Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 5]

- XLIII - [Hoe ongestadich is dlant ter weirelt wydt!]aant.

Hoe ongestadich is dlant ter weirelt wydt!
Deen is gierich, hoeverdich, in synder tyt;
met onrechtverdicheyt, ten mach haer niet baten,
muyterye maken over dlant & grooten stryt,
metten cortsten, in alle boosheyt, verwaten
oorloge, dierte & sterfte in alle straten;
syn onsalicheyt en is niet om schryven,
noch min des lants salicheyt & staten.
Maer dlant, dat in ruste & in vrede wilt blyven,
moet alleen Godts wysheyt aenclyven,
& syn eygen vernufticheyt gaen te buyten wel;
want wanneer hy slapen sal, nae des doots geryven,
soo en sal hy niet met hem dragen dan gequel,
gelyc de rycke vrecke dede, wiens siele, snel
nae die doot begraven, wordt in eeuwicheyt vertreden.

[p. 6]

 

Laet u giericheyt varen, leeft nae Godts bevel:

 

wysheyt can die landen best houden in vreden.

 

 

 

Ghelyc die sonne die mane te boven gaet,

 

soo canmen, door die wysheyt des Heeren raet

 

die landen best houden in vrede goet;

 

want sy is moeder der lieffden, sy en werkt geen quaet;

 

in haer is gracie door haer liefde soet;

 

vrede can sy maken, sy en soekt geen bloet;

 

sy maeckt eendracht in die landen bekent,

 

want sy regeret dlant met een goddelycke spoet.

 

Met die waerheyt comt syse verlichten present,

 

want sonder de wysheyt bleven de landen geschent;

 

want sy is een gave Godts, den menschen gegeven

 

om te gebruycken, wt lieffden gewent,

 

tot smenschen salicheyt niet meer te sneven;

 

want sy is een goddelycke schat verheven,

 

eenen sleutel des vreedts met goddelycke seden,

 

vanden Heyligen Geest gecomen beneven:

 

wysheyt can die landen best houden in vreden.

 

 

 

Die wysheyt geeft Godt wt lieffden alleene;

 

doer wysheyt comt kennisse & anders geene;

[p. 7]

 

want Salomon badt Godt om swysheyt gronden.

 

Beter is sy dan peerlen oft gout seer reene:

 

geenen beteren schat, in sweirelts ronden,

 

dan wysheyt van Godt gegeven wt synen monden,

 

ons tot een leere om des lants verstercken.

 

Dus, bidt om wysheyt tot elcken stonde;

 

soo blyft ghy in rusten tot alle percken,

 

haer wegen syn duechdelyc & goede wercken;

 

want sy bewaert in ruste, in vrede, dlant,

 

& maeckt de menschen tot wyse clercken,

 

waerdoer sy gebruycken een goddelyc verstant.

 

Haer naeste beschermt sy doer Godts crachtige hant,

 

doer Godts wysheyt in landen & steden;

 

geen beter solucie dan dese; want:

 

wysheyt can de landen best houden in vreden.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Godt heeftse lieff die hem vreesen alleene meest,

 

& met synder wysheyt woonen in dit foreest;

 

want sy is schoonder dan der sonnen aenschyne,

 

sy is gecomen van den Heyligen Geest.

[p. 8]

 

Geen peerlen ost gesteenten, hoe goet van myne,

 

en isser niet by te gelycken; midts haer doctryne,

 

subtyl, welsprekend in haer conversatie;

 

sy is voorsichtich met Godts woort ten fyne;

 

by haer is kennis, verstandt, met Godts gracie;

 

oock is sy die spiegel een van Godts nacie.

 

Allen dingen vermach sy doer wysheyt claer;

 

want met Godts woort hout sy haer rengnacie;

 

Godt blyft in haer & sy in Godt voerwaer,

 

sy blyft in die waerheyt, sterck als een pilaer,

 

een met Godts woort, met vieriger beden;

 

geenen costelyckeren schat int openbaer:

 

wysheyt can de landen best houden in vreden.

Per Conste bemin ick,
Wyngaert rancke van Berchem.