Grimbergse oorlog

(1852-1854)–Anoniem Grimbergse oorlog– rechtenstatus


[vs. 3853-3952]aant. Doense die vianden hadden gelaten, Met diepen wonde, droeve in den sinGa naar voetnoot3854 Quamen si te Bruessel in.
[pagina 173]
Elc beete doen hi quam in de stat Voer sijn herberghe na dat. Daerna ginghen die heren van love Met heer Arnout te hove 3860.[regelnummer] Van Craynhem, alse te doene Haer claghe voer die baroene, Die Brabant hadden in handen, Ende diese te Nettelaer sanden, Dat si die borch ontsetten souden, Die si niet en consten behouden. Doen sprac een der selver stout Van Craynhem mijn heer Arnout: ‘Ghi heren, het's ons qualic comen,Ga naar voetnoot3868 Wi sijn t'onser onvromen 3870.[regelnummer] Van den vianden gescoffiert, Ende gejaget ongeveert Alhier te Bruessel in de stat;aant. Som es ons volc doot, som mat. Oic hebben si af, dat's waer, Die borch geworpen te Nettelaer, Ende geslecht tot in den gront, Ende 't dorp verbrant, dat daer stont,
[pagina 174]
Ende genomen ende berooft Al des sy wouden, des gelooft. 3880.[regelnummer] Nu beraet u, ghi heren, Dat wi den lachter mogen keren, Die si ons hebben gedaen.’ Als dit die heren hebben verstaen,Ga naar voetnoot3883 Die mombore van den kinde waren,Ga naar voetnoot3884 Antwoorden si, sonder sparen,Ga naar voetnoot3885 Si souden 't so hoochelike wreken, Men souder euwelic af spreken. Hier met keerde die here stoutGa naar voetnoot3888 Van Craynhem mijn heer Arnout, 3890.[regelnummer] En sijn geselscap ongespaert, Elc te syner herbergen waert, Daer si hem deden te gemake Wel van menigerhande sake. Nu hoirt voert wat si viseerden Die Brabant hielden ende hanteerden: Dat waren die vier van stouten moede, Die 't kint hadden in hoer hoede. Si ontboden ridderen, knapen, Ende alle die sy mochten betrapen,
[pagina 175]
3900.[regelnummer] Die Brabant toehoerden t' samen, Dat si te Cortenberghe quamen. Ten parlemente sijn si comen, Alsi die bootscap hadden vernomen. Daer stont op een van den heren waerde, Die mombore was van Godevaerde; Dat was van Diest mijn heer Henric. Hi sprac: ‘Ghi heren ghemeinlic, U claeg ic de scade ende onere, Die Godevaerde, onsen heere, 3910.[regelnummer] Es gedaen ende den lande, Daer die van Grimbergen met brande, Ende met rove in hebben gelegen, Onse lieden gevaen ende verslegen, Ende Nettelaer die borch te broken,aant. Dat emmer moet sijn gewroken. Oic spraken si groot overdaet. Hiertoe bidden wy hulpe en raet, Hoe wy moghen gecrigen wrake, Ende gestillen hare sprake.’
[pagina 176]
3920.[regelnummer] Doe antwoorde op dese tale Heer Godevaert van Leefdale: ‘My dochte goet dat wy Ons volc van verre ende van by Te samen nu vergaedren deden, Beide van dorpen ende van steden,Ga naar voetnoot3925 Ende voeren roven ende scoren Al dat toe mochte horen Van Grimbergen den heren, Ende worpen 't, eer wy keren, 3930.[regelnummer] Al gader af tot in den gront; Ende verlossen nu ter stont Onse gesellen, die si houden Gevaen, ende waert dat si wouden Ons wederstaen oft dat besetten, Soe laet er ons so jegen setten Dat wi castien die ons sijn swaer.’ Doen riep (men) algader daer: ‘Dese raet es nutte ende goet; Wy willen dat men so doet 3940.[regelnummer] Alse heer Henric seit van Diest, Wiere aen wint oft verliest.’
[pagina 177]
Hier met sciet dat parlement Ende elc reet met genent Hem gereyden t' huiswaert. Die heren viere deden heervaert Ghebieden allomme in 't lant. Menich ridder, menich serjantGa naar voetnoot3947 Quam in Bruessel toe gevaren,Ga naar voetnoot3948 Die den lachter wouden waeren, 3950.[regelnummer] Die haren joncheer was gedaen;Ga naar voetnoot3950 Het vergaderde vele saenGa naar voetnoot3951 Menich man te Bruessel binnen.Ga naar voetnoot3952	voetnoot3854 Te Brussel weert voeren sy haere straeten, Met diepe wonden, met drouve sinnen, Ende reden so lange, als ick kinne, Dat sy quamen te Brusselle in die stat, Daer sy alle beeten naer dat Voor haere herberghe, segge ick u. Daer nae stiegen sy allegadre nu Te hove weert met heer Aernoulde, Die heere van Crainhem, alsoo boude Voor die heeren haer claege te doene, Ende als sy op 't hof quaemen die Brabantsoene, Daer sy die viere heeren vonden, Diese te Nettelaere hadden ghesonden Om die borch te helpen ontsetten, Begonsten te spreken sonder letten. voetnoot3868 Ende seyde: ‘U sy cont, ghy heeren stout, Dat met ons is quaelick commen; Want die vianden t'onser ontvromen Hebben ons in stryde gheschoffiert, Ende ghejaeget ongheviert Ghesteckers hals te Brussele weert in, Ende menigen man, ick seker bin, Ons doot gheslaegen ende ghevaen; Oock hebben sy, dat wilt verstaen, Die borch, die te Nettelaere stont, Al afgheworpen in den gront, Ende het dorp al verbrant mede, Ende gherooft, dat's waerhede, Al dat sy vonden, segge ick u. Ghy heeren, wel beraet u nu, So dat wy mogen t'onser eeren Desen grooten lachter keeren, Die sy nu ons hebben ghedaen.’ voetnoot3883 Hadden. voetnoot3884 Monboirs. voetnoot3885 Antwoorden sy wedre daer naere, Sy souden dit soo hooghelick vreken. voetnoot3888 Hier nae keerde van Crainhem Mijn heere Aernoulde ende met hem Sijn gheselschap al te maele, Ende ghinghen ter herberghen, weet waele, Daer sy hem daeden te ghemaeke. Nu hoort voorts in waere zaeken Van den viere heeren dat bediet. Eerst dat sy hadden, en liege u niet, Van den stryde, sy u gheseyt, Wel verstaen die waerheyt Hoe dat mede ghevallen was, Ontboden sy, sijt seker das, Te Cortenberghen, in waren zaeken, Die te Brabant behoorden toe; Daer veele lieden quaemen doe, Doen sy de bodscap hadden vernomen; Ende metten eersten dat sy waren commen Ten parlemente alghemeen, Stont op van den heeren een, Die den jonghen Godevaerde, Hertoghe van Brabant met grooter waerde, Te vermonborene was bevolen, Dat hem sijn lant niet en soude ontdolen. Dat was van Diest mijn heere Hendrick, Een goet ruddere ende lovelick, Ende seyde: ‘Ghy heeren, ick claege u Van den des jonx Godevaerts wege nu, Die van rechte es ons alder heere, Van der schaede ende van der oneere, Die hem die van Grimberghen hebben ghedaen, Ende 't lant verberrent ende syne lieden ghevaen, Syne borch te Nettelaer afghebroken, Ende seggen daertoe haere groote sproken, Die ons sijn te hooren quaet, Ende bidden u hiertoe om hulpe ende raet Dat wy er af ghecrigen vraeke.’ Die eerste die antwoorde op dese spraeke Dat was van Leefdaele heere Godevaert; Hy tart voort, ende seyde: ‘Heere waert, Dese ontmaete, die hier is ghedaen, Gaet ons alle aene, wilt verstaen, Even seere, daerom soude mi Soude seer goet dincken dat wi Aene die lieden te gaedre daden. voetnoot3925 Staden, Ende voeren met ghemeynen heere In 't lant van Grimberghen ter weere, Ende worpen 'tal in den gront; Wat dat sy oock weeren t' eeniger stont Die heeren, die ons sijn dus swaer, Bestormsede coenelick daer, Ende loonden hen haer behaeghelheyde.’ Doen riep al ende seyde Dat daer was, sot ende vroet: ‘Desen raet dinckt ons goet, Ende wy begerren te doene alsoe.’ Ende wy begerren te doene al soe. Ter hant schiet dat parlement doe, Ende elck van hem ghereyden t' huuswaert. Doen daden die heeren heervaert. voetnoot3947 Ruddre. voetnoot3948 Te Brusselle. voetnoot3950 Haeren heere. voetnoot3951 Dus vergaederde sonder waen. voetnoot3952 Brusselle.

Vorige Volgende

[vs. 3853-3952]aant.