Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 31]

- L - [Ghy, cleyne schaer, hier verdruckt int leven]aant.

Ghy, cleyne schaer, hier verdruckt int leven
van sweirels kinderen niet turbacie,
vreest niet; dbehaecht den Vader u te geven
syn eeuwich rycke vol jubilacie.
Al schynet dat hy lang beyt syn gracie,
wilt pacientich verwachten in u lyden;
al doet u tvlees aen groote temtacie,
denckt niemand dan dien, die wettelyc stryden
werden gecroont; al roept den geest tallen tyden:
wie sal my van dit lichaem des doots bevleckt
verlossen, op dat ick mach verblyden
met mynen Godt, daer therte inwendich nae treckt?
Twyfelt niet; syn belooften sal hy perfeckt
volbringen; dus peyst, met begeerten duerstraelt:
hy en beydt niet lange, al schynet, diet eens betaelt.

[p. 32]

 

Lang te beyden verweckt de begeerten seere;

 

dus besidt u siele met patientie;

 

denckt den knecht is niet beter dan synen heere.

 

Hebben sy my vervolcht met violencie,

 

sy sullen u oock dooden, sonder mencie;

 

want onder dien wolven, als schaepkens desolaet,

 

sende ick u; maer op myn assistencie

 

stuendt, en syt listich als serpenten tuwer baet;

 

sonder valsheyt als duyven schouwende tquaet,

 

verwachtende den Heere nerstich wakende.

 

Al schynet dat hy lang beyt, standvastich staet

 

op syn woordt; sydt vierich nae hem haeckende,

 

wetende dat u salicheyt is nakende.

 

Dus denckt vry als een die syn hope niet en faelt:

 

hy en beydt niet lange, al schynet, diet eens betaelt.

 

 

 

Neemt exempel aen ons vaders verlangen,

 

die om verlossinge riepen dach & nacht:

 

schuerdt, ghy hemelen; comt, wilt ons ontfangen!

 

In uwe bescherminge, toont, Heere, u macht!

 

Dus, mede lydtsamich u salicheyt verwacht;

 

comende, sal hy comen & niet verthoeven;

[p. 33]

 

al schynet dat hy op syn schaepkens niet en acht:

 

dat doet hy om u als tgout int vier te proeven.

 

De weirelt sal lachen, ghy sult u bedroeven;

 

maer u droefheyt, seyt hy, sal in vruecht verkeeren;

 

als den appel syns oogs, tot uwer behoeven,

 

sal hy u bewaren int persequeren;

 

hy en sal u geen weesen laten; wilt vermeeren

 

u selven, & peyst, als synen geest in u daelt:

 

hy en beydt niet lang, al schynet, diet eens betaelt.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Al saten die kinderen van Israhel

 

benaudt & verdruckt onder Pharaons hant,

 

duer Godts groote goetheyt, wt al haer gequel

 

werden sy wonderlyc verlost seer triomphant.

 

Al sadt syn volck int Babilonische lant

 

gevangen, ja verlaten, voer smenschen oogen,

 

al scheen hy lang te beyden, hy verlostese: want

 

syn belooften niet faelgeren en mogen.

 

Dus, al sydt ghy me int verdriet getogen

[p. 34]

 

vanden gepurpurden hoet opt best geseten,

 

staet vast op u hope; ghy & wert niet bedrogen.

 

Jae, hoe hooch dat sy haer selffs gaet vermeten,

 

die u geschapen heeft en sal u niet vergeten.

 

Dus denckt vryhertich opden regel dick verhaelt:

 

hy en beydt niet lang, al schynet, diet eens betaelt.

Per Heer buycht myn harte.
Egbert Meynert factuer in Amsterdam.