Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 49]

- XII - [Daer twee vrinden syn in lieffden vergaert]aant.

Daer twee vrinden syn in lieffden vergaert,
duer volmaecte trouwe te samen gepaert,
elck neerstig bewaert // des anders secreten;
als vrint tot vrint syn lyden verclaert,
hy wert verlicht die te voren was beswaert:
tis der minnen aert //, elck macht wel weten.
Maer als vrint dan trouwe wilt vergeten,
noyt suerder beten
en mocht men eten;
tis boven maten om verdragen quaet.
Sulck heeft duer dees faute syn juecht versleten:
therte is gespleten
duer dlyden ongemeten;
want vrints ontrouwe boven alle plagen gaet.
Als vrinden falyeren, wie salmen vragen raet?

[p. 50]

 

Als vrint synen vrint selve brengt in rouwe,

 

soo machmen wel clagen, want wel te clagen staet.

 

Dus, als ic alle saken wel aenschouwe:

 

gheen meerder lyden dan vrints ontrouwe.

 

 

 

Ontrouwe van vrinden, gheen meerder pyne,

 

derff ic wel seggen; ic blyff by dmyne,

 

elck segge ooc tsyne //: ist niet lyden groot

 

als vrint hem toont in jonstigen schyne

 

& datmen dan ontrouwe vint ten syne?

 

Tis bracker dan uryne en swaerder dan loot.

 

Een vrint vol trouwen blyft vrint inden noot,

 

ghestadich totter doot,

 

vreesende geenen stoot,

 

wat pynen hy daerom oock besueren // mach.

 

Noyt volmaecte trouwe voer lyden en vloot,

 

oft noyt vrint en sloot

 

voer vrint syn broot.

 

Oprechte vrintschap eeuwich te dueren // plach;

 

ontrouwe men oyt alle vrintschap schueren // sach.

 

Dus elc proeve synen vrint, weer man oft vrouwe.

 

Al schynt dat u somtyts vrintschap gebueren // mach,

 

en gelooft altyt niet, want siet wel touwe:

 

gheen meerder lyden dan vrints ontrouwe.

[p. 51]

 

Ten syn niet al vrinden diet schynen voer oogen,

 

al ist datse wel schoon samblant connen toogen.

 

Tis dicwils gelogen //, vaet wel dbediet,

 

met schoone woorden isser veel bedrogen.

 

De geveynsde vrinden hebbent geplogen;

 

trouwe is vervlogen //, soomen dagelycx siet.

 

Waer datmense schier sueckt, men vintse niet;

 

tsy die daer toe riet,

 

datmen trouwe verstiet,

 

want vrints trouwe therte verblyden // doet;

 

maer faute van trouwe;, geen droever liet

 

oft meerder verdriet.

 

Wien dat oock geschiet,

 

ic segge dat hy in drucke stryden // moet;

 

en dedent geen vrinden, twaer noch om lyden // goet;

 

soo mochtment slaen in een lichte vouwe.

 

Voer geveynsde vrinden u tallen tyden // hoet;

 

want, my dunckt, voerwaer ic blyve by douwe:

 

gheen meerder lyden dan vrints ontrouwe.

 

 

 

Verlies van goede is een groot gequel,

 

maer siecte des lichaems is noch soo sel;

 

sy wetent oock wel // diet proeven, ick meene.

 

Nochtans acht ickt altesamen voer spel:

[p. 52]

 

by vrints ontrouwe, noyt erger opstel.

 

Sy doet vlees & vel // knagen vanden beene;

 

duer vrints ontrouwe leefter veel in weene;

 

tis quaet te scheene,

 

van trouwe reene,

 

ontrouwe te vindene aen datmen lieff // heeft.

 

Tis pyne boven pyne, erger noyt geene;

 

sy maeckt alleene

 

groote vrintschap cleene;

 

want int schyn van lieffden sy dicwils grieff // geeft,

 

daer duere menich mens int ongerieff // leeft.

 

Hier om ic mynen eersten motyff noch houwe;

 

twaer goet dat ghyt oock in ws hertsen brieff // schreeft:

 

siet dat heete vrintschap niet en vercouwe;

 

gheen meerder lyden dan vrints ontrouwe.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Beminde Prinche, wiens herte nae trouwe haeckt,

 

op dat ghy vrints ontrouwe oock niet en smaeckt,

 

neerstelyc doch waeckt //; siet wat ghy begint;

 

al waert dat ghy tegen iemant wt lieffden spraeckt,

[p. 53]

 

weet eerst synen gront wel, aen ander u spaeckt,

 

eer dat ghy hem naeckt // u secreten ontbint.

 

Niemant en betrout, eer ghyer trouwe aen vint;

 

therte eerst wel bekint

 

van dien ghy bemint.

 

Rechte trouwe vrinden dunne gesaeyt // syn;

 

alle vruecht wort doer vrints ontrouwe geschint,

 

alle blyschap dint

 

naer dat trouwe int;

 

natuerlyck moet elcx herte daer in ontpaeyt // syn.

 

Aensiet u selven, soudy niet verdraeyt // syn,

 

oft u gebuerde? Dus elck verspouwe

 

ongeproeffde vrinden die licht aengewaeyt // syn;

 

want ic wil noch seggen, opdat ment wel cnouwe:

 

gheen meerder lyden dan vrints ontrouwe.