Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 53]

- C - [Wacht u wel, ghy Natanaelsche cleyn schaer]aant.

Wacht u wel, ghy Natanaelsche cleyn schaer,
die Christum, maer gecruyst, alleen kennende syt,
proeft de geesten, oft sy oock wt Godt syn voerwaer;
syt duyfkens, weest serpentkens, sloot u niet aent haer
der geveysder Phariseen, het is nu tyt.
Vindy bemaelde graven? Rieckt weder subyt
oft sy niet vol doots gebeente binnen en stincken.
Siedy bidden, vasten? Grondeert oock Godts verwyt.
Siedy almoessen geven, dwelck schynt profyt?
Hoort weder, ofter geen trompetten en clincken;
merckt oft sy met Jesabel niet eten & drincken,
die haer devote soberheyt tvolk wt mennen.
Op des boomgaers schoon hout wilt niet dincken;
want hoe schoon de schorsen oft blanderen blincken,
aen de vruchten salmen den boomgaert kennen.

[p. 54]

 

Wilt hem Cayms soorte nu Abels vermeten?

 

Siet alleen op haer handen, niet opden mont.

 

Wilt Chore oft Dathan meester syn geheeten?

 

Merckt oft hy op Moyses stoel is geseten,

 

proeft mede oft hy sieck maeckt oft gesont,

 

Wilt Achimus, een priester Godts syn goet ront?

 

Leest eerst hoe hy met Juda Machabeo staet.

 

Wilt Saül coninck blyven in een eeuwich verbont

 

over Godts volck? Merckt oft hy gehoorsaem ter stont

 

Amelech, met al dat syn is, doot & verslaet.

 

Wilt tvolck Christen heeten? Siet oft ooc voort gaet

 

in liefden, ontweken der kettersche rennen,

 

gelyc Jacobus seyt: als dwoort soo de daet;

 

want alleen nae der Schriftueren raet:

 

aen de vruchten salmen den boomgaert kennen.

 

 

 

Wat vintmen boomgaerden, ten dage van heden,

 

secten soudick seggen, waer ick als Paulus stout,

 

schoon besnoeyt, beschoren, begraven, besneden;

 

maer die daer syn gelt sou willen besteden,

 

sou meer rot appelen vinden menich fout.

 

Al geeft den geest sulcken boomgaert clap & cout

[p. 55]

 

versmoort blyvende inden vleeselycken brant

 

tgelooff haer beroemende, daer de liefde flout.

 

Maer daermen Godts woort leert & tselfde onderhout,

 

alsulcken boomgaert is serteyn van Godt geplant.

 

De wolf veyst wel syn tale, maer synen tant

 

can hy hem in geender manieren ontwennen.

 

Niet aen de grau wolle bonte mutsen playsant,

 

noch aen groote tytelen, noch vernuft verstant:

 

aen de vruchten salmen den boomgaert kennen.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Oft secten stichters syn, die dees weeukens stroopen

 

& dees jonge vroukens, vol sondiger wercken,

 

& die met der onnooselen sweet hun droopen,

 

& den dwasen maechden den olie vercoopen,

 

ick en segs niet, prinche; men vrages den clercken.

 

Paulus, die ons dees geesten leert mercken,

 

beroemt hem dat hy niemant heeft lustich geweest.

 

Nu, dees oock, die hun oock int opinien stercken,

 

oft sy lidmaten syn der heyliger kercken,

[p. 56]

 

ick en segs niet; maer elck proeve den geest

 

van tvervolch & vervolgers; smaeckt, prinche, den keest;

 

tcruys altyt by Christum, naer tgetuych der pennen.

 

Ick en sie niet dat men vygen van doornen leest;

 

hoe de sulcke hun veynst, dan waey aldermeest:

 

aen de vruchten salmen den boomgaert kennen.