Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 117]

- XXVII - [Comt, dochterkens van Sion, helpt my volprysen]aant.

Comt, dochterkens van Sion, helpt my volprysen
die goetheyt myns liefs die hy my heeft gejont,
ja & eeuwich betoont om myn verjolysen.
Myn tonge is te teere, te cranck is mynen mondt,
om synen loff te verbreyden wt den grondt:
dryendertich jaer heeft hy my gesocht seere,
dies hy, als icke, blyde was doen hy my vondt.
Veel arbeyts was doende myn lieff, mynen heere,
om my te verlossen, tot elcken keere,
wt de handen mynder vyanden crachtich.
Saechtmoedich, ootmoedich, van leden teere,
als een lammeken, ginck hy ter doot warachtich;
maer hy verrees weder, doer syn cracht voerdachtich;
waer door my alle troost is toegeschreven // fier.
Aldus vant // triomphant // dit lieff myn leven // hier.

[p. 118]

 

Om mynen twille, soo heeft dit lieff wt liefden,

 

onder myn vyanden, veel geleden

 

my soeckende; sy hem seer qualyck geriefden,

 

maer hy heeft se cloeckelyc bestreden

 

als een vaelyant prinche in dorpen & steden;

 

my beschermende & verlost wtter noodt,

 

myn leven behoedt & my gestelt in vreden;

 

om mynen wille heeft hy, met crachte groot,

 

te niete gedaen helle, duvel & doot,

 

thantschrift geschuert duer groote liefde soet.

 

De wet heeft hy wtgevaecht & tserpents hoot

 

in stucken gedout & versmoort met syn bloet,

 

& heeft tonderbracht, duer syn goetwillicheyt goet,

 

alle tgheen dat my mocht doen beven // schier:

 

aldus vant // triomphant // dit lieff myn leven // hier.

 

 

 

Seer triomphantelyc heeft hy, duer dit werck,

 

myn leven gevonden dwelck was verloren;

 

duer syn volmaecktheyt heeft hy als opperste clerck

 

my gehaelt met crachte wt Babilons toren,

 

& heeft my lieffelyc troostende gesworen

 

dat hy my nimmermeer en sal verlaten.

 

Laet ick hem niet, hy heeft my wtvercoren,

[p. 119]

 

voer dbegin der weirelt tot mynder baten.

 

Dickwils heb ick hem versaeckt seer boven maten

 

duer den quaden raet mynder vyanden vals:

 

maer doen ick bekende myn boosheyt, verwaten,

 

quam hy my te hulpe sonder veel geschals;

 

my verlossende droech hy my op synen hals,

 

duer dblaken synder liefden, duer tverheven // vier.

 

Aldus vant // triomphant // dit lieff myn leven // hier.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Dit lieff is Christus, myn heer excellent,

 

myn hope, myn toevlucht, minnelyc van oogen;

 

voer wiens naem alleene, onder tfirmament,

 

alle knien hen eeuwich moeten boogen.

 

Den mens en is anders, naer schrifts betoogen,

 

geenen naem gegeven om salich te syn,

 

dan den naem Jesus, die de sonden can afdroogen.

 

Triomphantelyc heeft dit lieff dleven myn

 

gevonden, duer syn goetheyt vol trouwen fyn;

 

& hy is inde hoochte opgevaren,

 

met hem voerende alle thelsche fenyn.

[p. 120]

 

Die gevanckenisse, die my mocht beswaren,

 

de doot heeft hy met crachte doen verharen,

 

makende tsyne & dmyne al even // dier:

 

aldus vant // triomphant // dit lieff myn leven // hier.

Wel hem die in Godt betrout.