Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 99]

- LXVI - [Het nieuwe jaer my op vrinden doet // dincken]aant.

Het nieuwe jaer my op vrinden doet // dincken,
want vrinden malcanderen giften goet // schincken.
Dus wensch ick u, myn vrint, een eerlyc leven,
wt jonsten geschreven;
de lieffde int herte van buyten moet blincken,
al en volchter gheen gifte, vrints woorden soet clincken.
Neemt in dancke myn jonste als vrint verheven,
duecht salder aencleven;
want een eerlyc leven //, tis claer beseven,
behoet voer sneven // & doet duechden groeyen.
Duer een eerlyc leven // wert sonde verdreven,
& onstucken ghewreven // der plagen roeyen.
Wilde hem een jeghelyck eerlyc te leven moeyen,
Godts gratie sou vloeyen // op ons ter noot;
geluck & welvaert, wilt dit bevroeyen,
souden ons besproeyen //, maer boven al ist groot:
nae een eerlyc leven volcht een salige doot.

[p. 100]

 

Een eerlyc leven salichlyc sterven // doet;

 

die in sonden leeft alle eere derven // moet;

 

want schande is sonde & sonde schande swaer,

 

dats elcken openbaer.

 

Een eerlyc leven is boven conserven // soet;

 

het doet Godts rycke hier naer verwerven // goet.

 

Sonder duecht en is der weirelt eere, voerwaer,

 

niet te achten een haer.

 

Sulck is hier wel in state verheven, maer

 

Godts oogen sien claer // syn schandelyc leven quaet;

 

edelheyt der geboorten en helpt niet hier naer,

 

maer alleene helpt daer die duechdelycke daet.

 

Een eerlyc leven is een vruechbaer saet;

 

maer, my wel verstaet //, alser duecht wt sproot.

 

Soeckt eerlyck te leven, tis seer goeden raet;

 

die niet en versmaet //; want hier leet den cloot:

 

Nae een eerlyc leven volcht een salige doot.

 

 

 

De wolff wel somtyts een slams habyt // draecht,

 

maer Godt hier nae elcken ypocryt // plaecht;

 

want schyn sonder syn en sal niet salich maken,

 

dit syn waer saken.

[p. 101]

 

Maer die eerlyc leeft, der sielen profyt // jaecht

 

& syn conscientie sonder respyt // vaecht;

 

dorstige herten, die na gratie spaken,

 

sal Godt genaken.

 

Dus, die nae een eerlyc leven wil haken,

 

in duechden moetty waken //; want eere is duecht,

 

& duecht is eere, wilt dit wel smaken,

 

& dat nootken craken // op dat ghy muecht:

 

een eerlyc leven vercrycht deeuwige vruecht.

 

Dus, elck jonge juecht //, vliet des duyvels poot,

 

schout sondige schande, ghy wort nae verhuecht,

 

tot eeren u vuecht //; want ick segge noch bloot:

 

na een eerlyc leven volcht een salige doot.

 

 

 

Maer die eerlyck wil leven houtmen voer sot // nu;

 

meest elck leet in sonden alst verken int cot // nu.

 

Men eertse die vercrygen geest, schat & gelt,

 

doer fortse & gewelt;

 

maer diese sullen sien, verstaet myn slot // nu,

 

den genen diese hebben begeckt, bespot // nu,

 

int oordeel als schapen ter rechter hant gestelt,

 

kinderen Godts getelt,

[p. 102]

 

inde lucht verheven; sy, daer neder gevelt

 

& eeuwich gequelt //, vindense hen bedrogen;

 

deertse rycdom, daer sy toe waren gehelt,

 

daer werden sy aff ontschelt // want heeft gelogen.

 

Dus, elck wil nae een eerlyc leven poogen;

 

met duechden duertoogen // en vreest geenen stoot.

 

Wildy tsoch suygen dat Godts vrinden sogen?

 

Soo moetty hier doogen //, denckt oft u verdroot:

 

na een eerlyc leven volcht een salige doot.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Duermerckt myn dicht, & willet cnouwen // wel,

 

& ter duecht u schickt, wilt sonden schouwen // wel;

 

recht sal Godt elcken nae wercken loonen,

 

tis claer om toonen;

 

& die eerlyc leeft twert hem vergouwen // wel,

 

natuerlyc vueget mans & vrouwen // wel.

 

By desen werckt wel, want duecht salmen croonen,

 

ick en wil u niet hoonen;

 

in reyn eerbaer herten sal Godt oock woonen.

[p. 103]

 

Nu, eerbaer persoonen //, weest tempels ons Heeren,

 

siet toe, acht deertsche eere niet twee boonen;

 

alle duechden verschoonen // den naem van eeren.

 

Nu, wilt dan eerlycker wercken vermeeren

 

nae myn simpel leeren //, dwelck jonste ontsloot,

 

altyt synde duechdelyc de beste cleeren.

 

Rasch wilt u keeren // tot dat Godt geboot,

 

soo suldy wel sterven een salige doot.