haren worm doch eeuwich brandt,
die met looser valscheyt, in geveysden schyne,
over Christus lekens hier crygen doverhandt.
Waer mogense gerust woonen in eenich landt,
die Gods tempels schinden, daer hy in dede
groote wonderen? Niever duer desen; want
de godloosen en hebben geenen vrede.

[p. 78]

 

Wat macht haer helpen, al gaense hier raet // slagen

 

& seggen: 't vrede, sonder sorch over al?

 

Laet ons de gerechtige vroech en laet // cnagen

 

totten beene, terstont naeckt haer dan den val,

 

als een barende vrouwe met groot geschal.

 

Geen ruste en mogense hier inne verwerven;

 

in haer boose vonden haer meest overcomen sal

 

groote tribulacie, een haestich sterven;

 

tsweert, datse wt hebben, salse thert duerkerven,

 

al knersen haer tanden op Godts volck vercoren;

 

in haer eygen stricken sullense verderven;

 

want tot Godts wrake soo synse geboren,

 

die Godts bruyt schinden, die roose sonder doren;

 

Sathan, haren prinche, bereyt vast haer stede.

 

Daer sullense proeven Godts wreeden thoren:

 

de godloosen en hebben geenen vrede.

 

 

 

Dit heeft Christus tot syn jongers gesproken, // doen

 

hyse versondt om den vrede te leeren;

 

maer de godloose hebben sulcx gewroken // loen,

 

dat sal beter gaen in den dach des Heeren.

 

Sodoma, dan sulcke, die van haer keeren

 

mynen vrede, tuycht Godt, onruste is by haer;

[p. 79]

 

met deen wee op dander sal ick vermeeren

 

haren druck, niet wetende waer blyven van vaer;

 

al macht haer wat gelucken in te volgen naer

 

myn hoopken, en willense hittich verschueren.

 

Met sweirels instellen, al gedooch ickt voerwaer,

 

sterste, dierentyt naeckt haer tallen ueren.

 

Waer sullense vlien, die weten van te vueren

 

mynen wille? Veel verdriet vuerense mede;

 

haer eygen vlees sal haer tot spyse gebueren:

 

de godloose en hebben geenen vrede.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Godt salse voer ruste met elende // dwingen,

 

verlaten weeskens sullen syn haer kinderen;

 

niet half en mogen sy ten ende // bringen

 

huer dagen: tcruysen des bladts salst hinderen.

 

Gy wordt geplaecht van wormen & slinderen,

 

diet fenyn strooyen in Godts woord gebenendyt;

 

als rook & gras sullen haer namen minderen,

 

die tegen Godt & syn volck hier vueren strydt.

[p. 80]

 

Het sal haer hier namaels staen tot groot verwyt.

 

die om haers buycs wil verlaten des Heeren wet,

 

& die den vrede hier soecken aendoende groot spyt,

 

& hebben haer, als Caïm, aen dbloet besmet

 

van haren broeder, & worden van derme vet.

 

Dees dalen al ter hellen; ten baet haer geenen bede;

 

Christus genadich bloet en hebbense niet te bet:

 

de godloose en hebben geenen vrede.

Tot Bredael A^o 1564
Per Verbeyt den tyt
Olyftack in Antwerpen.