Grimbergse oorlog

(1852-1854)–Anoniem Grimbergse oorlog– rechtenstatus


[vs. 2885-3852]aant. Alse doot was die hertogeGa naar voetnoot2886 Die te Grimbergen hadde d'orloghe,Ga naar voetnoot2887 Ende sijn sone hadde ontfaenGa naar voetnoot2888 't Lant, so begonste hi saenGa naar voetnoot2889 2890.[regelnummer] D'orloge te vernuwen doe; Maer onwijsselijc voer hire toe: Sonder raet dede hi al sijn dinc. Dat die van Grimbergen yerst ontginc, Vercregen si weder met dit orloghe, Ondancs van Brabant den hertoghe. 't Goet vercregen si algader, Dat hem ontcracht hadde sijn vader, Die d'ierste orloge began, Ende ander goet daertoe nochtan 2900.[regelnummer] Namen si hem, sijt seker das, Dat sijn vader houdende was,
[pagina 130]
Ende onthielden 't hem te male;Ga naar voetnoot2902 Daeromme vergaderde hi, wet wale,Ga naar voetnoot2903 Sijn volc groot ende cleine,Ga naar voetnoot2904 Ende voer met heercrachte gemeineGa naar voetnoot2905 In Grimbergerland logieren Met ontplokene bannieren. Alse die van Grimbergen vernamenGa naar voetnoot2908 Den hertoghe ende die met hem quamen, 2910.[regelnummer] Wouden si tien selven tide Jeghen hem varen met stride, Ende nemen dats hem gebueren Mochte; maer tier uren Wederriet, als ic versta, Selve die here van Breda, Ende sprac: ‘Sem mijn ere!Ga naar voetnoot2916 Van Grimbergen her Arnout, here,Ga naar voetnoot2917 Het ware sotheit tesen tidenGa naar voetnoot2918 Dat wise nu voeren bestriden: 2920.[regelnummer] Wine sijn van lieden niet voersien, Ende die hertoghe nes om geen vlien Hier comen; want groote cracht Heeft hi al nu hier gebracht
[pagina 131]
Van ridderen ende van knapen, Die wale connen aen de wapen; Ende quamen wi te stride nu, Daer soude gescien, dat seg ic u,Ga naar voetnoot2927 Grote scade in beiden siden.Ga naar voetnoot2928 Maer ic rade ons tesen tiden,Ga naar voetnoot2929 2930.[regelnummer] Dat wy ons passe so bewarenGa naar voetnoot2930 Dat sy niet te na en varen; Ende men doe 't goet hier in 't lant Al voeren in seker hant: Eest dat si idel vinden de scueren, Sy selen hier niet lange dueren; Want hem naect de winter cout.’ Si seiden alle: ‘Heer Arnout, Dat is seker de beste raet.’ Doen ginc hi, dat verstaet, 2940.[regelnummer] Ende dede die passen bewaren wel Met volcke dapper ende snel;Ga naar voetnoot2941 't Goet dede hi uten dorpe voeren,Ga naar voetnoot2942 Ende liet open huys ende scueren, Daer die hertoghe mocht toeGa naar voetnoot2944 Comen, weert spade, weert vroe.
[pagina 132]
Ende heer Arnout lag voert an Te Grimbergen met menighen manGa naar voetnoot2947 Wel ter harnassche, ende wachte, Beide by daghe ende by nachte, 2950.[regelnummer] Sijn poent ende oic sijn stade Om den hertoghe te doen scade.Ga naar voetnoot2951 Oec haddi doen begravenGa naar voetnoot2952 Grimbergen ende verhaven Met grachten, dat men in ghenen sin Dan te twee gaten mocht comen in, Ende die waren van partye met Goede lieden wel beset, Entie verhoedense sere vast. Als die hertoghe met menigen gast 2960.[regelnummer] Een tijt hadde in 't lantGa naar voetnoot2960 Gelegen, ende hi ondervant Hoe sy waren te gereken, Dedi haestelic opbreken Sijn here groot ende cleine, Ende keerde weder algemeine Te Brussel wert met luttel eren, Ende liet scheiden sijn hulperen,
[pagina 133]
Ende sijn volc t'huyswert varen. Selve bleef hi liggende t'waren 2970.[regelnummer] Te Bruessel binnen der stat. Alse heer Arnout vernam, dat Die hertoghe ende sijn hereGa naar voetnoot2972 Gescheden was, dede hi met gheere Den lantvolcke, des sijt vroet, Wederhalen al haer goet; Maer altoes bleef hi op sijn hoede,Ga naar voetnoot2976 Ende hielt bi hem, als ic gevroede,Ga naar voetnoot2977 Een deel lieden van den besten, Daer hi hem met soude bewesten. 2980.[regelnummer] Des grooten hoops en hadde hi Niet te doen; want verre ende bi Waest verbrant oft opgenomen Waer dat men toe conste comen. Dus namen si orlof vortane, Ende die grave van Viane Sciet van daer, als ic versta, Ende oic die here van Breda; Maer sijn vier sonen bleven daer, Die hem holpen voer en naer.
[pagina 134]
2990.[regelnummer] Dus bleef 't staende buten vrede,Ga naar voetnoot2990 Dat d'een den anderen niet dede Dan si panden of roef namen So wair dat sire toe quamen. Alse dit in onpeise gestaenaant. Lange hadde, so wort beslaen Met siecheiden ende beswaert Die ander hertoge Godevaert. Onlange lachi, hine sterf; Sire siele geve God haer bederf! 3000.[regelnummer] In Brabant en was hi maer Hertoghe omtrent vier jaer. Te Lovene in Sinte PieterskerckenGa naar voetnoot3002 Groef men met dieren gewercken,Ga naar voetnoot3003 Ende met eren weerdelike,Ga naar voetnoot3004 Als't wel betaemde den hertoge rijcke. Dese Godevaert liet een kint, Jonc van daigen, ic liege u twint,Ga naar voetnoot3007 Dat in de wiege lag onbejaert, Ende hiet die derde Godevaert. 3010.[regelnummer] Doe quamen die naeste vriende,Ga naar voetnoot3010 Dat den kynde wel was siende,
[pagina 135]
Ende gaven't by rade der genote Van den lande, clein ende grote, Vier heren te bewaren sekerlijc: D'een was van Diest mijn heer Henric; D'ander heer Geraert van Wesemale,Ga naar voetnoot3016 Maerscalc van Brabant, wet wale; Die derde heer Jan van Bierbeke; Die vierde sekerleke 3020.[regelnummer] Van Wemmele heer Arnout.Ga naar voetnoot3020 Desen vier heren stoutGa naar voetnoot3021 aant. Beval men in hoede dit jonge kint Dat sijt souden met genint Behoeden voirt ane van aldien Daer hem ane mocht messchien. Oec gaf men hem in handen Die momborie van al den landeaant. Toter tijt voert anne Dattet kint gewassen was te manne. 3030.[regelnummer] Oic moesten si beloven ende sweren Dat sy souden helpen verwerenGa naar voetnoot3031 Waer men den kynde woude doen onrecht, Ende sijn lant bevreden slecht,
[pagina 136]
Ende bystaen in rade en dadeGa naar voetnoot3034 Den lande, beide vroech ende spade. Dit loofden sy gereet Te voldoene, wien lief, wien leet, En bleven lange, na dat ic't vinde, Mombere van den jongen kinde, 3040.[regelnummer] Ende regeerden lant ende kint.Ga naar voetnoot3040 Hierna gevielt sint Dat van Grimberghen heer Arnout,Ga naar voetnoot3042 Ende beide syne sonen stout Vernamen van 's hertogen doet,Ga naar voetnoot3044 Ende hadden nijt herde groet, End in haer herte groten toren Datse die hertoghe te vorenGa naar voetnoot3047 In haer lant hadde versocht, Ende so vele volcx hadde brochtGa naar voetnoot3049 3050.[regelnummer] Op hem, die hem daden scade,Ga naar voetnoot3050 Ende werden des staphans in radeGa naar voetnoot3051 Dat si die wouden wreken seere;Ga naar voetnoot3052 Om dies dat doot was haer heere,
[pagina 137]
Dochten dat si niet ene twint En gaven om dat jonge kint. Dies ontboot heer Arnout Sijn vrienden jonc ende out T'enen nameliken daghe, Ende oic alle sijn maighen. 3060.[regelnummer] Leenknechten ende man Quamen te Grimbergen an, Gewapent herde wel ter cuere. Doen sprac mijn heer Arnout vuere: ‘Ghi heren, die hertoge van Brabant, Die op ons gesticht heeft brant, Ende ons geerne hadde verdreven, Es doot, ende na hem es bleven Een kint van jongen jaren. Radijt nu, wy sullen varen 3070.[regelnummer] Ons wreken daer in 't lant Op die ons willen hebben gescant?’ Die here van Breda sprac doe:Ga naar voetnoot3072 ‘Goeden raet sal ic geven hier toe;
[pagina 138]
Laet ons opsitten sonder vaer, Wy sellen varen te Nettelaer, Dat niet verre en es van hier; Wy hebben ridderen stout ende fier,Ga naar voetnoot3077 Ende wy sellen in allen sinnen Die borch beleggen. Eest dat wise winnen, 3080.[regelnummer] So laetse ons, in corter stont, Slechten tot in den gront, Ende 't dorp verberren sonder sparen; Ende van daer laet ons varenGa naar voetnoot3083 Te Vilvoorden al te male, Ende afbreken borch ende sale,Ga naar voetnoot3085 Ende verberren 't dorp gereet,Ga naar voetnoot3086 Dat ons nu al te na steet, Ende in de oogen al te seere. Hierna sonder letten meereGa naar voetnoot3089 3090.[regelnummer] Willen wy ons beraden saen Wat wy dan voirt willen bestaen.’Ga naar voetnoot3091 Heer Arnout sprac: ‘Dese raet es goet, Also wil ic dat men doet.’Ga naar voetnoot3093 Hi dede gebieden met staden Dat men wagene dede ladenGa naar voetnoot3095
[pagina 139]
Met brode ende oic met wine;Ga naar voetnoot3096 Ende si loeden hoer wapine, Tente ende paveljoene, Dies men mochte te doene 3100.[regelnummer] Hebben, ende dair toe gescutte, Dat oirberlec ware ende nutte. Doen die van Grimbergen waren Al gereet, sonder sparen Togen si al onverveert Ghereet te Nettelaer weert,aant. Ende voerden met hem in de vaertGa naar voetnoot3106 Menich starc springende paert, Menich ors, menich rosside;Ga naar voetnoot3108 aant. Oec voerden si met hem tien tideGa naar voetnoot3109 3110.[regelnummer] Menigen scilt ende baniere,Ga naar voetnoot3110 Die rikelijk waren ende diere. Men blies dair hoirnen ende trompen,Ga naar voetnoot3112 Ende lieten die orssen henen trompenaant. Des si te Nettelaer quamen, Daer si belagen te samen Die vaste borch alomme ende omme, Beide in rechte ende in cromme.
[pagina 140]
Sy gingen slaen in dat groene Tenten ende paveljoene,Ga naar voetnoot3119 3120.[regelnummer] Daer si in souden rusten daghen;aant. Ende als die van binnen saghen 't Here dat daer was gelogiert, Werden si seere gescoffiert, Ende verveert in allen sinnen,Ga naar voetnoot3124 Sine wisten wes beginnen; Want sy waren onversien. Doch sloten sy vaste na dien Haer vaste poorten, dat wet,Ga naar voetnoot3128 Ende verhameiden metaant. 3130.[regelnummer] Haer wikette met groter spoet,aant. Met ketene vaste ende goet, Ende met grote bomen sterc. Daer na droegense hoer werc, En grooten steenen totten mueren, Daer si mede souden rueren, Woude mense in enigen sinnen Stormen; sy droegen ten thinnen Stercke bogen ende gescutte,Ga naar voetnoot3138 Ende dat te stormen was nutte,
[pagina 141]
3140.[regelnummer] Om hem te waerne met eren. Ende van Grimbergen die herenGa naar voetnoot3141 Doe si gelogeert waren, Ginghen si sonder sparen Eten, drincken, slapen doe; Maer si bewaerden hen alsoe Dat si daden in der nachte Doen al te sconen sciltwachte Goeden lieden, diese in haer laghe Wel behoeden totten daghe. 3150.[regelnummer] 's Morgens dede met gewout Gebieden mijn heer Arnout Dat hem elkerlijc bereide; Hy woude die borch sonder beide Stormen of asselgeren gaen, Ende als men dit heeft verstaen Wort in't here groot gescal. 't Volc ginc hem wapenen al; Sy daden aen halsberge of platen,Ga naar voetnoot3158 aant. Ende wapenroc, die hem wel saten,Ga naar voetnoot3159 3160.[regelnummer] Elc na dat hy begheerde.Ga naar voetnoot3160
[pagina 142]
Sy gorden goede snydende sweerde,Ga naar voetnoot3161 Ende namen helmen ende scilde. Daer na daden de heren mildeGa naar voetnoot3163 Knapen nemen ende serjandenGa naar voetnoot3164 Vaste tergien in hare handenaant. Ende hoek-awelen in haer hant, Daer si mede, si u becant, Den muer met souden breken, Ende houwen ende afpeken. 3170.[regelnummer] Ende doen si waren bereet Togen si derwert wel gereet Ter borch toe met groter spoet, Somme t'ors, somme te voet. Sy bliesen trompe ende hoorne Dien van binnen ten toorne, Die hem vaste setten ter weere.Ga naar voetnoot3176 Die van buten quamen met ghere Al ter borcht toe gereet, Wel gewapent ende bereet,Ga naar voetnoot3179 3180.[regelnummer] Ende gingen die borch sonder vierenGa naar voetnoot3180 aant. Sterkelic asselgieren; Hout ende stroe dat si brachten, Ende vulden die diepe grachten
[pagina 143]
Ondancs die van binnen, Die uytworpen in alle sinnen Menighen herden, swaren steen.Ga naar voetnoot3186 Oec scoten si al in een Scerpe stralen ende pilenaant. Uit haren boge dicwile. 3190.[regelnummer] Maer d'ander hadden targien vast, Dat hem niet en scade een bast,Ga naar voetnoot3191 Ende volden die grachten daerGa naar voetnoot3192 Dat men cortelic daer naer Aen den muer ginc te voet. Doen haelden sy met groter spoet Groote leederen ende stercke, Die men maict te selken wercke,Ga naar voetnoot3197 Ende rechten se ane die mueren. Der wert groot ende stuere 3200.[regelnummer] Dat assaut ende vermede Wel begonnen te .XX. steden. Sy daden comen sonder sparen Alle haer scutten, die daer waren, Die opwert in dat rueelaant. Scoten menich scarp quareel,
[pagina 144]
Die daer vlogen min noch meeGa naar voetnoot3206 Gelijc hagel ende snee;Ga naar voetnoot3207 Ende van buten ende van binnen Elc pijnden om winnen,Ga naar voetnoot3208-3209 aant. 3210.[regelnummer] Ende scoot sinen vianden jeghen.Ga naar voetnoot3210 Daer wert gequetst menich degen,Ga naar voetnoot3211 aant. Beide van buten ende van binnen;Ga naar voetnoot3212 Men stormde daer in allen sinnen, Ende die van buten sonder scop Clommen daer die lederen op, Ende droegen met gewelde Boven haer die vaste schelde, Waer op men menigen steen Worp ende stac in een 3220.[regelnummer] Met grote glavien lanc.aant. Si daden an haren danc Die lederen tumelen neder, Die nochtan verquamen weder, Ende togen emmer ter lederen toe; Want dier van buten was doe Vele meer dan dier van binnen, Dies sijn si in allen sinnen
[pagina 145]
Ten mure clommen boven. Men mochtse prisen ende loven 3230.[regelnummer] D'ierste, die ten muere bestreden Die vianden met vromicheden.Ga naar voetnoot3231 Dier was een voirwaer Mijnheer Geraert van Herlaer,Ga naar voetnoot3233 Ende van Oyenbrugge mijnheer Henric,Ga naar voetnoot3234 Ende heer Willem sekerlijc, Die borchgrave van der Thomen;Ga naar voetnoot3236 Dese waren opgecomenGa naar voetnoot3237 Ten muere aldaer yerstwerf; Nochtan waren si menichwerf 3240.[regelnummer] Geworpen op hare scildeGa naar voetnoot3240 Die sy hielden, die ridders milde,Ga naar voetnoot3241 Dat si bina waren gevallen; Doch quamen si mit allenGa naar voetnoot3243 Al stridende hantgemene Jeghen de vianden groot ende cleene, Ende sloegen grote slaghe.Ga naar voetnoot3246 So vele deden si in dien daghe, Dat men hare dade scone, goet, Met rechte prisen moet.
[pagina 146]
3250.[regelnummer] Wat si geraecten metten sweerde,Ga naar voetnoot3250 Dat velden si al tegen d'eerde. Si daden tumelen van den muereGa naar voetnoot3252 Met tweeen, met drien, ter selver ure. Die van binnen weerden hem vast;Ga naar voetnoot3254 Maer si werden te seere verlast, Ende vermant in allen syden; Ende doen si hare gesellen stryden Sagen, die daer waren beneden, Ende si al sulken anxt leden 3260.[regelnummer] Op den muer daer si waren, Clommen si op sonder sparen Met .x. met .xij. te malen, Ondancs den anderen, wet wale, So dat si quamen ten muereGa naar voetnoot3264 Boven; ende dair, tier ure, Wert menige man te dale gevelt Van den muere met gewelt. D'andere lieten's hieromme twint, Sine clommens boven met genint, 3270.[regelnummer] Soe dat si ten muer quamen, Ende begonsten alle te samen Te stridene op den viande, Die hem weerde metten brande,Ga naar voetnoot3273 aant.
[pagina 147]
Ende somme, dat wale wet, Worpen si met stenen net; Maer dire van buten was so vele, Dat si moesten in den nijtspele Wiken die van binnen waren; Want daer wasser in dit toevaren 3280.[regelnummer] Doot ende gequetst ene partie. Van den muere vloen sie In de borch, ende sloten se toe; Maer die ander volgden doeGa naar voetnoot3283 Na die andren ter borch waert, Ende daden die poerten op ter vaert, Dat haer geselscap quam binnen;Ga naar voetnoot3286 Daer begonst men in allen sinnen Die borch te bestriden nu. Hier af wil ic swigen nu, 3290.[regelnummer] Ende tellen u die jeste voort, Gelijc alser toe behoort. Tesen tiden, dat was waer, Dat die van Grimbergen Nettelaer Asselgieren wouden ende breken mede,aant. Quam die niemare in die stede
[pagina 148]
Te Bruessele, dat van menigen degenGa naar voetnoot3296 Die borch al nu ware beleghen. Die mare quam also voren, Dat se die van Grimbergen storenaant. 3300.[regelnummer] Willen, ende slechten in den grond; Ende als elc here dat verstont, Van dien dat 't kynt bevolen was, Ende 't lantscap met, sijt seker das,aant. Vermomboert hadden ende 't goet, Wordense erre in den moet,Ga naar voetnoot3305 Ende ontboden ridderen, knapen,Ga naar voetnoot3306 Wel te harnassche in die wapen, Die daer geseten waren naest. Dese quamen met groter haestGa naar voetnoot3309 3310.[regelnummer] Gewapent, ende dese scare Was bevolen oec voerware T'achterwaren, ic seker ben, Den goeden here van Craynhem, Dat si met hem voer sonder letten Nettelaer die borch ontsetten; Hi seide, hi dade geerne doe Cracht ende macht daertoe.
[pagina 149]
Dien nacht so bleef hi Te Bruessel, gelovet mi, 3320.[regelnummer] Ende dat volc algader toe Tote des anderen morgens vroe,Ga naar voetnoot3321 Dat die dach wert verclaert Gereiden si hem ter vaert, Ende sijn gevaren van daer, Soe dat si sijn by Nettelaer Ter borch wel gewapent comen, Daer si cort hebben vernomen,aant. Dat die van Grimbergen, die gaste, Hebben gewonnen die borch vaste 3330.[regelnummer] Op die van binnen tien tiden, Beide met stormen ende met striden, Ende afgebroken tot in den gront. Si hadden oec lieden gewont, Somme doot, een deel gevaen, Ende groten roof gedaen; Vele goets hadden si gewonnen: Dat selen si, opdat si connen, Voeren te Grimbergen waert. Sy loeden hare carren ter vaert;aant.
[pagina 150]
3340.[regelnummer] Want si wouden algader doe Trecken te Vilvoorden toe. Wat sijs in haren wegen vonden,Ga naar voetnoot3342 Dat roofden sy te dien stonden; Maer cort daer na si vernamen Dat daer veel liede gewapent quamen, Die hem dair wilden letten, Ende Nettelaer ontsetten. Alse die van Grimbergen verstaen Dit hebben, voeren si saen 3350.[regelnummer] Den vianden in haer ghemoet Met enen hope stout ende goet.Ga naar voetnoot3351 Bi Nettelaer op een schoon velt Vergaderden si met gewelt,Ga naar voetnoot3353 Ende elc vergorde sijn peert wale. Doen sprac heer Seger van den Male: ‘Ghi heren, hoert my voert an; Hier compt gewapent menich man. Daer by soud ic wel raden, Dat wy een deel onser lieden daden
[pagina 151]
3360.[regelnummer] Met haeste, na voren varen, Jegen den vianden, sonder sparen, End si op hem begonnen den strijt;Ga naar voetnoot3362 Wy souden hem volgen sonder verspijt,aant. Ende van achter comen op hem;Ga naar voetnoot3364 Want sine selen meer noch minGa naar voetnoot3365 Van ons weten; dus mochten wise deren,Ga naar voetnoot3366 Ende ons selven best verweren.’ Sy riepen alle: ‘Men doe alsoe!’ Doen werter daer gecosen toe 3370.[regelnummer] Wel .xx. hondert ridderen goede, Stout ende van hogen moede, Wel ghewapent ende gereden.Ga naar voetnoot3372 Hi geleidese tien steden Selve, heer Wouter Berthout; Sijn vader was heer Arnout, Van Grimberghen die here,Ga naar voetnoot3376 Die weert was grooter ere.Ga naar voetnoot3377 Dus reet heer Wouter fierlike Met sconen volcke vromelike, 3380.[regelnummer] Ende blicken utermaten claer Van sconen wapenen, die men daer
[pagina 152]
Sach op bergen ende in valeyen. Daer hoerde men menich ors neyen,aant. Dat bronken ginc te dier tijt. Neven heer Wouteren, seker sijt, Reden noch ridderen vive, Vrome ende stout van live; D'een was heer Segher van der Male, Die den raet gaf, wet wale, 3390.[regelnummer] Dat dese voren souden riden Die vianden daer bestriden,Ga naar voetnoot3391 Ende d'andre souden comen na. Bi hem voer, als ic versta, Mijn heer Simon, die sone sijn, Ende die borchgrave fijn Van der Tommen, mijn heer Willem. Oec streden met hem Heer Geraert ende heer Jan Screyhane: Twee bruederen, na minen waneGa naar voetnoot3399 3400.[regelnummer] Waren si coene ende vroet. Dat waren vijf ridderen goet, Die met heer Wouteren reden, Met groote behagelheden,
[pagina 153]
Daer si sagen die vianden Voer hem comen in den sande Met groter haest gevaren Wel gewapent sonder sparen; Ende als heer Wouter vernam Dat hy by den anderen quam 3410.[regelnummer] So dat hem wale dochte Dat men se beschieten mochte Met enen boge, horte hi voreGa naar voetnoot3412 aant. Op een sterc ors ter core, Wel ghewapent als een lanthere. Een scilt droech hi min no mereGa naar voetnoot3415 Ghelijc dat was sijn baniere,Ga naar voetnoot3416 Die was van gout ende diere, Met ere vaesche van lasuere,aant. Met drie coken goet ter cuere 3420.[regelnummer] Van sabele: twee boven, een beneden;Ga naar voetnoot3420 Schacht in hant van behagelheden,Ga naar voetnoot3421 Een pinceel daer ane van siden.aant. Jegen hem horte tien tyden Een vrome man, maer ic en weet niet Ter waerheit hoe hy hiet.Ga naar voetnoot3425
[pagina 154]
Hy droech enen gekeperden scilt;Ga naar voetnoot3426 Sijn spere wel te poente hilt, Ende sloech Wouteren op de side, Beneden den scilt, dat tien tideGa naar voetnoot3429 3430.[regelnummer] Sijn spere al in splinteren brac; Maer hoert hoe hi weder stac. Hi geraecten bat ter cuere,Ga naar voetnoot3432 En staken op die borste vuere,Ga naar voetnoot3433 Op sijn plate, dat hi dede waden Sijn spere-yser ende baden In sijn lijf enen grooten voet. Heer Wouter was vrome ende goet, Trac 't spere van hem, d'ander viel neder: Nien wet ic of hi op stont weder; 3440.[regelnummer] Want die strijt began daer tier steden, Daer dapperlijc toe quam gereden Heer Willem die borchgrave coene Op een ors van goeden doene, Met sinen wapenen overtoghen, Die van goude scoon, ongelogen,Ga naar voetnoot3445 Ende van kelen waren ondersneden Met drie keperen vol schierhedenaant.
[pagina 155]
Van selvere ende van lasuere. D'ors liet hi lopen te dier ure 3450.[regelnummer] Rechte te stride waert in, Ende stac een meer no minGa naar voetnoot3451 Dat hi nederviel ter erden; Soe dede hi den anderen ende den derden.Ga naar voetnoot3453 Hi trac 't sweert doen 't spere brac; Doen wert daer een groot gecrac, Beide van slagen ende van steken:Ga naar voetnoot3456 Menige glavie sag men breken. Men ginc daer in beide sidenGa naar voetnoot3458 Sere vechten ende striden. 3460.[regelnummer] Een jongelinc quam in den stride Ghereden wale op een rosside, Gewapent, ende stac voert ane Mijn heer Janne Screyhane Dat hi ter erden wel naer Oec was gevallen dair; Doch onthielt hi hem in 't ghereide,aant. Ende sloech den ghenen sonder beideGa naar voetnoot3467 Dattet hoift ter aerden vel. Doen wert die strijt groot end fel;
[pagina 156]
3470.[regelnummer] Van Grimbergen die gasten Worden doen bestriden vaste Van den Brabantschen heren; Maer si weerden hem met eren, Ende slogen menighen ter eerden, Wat si geraecten metten sweerden, Dat begaf sine slage voirt ane. Doen quam heer Geraert Screyhane, Die vrome was ende coene, Op een ors van Arragoene, 3480.[regelnummer] Dat sprongen groot springende quam; Sijn scilt, als ic vernam, Was al te male van kelen root, Met een hoede van silvere groot,aant. Drie rode meerlen, meer no min,Ga naar voetnoot3484 Met enen rande, meer no min, Van lasuere al geheel. Sijn wapenrok, sijn tornekeel,Ga naar voetnoot3487 aant. Sijn coevertoere, wet wale, Was van den selven al te male; 3490.[regelnummer] Hi riep: Grimbergen! sinen cri.aant. Aldus quam die ridder vri
[pagina 157]
Geslegen voer metten sporen. Hi sach enen die hem te voren Sere dede te dien stride;Ga naar voetnoot3494 Want hi hadde ten selven tide Enen knape nedergesteken,Ga naar voetnoot3496 Dat heer Gerart woude wreken, Ende liet d'ors lopen te hem waert; Den ghenen geraecte hi ter vaert 3500.[regelnummer] Op den scilt dien hi stac voere; D'yser leet de plate doere, Ende raecte hem in het herte, Dat hi doot ter erden sterte.Ga naar voetnoot3503 aant. Dat spere brac; ten sweerde hi vinc, Dat hem bi der side hinc, Ende sloech dair enen anderen mede, Dat hi doot viel op de stede. Den derden geraecti also warm, Ende sloech hem af den arm. 3510.[regelnummer] Daerna sloech hi in de scare, Ende voer striden hare ende dare. Ten stride quam een ridder stout, Van Craynem mijn heer Arnout, Ende menich man quam ten stryde, Gewapent nevens sijn syde.
[pagina 158]
Selve was hi gewapent wel, Ende sat op een ors harde snel Gewapent tote in d'ogen sijn. Sijn tornekeel was goet ende fijn, 3520.[regelnummer] Ende was eens met siere baniere, Die abelic was ende diere,aant. Van claren goude, ende daerin Een cruce van kelen, meer no min, Van sable een craye fier Staende in 't overste quartier. Sijn ors was overdect wale Van den selvere al te male. In sijn hant hilt hi een spere, Ende quam gereden in 't here, 3530.[regelnummer] Op sijn ors sterc ende goet, Ende stac enen in 't gemoet Op den scilt dat hi cloef, Oft hadde geweest een loef. Dat spere voer voert, ende sneet Die plate alse een siden cleet, Beide vleesch ende huyt; Doot werp hine den selven uit.Ga naar voetnootV. 3504-3537 aant. Dat spere trac hi na hem weder,Ga naar voetnoot3538 Daer hi den anderen met stac ter neder, 3540.[regelnummer] Ende den derden; doe brac dat spere. Ten sweerde vinc hi doe met gheere
[pagina 159]
Ende ginc doe striden vreselike. Daer werden gemaict vele like, Ende menich wert daer gewont Dat hi meer en wert gesont. Mijn heer Arnout sloech in de tas,Ga naar voetnootV. 3546 aant. Die der Brabanters leytsman was.Ga naar voetnoot3547 Nu es daer comen, wet wale,Ga naar voetnoot3548 Mijn heer Segerman van den Male, 3550.[regelnummer] Die van Grimbergen, sijt seker das,Ga naar voetnoot3550 Van aver t'avere geboren was.aant. Sijn wapenroc die hy hat ane Was van rikeliken gedane, Al van sinopre, dat wet,aant. Met een hode van silvere met, Gecasseleert harde wel.Ga naar voetnoot3556 aant. Sijn ors was dapper ende snel,Ga naar voetnoot3557 Ghedect met eenen groenen samite;aant. In sijn hant hilt hi met vliteGa naar voetnoot3559 3560.[regelnummer] Een spere sterc ende stijf, En liet lopen sonder blijfGa naar voetnoot3561 Sijn ors dapper ende goet, Ende stac enen in sijn gemoet Op die plate in de slincke sydeGa naar voetnoot3564 Dat hi nederviel tien tyde,
[pagina 160]
Ende bleef onder die peerde versmacht. Daerna stac hi met groter crachtGa naar voetnoot3567 Enen ridder ter erden neder; Maer hi wert gemonteert weder.aant. 3570.[regelnummer] Tspere brac, maer dat tronsoen Sloechi op 't hooft een Brabantsoen, Dat hi (van) d'ors viel op de eerde. Daerna vinc hi te sinen sweerde, Dat hi greep in sijn handen;Ga naar voetnoot3574 Daerna sloechi op de vianden, Diere hi quetste herde vele Ende vermincte in de nijtspele. Daer wert herde seere gestreden, Ende menich man overreden, 3580.[regelnummer] Die vertreden bleef op d'eerde. Daer braken schachten ende sweerde, Die daer geslagen wierden ontwee; Daer wert gecrijt ende gecree, Ende menich peert doorsteken; Daer wert gevochten ridderleken. Mijn heer Simon van den Male, Proefde hem in den stride wale,
[pagina 161]
Ende sijn vader, mijn heer Segerman: Menighen viant reden si an. 3590.[regelnummer] Die sone nu, sijt seker das, Gelijc den vader gewapent was; Maer een sterne, seldi geloven, Van sable stont in 't hooft boven. Hy sloech sijn ors met sporen Van goude roet, ende heeft vercoren Enen, dien hi stac voere Den seilt ende den rugge doere, Ende viel ter eerden neder. Doen riep hi: Grimbergen! weder, 3600.[regelnummer] Lude ende met groter kele. Doen ginchi in den nijtspele Striden utermaten wale; Maer die van Brabant, sonder fale, Hadden hem te vele liede,Ga naar voetnoot3604 Ende te groten maiseniede.Ga naar voetnoot3605 Her Wouter Berthout, die here, Hadde gestreden herde seere
[pagina 162]
Gelijc enen vromen man. Sine liede sachi voert an 3610.[regelnummer] Verladen utermaten sere, Dies hadde die stoute here Verdriet ende groten toren, Ende sloech sijn ors met sporen.Ga naar voetnoot3613 Hi schudde den arm metten schachte, Ende stac met al sulken crachte Enen cnape hiet Godeskijn, Die 't in den strijt, als 't was in schijn, Seer wel hadde gedaen, Dat sijn spere-yser saen 3620.[regelnummer] Sijn lijf dore moest waden, Ende hem twint stont in staden Van sinen wapenen clein no groot, Ende viel ter eerden doot. Doen trac hi 't speer na hem weder, Daer hi menighen man seder In den strijt quetste mede. Doen quam gereden ter stede Heer Willem die borchgrave, Ende stac enen knape ave, 3630.[regelnummer] Die van walscher Brabant was,Ga naar voetnoot3630 Dat hi doot viel in 't gras.
[pagina 163]
Ende heer Seger van den Male Stac enen dat hi taleaant. Tumelde van sinen peerde, Ende bleef vertreden op d'eerde,Ga naar voetnoot3635 Daer si hondert sagen an; Dese hiet van Lovene Jan. Daer quam cort gereden doen Heer Segerman's sone, mijn heer Simoen 3640.[regelnummer] Van den Male, een ridder stout, Ende stac heer Lambrecht met gewout, Die van den geslechte wale Geboren was van Wesemale, Dat hi doot met alle Voor sijn voeten quam gevallen; Want hine dore sijn herte reet. Doen reet hi voort ende street Met sinen sweerde dat hi trac, Ende dede menighen ongemac, 3650.[regelnummer] Ende velde neder in dat gras, Dies crune nemmermeer genas;aant. Voerts sloechi in den strijt. Daer quam ghereden tiere tijt
[pagina 164]
Mijn heer Gerart Screyhane; Mijn heer Jan volgde hem ane, Die in stride tiere uren Beiden wel mochten dueren; Van ere wapenen waren si.aant. Heer Gerart die ridder vri 3660.[regelnummer] Stac enen die Gosewijn hiet: Door den buc horte hi den spriet Met al met den gonfanone;aant. Ende heer Jan die ridder scone Stac enen dore sijn wapen snel Dat hi neder ter eerden vel: Onder die peerden wert hi versmacht. Doen wert daer met groote cracht Ghestreden ende met grimmigen moede;Ga naar voetnoot3668 Daer lach menich in den bloede 3670.[regelnummer] Ghetorden ende t' ongereke. Daer quam verstormelike, Mijn heer Wouter Berthout, Ende stac een ysere ende hout In den buic ene elle lanc;Ga naar voetnoot3674 Dat spere brac in dat bedranc,
[pagina 165]
Ende vinc ten scerpen sweerde, Daer hi hem wel mede weerde, Ende sloech enen boven Op 't beckeneel, dat hy 't gecloven 3680.[regelnummer] Heeft tot sijn ogen. Die stercke doot deet hi hem doghen, Daer 't mijn heer Arnout toesach, Dies hadde hi quaet verdrach Van Craynhem, sijt seker das, Die der Brabanters leytsman was; Want die doot bleef was sijn maech. Dies en was hy lac noch traech:aant. Met sporen sloech hi ongespaert Te mijn heer Wouter Berthout waert, 3690.[regelnummer] Ende stacken so onsochte, Eer hijs hem gehoeden mochte, Dat hi nederviel op d'eerde; Maer hi spranc op als d'onverveerde, Ende trac voor hem sinen scilt.Ga naar voetnoot3694 Sijn sweert nam hi met gewilt Ende ginc striden daer te voet, Als een ridder vrome ende goet.
[pagina 166]
Sijn volc quam daer toegereden Met wel grooter haesticheden, 3700.[regelnummer] Ende si wouden hem monteren. Daer wert gestreden met eren Boven heer Wouter, sonder waen,Ga naar voetnoot3702 Ende menich schoon pongijs ghedaenGa naar voetnoot3703 Van den heren in elke side.Ga naar voetnoot3704 Daer quam in den stride Mijn heer Wouter de Beere, Die gestreden hadde met ghere Op die van Grimbergen fellike. Daer wert gestreden ridderlike; 3710.[regelnummer] Hi was t' ors, gewapent wale Ende met ysere ende met stale. Sijn wapen hem van prise wel saten: Hi hadde boven sire platen Een tornekeel, dat hem wel stoet,Ga naar voetnoot3714 Van keelen root als een bloet,Ga naar voetnoot3715 Van selvere vijf ruten rene,aant. Daer in met enen palesteneaant. Staende sijnde van lasuere. Starc, groot ende goet ter cuere 3720.[regelnummer] Was sijn ors ende oic snel, Dair hi op was geseten wel.
[pagina 167]
Nu es hi comen in dat here Gereden met gerechte spere, Ende stac mijn heer Janne Screyhane Dat hi viel in der bane Op die doden, die daer lagen, Dat hi swaerlic mochte verdragen; Maer hi lach harde onlanghe, Hine spranc op in den bedwange 3730.[regelnummer] Ende ginc staen met gewoude Neven heer Wouteren Berthoude Te voet in den herden stride, Ende trac van ane sine side Sijn goede sweert ute sinen scoe,aant. Daer hi hem met ginc weren doe Ende vaste slaen in beiden siden; Oic riep hi tien selven tiden: Grimbergen! wat hi mochte.Ga naar voetnoot3738 Daer was van slagen groot gerochte 3740.[regelnummer] Ende menich man overreden, Ende gequetst daer si streden; Doch daden so vele, si u cont, Die van Grimbergen tiere stont,aant.
[pagina 168]
Dat si met pinen, met groter cracht, Te peerde hebben wederbracht Die heren beide, die te voet Streden als ridderen goet; Ende als heer Wouter, doe ic u weten, Ende heer Jan waren opgeseten, 3750.[regelnummer] Togen si haer sweerde uter sceide, Ende lieten d'orse lopen beideaant. In die vianden te hande, Ende ginghen striden metten brandeGa naar voetnoot3753 Vreselyke op die andre doe, Die hem seere ronnen toeGa naar voetnoot3755 T'allen siden, segge ic u. Her Wouter gaf enen hu,Ga naar voetnoot3757 Ende sloech enen datti hem cloofde Die meeste helft van den hoofde, 3760.[regelnummer] Ende hi op d'eerde neder viel doot,Ga naar voetnoot3760 Ende heer Jan sloech in den noot Enen andren 't hooft af sonder merre. Doe worden die van Brabant erreGa naar voetnoot3763 Als si 't saghen, ende ronnen Den anderen op; daer wert gewonnen Ere ende prijs in beiden siden; Men sach noyt so sere striden.
[pagina 169]
Die van Brabant hebben verladenaant. D'ander, die si achter daden 3770.[regelnummer] Met grooten slaghen ende met fellen; Heur sweerden clonken als bellen. Tegen der Brabanters gemene Was der anderen macht wel clene. Het waer hem van spel gegaen; Maer daer toe quamen saen Gereden in der selver bane Selke die riepen: Viane! Oec riep daer: Grimbergen! met Ene partie, die ongelet 3780.[regelnummer] D'orssen sloghen metten sporen. Elc heeft den anderen vercoren; Selc vinc ter spere, selc trac 't sweert. Doen worden die Brabanters verveert; Hem dachte verloren 't spel, Dies erselden sy, dat wet wel,Ga naar voetnoot3785 aant. Vorder dan si waren comen. Als mijn heer Arnout dat heeft vernomen Van Craynhem, heuren leytsman, Wert hi erre, ende sloech voert an
[pagina 170]
3790.[regelnummer] Sijn sterke ors metter sporen, Ende stac enen rechte voren: Beide man ende peert Keerden die voeten op weert. Dat spere trac hi na hem weder,Ga naar voetnoot3794 Ende stac enen anderen neder. Doen trac hi 't sweert voert sere,Ga naar voetnoot3796 Ende voer striden als een here: Al sijn volc vertrooste hi; Sijn sweert als een ridder vri 3800.[regelnummer] Voer hi proeven in den stride. Dus vercoeverden tien tideaant. Die van Brabant overwaer; Menich slach groot ende swaer Wert daer geslegen in der noot. Oic bleef dair menich doot Die 's morgens was al gesont. Die van Grimbergen, si u cont,aant. Mochten in der scoffelturenaant. Langer niet een twint geduren. 3810.[regelnummer] Sy moesten keeren door de noot En vlien uter persen groot,
[pagina 171]
Des si met grooter pine daden; Want si waren te sere verladen: Si hadden scade genomen swaer. Oec volgden hem d'ander naer; Een deel sloeghen sire ende vinghen, Ende met deser samenlinghen Vercoeverden weder met eren. Van Grimbergen die heren 3820.[regelnummer] Leerden die van Brabant sterken strijt, Ende dadense algader tiere tijt Deisen met slaghen groot na dat Tote Bruessele der stat. Die van Grimbergen keerden doe Vaste met hare proyen toe; Sy hadden den strijt verwonnen. Na dat si gemerken connen, Soe hebben si, dat wet te voren, Omtrent .lx. man verloren. 3830.[regelnummer] Een deel wasser oec gewont. Haer gevangen daden si tiere stont In eenen torre spannen vaste,Ga naar voetnoot3832 Daer si in hadden cleine raste.Ga naar voetnoot3833
[pagina 172]
Hier na dede heer Arnout Van Grimbergen, die here stout, Die ghene halen sonder begheven, Die op 't velt doot bleven, Beide vriende ende vianden, Ende deetse begraven te hande 3840.[regelnummer] Op een kerchof, des sijt vroet, Dat daer by den cloestere stoet. Daer na gingen hem ontwapen Ridderen, heren ende knapen, Ende ginghen hem daerna rusten Dies hem mochte lusten. Die gewonde, in waren saken, Deden hem binden ende vermaken; Eten, drincken ginghen si mede. Van hem swig ic nu ter stede, 3850.[regelnummer] Ende sal u van den anderen tellen,aant. Die henen reden met haren gesellen Te Bruessel waert hare straten.	voetnoot2886 Alsoo... desen. voetnoot2887 Stichte de oorloghe. voetnoot2888 't Lant hadde. voetnoot2889 Begonste hi dat oorloghe saen Weder te vernieuwene doe; Maer hy voere onwijsselicke toe, Ende dede sijn dinck al sonder raet, So dat die heeren, dat verstaet, Van Grimberghen weder gheereghen, Hoe seere datter die hertoghe was jegen, 't Goet, dat hen hadde oncracht sijn vaedre, Ende oock ander goet te gaedre, Dat die hertoghe houdende was, Naemen sy hem, sijt seker das. voetnoot2902 Onthielden hem. voetnoot2903 Sodat hy hieromme. voetnoot2904 Sijn volck ontboot. voetnoot2905 Hercrachte ghemeene In 't lant van Grimberghen logieren Met menighe ontplokende. voetnoot2908 Die hy met hem brachte daer, Dat segge ick u al overwaer. Doen die van Grimbergen hadden vernomen Dat die hertoghe daer was commen Met syne lieden tyen tyde Wouden sy jegens hem vaeren te stryde, Ende nemen, dats hen mochte ghebeuren; Maer het wederriet tier selver heuren Die heere selve van Breda. voetnoot2916 Ende seyde aldus, als ick verstae. voetnoot2917 Heer Aernoult. voetnoot2918 Sotheyt by mijnder eere, Dat wy jegens hen stryden gingen, Ende ick segge u by wat dingen: Wyne sijn niet voorsien van lieden, Ende die hertoghe, hoorick bedieden, Es hier commen met groote macht, Ende heeft hy met hem bracht. Vele ruddren ende knaepen, Die wel connen aen die. voetnoot2927 Dat segge ick u. voetnoot2928 In beyde syden. voetnoot2929 Te desen tyden. voetnoot2930 Ons passe so bewaeren Dat sy ons niet en mogen daeren, Ende doen 't goet van den lieden Alle gaedre veuren, willick bedieden, Daer 't mach sijn in zeker hant, Ende alsoo hen dit werdt becant, Ende sy ydel vinden die scheuren, Soe sullen sy node lange deuren; Want die winter compt hen op, Dus sullen sy moeten sonder scop wederkeeren, wye lief, wy leet.’ Doen seyden sy allen, God weet: ‘Dit waere die alre beste raet.’ Doen ginck heer Aernoult, dat verstaet, Ende besette die passe wel. voetnoot2941 Dat dapper was. voetnoot2942 't Goet dedy uuyten dorpen veuren, Ende liet open huusen ende scheuren. voetnoot2944 Mochte commen. Oock lach heer Aernoult hebbe ick vernomen. voetnoot2947 Te Grimberghen binnen, met menighen man Wel te harnassche, by St. Jan, Ende lach ende wachte syne stade. voetnoot2951 Te doene. voetnoot2952 Als 't puyt gaeve ende tijt. Oock haddi doen begraven, des seker sijt, Grimberghen wel al omme ende omme, Dat men ten rechte no ten cromme Niet en mochte commen in Dan ten twee gaeten, meer no min, Ende die waeren al wel beset Met vele lieden, dat wet, Ende verhoedsi wel ter core, Ende doe die hertoghe, als ick hoore. voetnoot2960 Eenen tijt hadde ghelegen in 't lant, Ende hy sach ende ondervant Hoe sy berecht hadden haer dingen, So dedi opbreken sonderlinge Sijn heeren al cleene ende groot, Dat segge ick u ter waerheyt bloot, Ende keerde dane hy commen was Te Brussel binnen, sijt seker das, Ende hadde luttel vrome ghehaelt. Doen liet hy sijn volck, als men taelt, Alle gaedre scheyden ende t'huuswaert ryden, Ende bleef daer sonder beyden Liggende te Brusselle in die stat; Ende als. voetnoot2972 Dat dheere ghescheyden was te maele; Soo ghinc hy henen sonder hale, Ende dede weder met grooten spoet De lieden haelen. voetnoot2976 Altijt. voetnoot2977 Bevroede, Een groot deel goeder lieden. D'ander liet hy, als ick bediede, Alle weder t'huuswaert keren; Want syne hadden, by mijnder eren, Geenen oorboor te doene in 't lant; Want es was, sy u becant, Verberrent daer mens toe mocht commen. Hier nae nam oorlof, [heb] ick vernomen, Die edele grave van Vianden, Ende voer t'huus waert te hande. Soe dede oock, als ick verstae, Die stoute heere van Breda; Maer sijnre sonen bleven viere daer Met heer Aernoult, dat es waer, Ende hulpen hem 't lant achterwaeren. Dit stont dus, hebbe ick hooren openbaeren. voetnoot2990 Langen tijt sonder vrede, Ende sonder soene, dat d'een en dede Ten anderen waert niet een twint, Syne hadden ghepant, si u bekint. Alse dit lange hadde ghestaen, Weert die hertoghe sieck saen, Die die andere Godevaert hiet, Ende starf corts, en liege u niet; Want hy lach lange, als ick scou; Oock en was hy, by mijnder trouw, In Brabant hertoghe maer vier jaer. Doen so weert hy bracht daer naer. voetnoot3002 Kercke. voetnoot3003 Daer men groef, als ick mercke. voetnoot3004 Met grooter heeren. voetnoot3007 Dat jonck was, en liege u twint; Want noch in de wiege moest liggen, Dat Godevaert hiet, hoordick seggen, Ende was. voetnoot3010 Doen quaemen die vrienden onghespaert, Dien den kinde naest bestoeden, Ende gaven't daer in hoeden By den raede der ghenoote Van den lande, cleene ende groote, Vier machtighe heeren sekerlijcke: D'eene. voetnoot3016 D'ander was, dat weet waele, Mijn heere Geeraert van Wesemaele, Die maerschal van Brabant was; Die derde was, als ick las, Mijn heere Jan van Bierbeke. Die vierde was, als ick spreke. voetnoot3020 Mijnheere. voetnoot3021 Waren stout Beval men 't kint in hoede daer Dat sijt bewaeren souden voorwaer Van al dat hem mochte messchien. Oock so gaf men hem mids dien Die monboirie van allen landen Daer te houdene in haere handen Tot dyer tijt dat Godevaert dan Waere opgewassen ende worde man. Oock so moesten sy daer zweeren. voetnoot3031 Weeren Die jonghe hertoghe sijn recht Ende wesen hem ghetrouwe slecht, voetnoot3034 Ende oock den lande in raede ende in dade. Waer oock yemant die woude schade Doen den lande in eeniger manieren, So en souden sy niet langer vieren, Sy souden't weeren, wien lief, wien leet; Dit gheloofden sy, God weet. Dus bleven sy monboire van den kinde, Ende langen tijt, als ick vinde. voetnoot3040 't Kint ende lant. Hier en binnen, sy u becant, Dat die hertoghe was bleven doot, Ende die vier heeren hadden bloot Te vermonboirene lant ende kint, Soe ghevielt, ic liege u twint. voetnoot3042 Mijn heere. voetnoot3044 Wisten ter waerheyt dat die hertoghe Doot was, bereyden sy oorloghe; Want sy hadden in 't herte tooren. voetnoot3047 Daer te vooren. voetnoot3049 Ende so veele lieden op hem brocht. voetnoot3050 Ende schande ghedaen ende schade. voetnoot3051 Te hant dies in. voetnoot3052 Dat sy dit cort wouden vreken; Want hen dochte, hoorick spreken, Synt dat die hertoghe begraeven was. Dat sy niet, ghelooft mi das, Metten anderen hadden te doene. Doen ginck heer Aernoult, die coene, Ende ontboot ten tyen tyde Al sijn volck wyde ende syde, Daertoe vrienden ende maegen. Oock ontboot hy, sonder saege, Den grave van Vianden ende daer nae Synen maech, den heere van Breda, Ende menighen anderen coenen man, Die alle quaemen te Grimberghen an, Met menighen man ghewapent wel; Ende doen sy allen, sonder spel, Commen waeren, sprack heer Aernoult, Van Grimberghen die heere stout, Ende seyde: ‘Ghy heeren, nu es doot bleven Die hertoghe van Brabant, die ons verdreven Hadde gerne, haddy ghemocht, Maer 't es bleven, dies sijt bedocht, Van hem in 't lant een schoone kint, Dat jonck es, en liege u twint; Maer wyne dorfvens ontsien niet. Nu saeg ick gerne, wats gheschiet, Dat wy voeren daer in 't lant, Ende ons vraken, sy u becant, Van der onweerden die ons sijn vadre Dede, ende 't lant met alle gaedre; Want wyne dorvense niet ontsien.’ voetnoot3072 Antwoorde mids dyen, Ende seyde: ‘Ick sal u geven raet, Naer dat my dinckt dat hier staet: Sitten wy al op ter vaert, Ende vaeren te Nettelaer waert. voetnoot3077 Ende beleggen die borch fier, Ende mogense wy winnen t'enegher stont, Laetse ons afbreken in den gront, Ende verbernen het dorp al mede. voetnoot3083 Vaeren gherede. voetnoot3085 Ende breken af. voetnoot3086 Het dorp al met; Want dit steet ons, dat wel wet, In die hoogen. voetnoot3089 Ende als wy dit, by mijnder eere, Hebben toebracht ende ghedaen Sullen wy. voetnoot3091 Waer wy voore vaeren sullen sonder twi.’ Doen sprack heer Aernoult, segge ick di, Van Grimberghen. voetnoot3093 Ick wille dat men alsoe doet.’ Doen dedy. voetnoot3095 Dat men die wagenen gingen laden. voetnoot3096 Beyde met broode ende met wyne, Daertoe harnasch ende wapine, Tenten ende pavillioenen mede, Dat men al terstont dede, Ende loeden menighen waghen. Daernae, als ick u mach sagen, Doen sy alle ghereet waeren, Die van Grimberghen, sonder spaeren, Togen sy henen, wat sy mochten, Te Nettelaer waert met gherochten. voetnoot3106 Veurden. voetnoot3108 Ors ende. voetnoot3109 Oock veurden. voetnoot3110 Menighe banniere. voetnoot3112 Men blies trompen ende boussinen; Die orsen liepen, dat mocht schynen, Tot dat sy te Nettelaer quaemen. Doen gingen sy henen te saemen, Ende belagen die borch alomme, Beyde met rechte ende met cromme, Ende daeden slaen. voetnoot3119 Haere tenten ende pavillioenen, Daer sy hem in rusten gingen; Ende die van binnen, in waere dingen, Doen sy dheeren saegen ghelogiert. voetnoot3124 Ende verveert doe ick u bekinnen, Ende en wisten. voetnoot3128 Haere poorten ende haere wykeeten met, Ende veradmeydense vaste, dat wet, Met groote boomen ende met stercken; Daer nae droeghen sy, als ick mach mercken, Groote steenen te haere meuren, Daer met sy nederwaert souden reuren, Woudmense bestormen in eenigher sinnen. Oock droeghen sy tot harer cynnen. voetnoot3138 Gheschutten, Ende al dat ten stryde was nutte, Om hen te verwerne daer mede. voetnoot3141 Ende die van Grimberghen, dat's waerhede, Doen sy alle ghelogiert waren, Ende haere dinck hadden bestelt, daer naere Gingen sy drincken ende eten, Ende daernae slaepen, doen ick u weten; Maer sy daden daer goede schiltwachte Ende goede hoede in dier nachte Met veele lieden totten daege. Doen stonden op, al sonder sage, al de heeren dat daer commen was, Ende mijn heere Aernoult, sijt seker das, Van Grimberghen dede ghebieden Dor alle 't heere, dor haeren lieden Dat elk hem ginge bereyden; Want hy woude sonder beyden Die borch asselgeren gaen. Doe men in 't heer hadde verstaen Die weere, so weert daer groot gheschal; sy gingen hem waepenen al. voetnoot3158 Haulbergen ende. voetnoot3159 Wapenrocken. voetnoot3160 Elck naedien dat. voetnoot3161 Ende gorden. voetnoot3163 Die heeren. voetnoot3164 Den knaepen ende den serjanden De vaste targien nemen in de handen Ende die houweele in de hant, Daer met sy souden, sy u becant, Die meuren al te stucken houwen. Ende doen al de heeren in goeder trouwen Waren berecht ende al bereet Togen sy henen wel ghereet Ter borch waert alle gaedre te voet Met groeten geruchte, sijt's vroet; Men blies die trompen ende. voetnoot3176 Ter weerne. Ende die van buyten quaemen niet geerne Alle ter borch toe ghedeckt. voetnoot3179 Berect. voetnoot3180 Die borch assellieren Starkelicken in aller manieren. Sy brachten boomen, stroo ende hout, Ende volden die grachten met ghewout Ondancks die daer waeren binnen, Die uytewerpen, doen ick u kinnen. voetnoot3186 Op die andere menighen steen. Oock so schoten sy al in een Scherpe straelen met heure boghen; Maer sy waren ongheloghen Wel bewaert met targen vast. voetnoot3191 Schaede. voetnoot3192 Wat die van binnen mochten doen Ende van buyten die baroen Hadden die grachten, segghe ick u, So ghevult dat men nu Tot aen den meur ginck te voet. Doen daden sy haelen, sijt's vroet. voetnoot3197 Ende rechtense, als ick marcke, Aen die meuren tot .XX. staden. Oock daden sy commen met lichter laden Alle die schutteren, die daer waren Om d'ander te schieten daer naere, Dat sy daden met haesticheyde, Ende schoten opwaert, sonder beyden, In die vianden menighen quareel, Die ghedichte vlogen gheheel. voetnoot3206 Ontbr. voetnoot3207 Dan in de merte sneeu ofte haegele. voetnoot3208-3209 Ontbr. voetnoot3210 Ende schoten uuytwaert jeghen. voetnoot3211 Waert ghequest. voetnoot3212 Dat segge ick u, in beyden zyden. Die van Grimberghen clommen ten dien tyde Op die leeren met crachte, Ende droegen boven hem ten wachte Vaste schilden op haer hooft, Ende die van binnen, des ghelooft, Worpen op hun menighen steen, Ende stacken nae hun al in een Met glavien groot ende lanck, Ende daden aen menighen heere danc Van de leederen tumelen nedre; Doch vercoenden sy doen wedre, Ende toghen emmer ter leeren toe. Oock was die van buyten doe Die van binnen al te veele, Soe dat sy dien tselve speele. Met crachte ter meuren clommen boven. D'eerste dier op quam mach men loven. voetnoot3231 Ende die vianden ter meuren bestreden, Dies was een by waerheden. voetnoot3233 Mijn heere Geeraert. voetnoot3234 Ende mijn heere Hendrick, dat's waer, Diemen van Hoyenbrugge hiet, Ende heer Willem, en liege u niet. voetnoot3236 Thommen. voetnoot3237 Dese quaemen op den meur gheclommen, Dat segghe ick u, aller eerst waerf; Nochtans. voetnoot3240 Met crachte gheworpen op haer schilde, Dat. voetnoot3241 Die heeren. voetnoot3243 Doch quaemen sy boven met allen, Soe dat waeren hantghemeene. voetnoot3246 Ende gingen slaen groote slaegen, Ende daden so veele tyen daghe Dat men se prysen moet sonder waen So lange als die werelt sal staen. voetnoot3250 Want wat sy gheraeckten metten sweerde, Dat sloegen. voetnoot3252 Ende daden sy. voetnoot3254 Nochtans waeren sy te seere Van binnen vermant by mijnder eere; Want men ginck hen toe t' allen syden. Maer doen sy saegen ten dien tyde Die andere, die noch waeren beneden, Den hanxt die haer ghesellen leden Op dien meur. voetnoot3264 Dat sy boven quaemen ten meure, Nochtans wertter ter dier ure Menich weder te daele ghevelt Van de leedren, alsoo men my telt; Doch en lieten sijs hieromme niet Ende clommen boven, wats gheschiet, So dat sy op den meur. voetnoot3273 Op die vianden, Die hen seer weerden te hande. Met slaene ende met werpene met; Maer en hielp hen niet, dat wet; Want die van buyten waren te vele, Soe dat sy moesten dyen spele Dien andren wyken door den noot. Van de haere, so was doot Ende ghequest eene groote partye, Ende vloen alle, by Ste Marie. voetnoot3283 Die andere volghden hen alle doe Van den meuren ter borch weert. voetnoot3286 Soe dat die andere quaemen binnen, Ende begonsten in allen sinnen Die borch t'aenstrydene, segge ick u. Ick swyge al van desen nu, Ende laetse die borch wel aenstryden, Ende wille u seggen sonder vermyden Die yeeste alsoo sy behoort; Nu swyget alle ende hoort voort. Ten dien tyde, alsoo ick las, Dat die van Grimberghen, sijt seker das, Belegert hadden Nettelaere, Dat sy nu assaillierden voorwaer Om te winnen die borch ghereede. voetnoot3296 Te Brusselle voor die heeren, Dat die borch, by mijnder eeren, Van Nettelaere belegert waere Van die van Grimberghen openbaere Ende sy breken wilden ende schoren. Doen dese maeren quaemen te vooren Die heeren dien kint waere bevolen Te achterwaerene, sonder dolen, Ende te verborne lant ende goet. voetnoot3305 In haeren. voetnoot3306 Riddren ende knaepen. voetnoot3309 Die daer quaemen met grooter haest Met veele lieden, by St. Jan, Ende doen sy commen waeren an Weert den heere van Craynhem dare 't Volc bevolen dat hy beware Ende die borch te Nettelaere dede ontsetten. Ende hy antwoorde sonder letten, Hijt sout herde gerne dede; Want willich wasser hy toe, die baroen. Dien nacht bleef hy te Brusselle toe. voetnoot3321 Tot des anderdachs 's morgens vroech, Ende dat volck oock al te maele. Des morgens, sonder lange taele, Voer hy wech onghespaert Met syne lieden te Nettelaer waert, Die coene waeren ende stout, Ende wel ghewaepent menichvout Soe dat sy by Nettelaere sijn commen Ende haerenbinnen, heb ick vernomen, Hadden van Grimberghen die lieden Die borch ghewonnen, als ick bediede, Op die van binnen, met storme, met stryde, Ende haddesien dien selven tyde Al gheworpen in den gront. Oock haddensy ter selver stont Vele lieden daer op ghevaen, Ende veel goet, sonder waen, Daer inne ghewonnen, segge ick u, Dat sy al henen sonden nu Ter Grimberghen waert met grooter hoeden. Daernae deden sy, wilt ghevroeden, Haer karren allegaeder laeden Ende waeren oock alsoo beraeden Dat sy alle wouden doe. voetnoot3342 Ende verberren in corte stonden Wats sijs in haeren weghe vonden. Binnen desen quam hem nieu mare Dat vele lieden quamen dare Wel ghewapent van Brabant waert, Ende wouden beschudden op die vaert Nettelaere, ende oock onsetten. Doen dat wisten sonder letten Die van Grimberghen, en wouden sy Niet langer letten, dat segge ick di, Doen sy die waerheyt hadden verstaen, Ende voeren met eenen hope saen. voetnoot3351 Die daer quamen met grooter spoet, Ende doen die van Grimberghen vernamen Die vianden, hielden sy stille t'samen. voetnoot3353 Ende vergorden daer met ghewelt Haer paerden ende saten weder op. Doen sprack heer Segerman, sonder scop, Van den Maele: ‘Ghy heeren, hoort my, Hier compt menich man, segge dy, Wel ghewapent, die ons haet; Daer by ware wel mynen raet Dat wy een deel van onse lieden Nu hier ter stat van ons schieden, Ende wyse voeren lieten vaeren Tegen die. voetnoot3362 Ende sy begonsten op hen den strijt, Wy souden hen volghen wet ter tijt. voetnoot3364 Commen op hen. voetnoot3365 Want sy sullen. voetnoot3366 Van ons weten, dat segge ick u, Alsus sullen wyse moghen nu Alderbest schaden, dat dincke mi.’ Doen riepen alle die riddren vry: ‘Wy willen dat men doe alsoe!’ Te hant wert daer ghecosen doe Wel .xx. hondert goede lieden, Die vrome waren, als ick bediede. voetnoot3372 Ende wel ghereden. Haer leitsman wert daer ter steden Selve mijn heere Woulter. voetnoot3376 Die vrome heere. voetnoot3377 Menighe eere. Ende doen heer Woultre, sonder dolen, Die lieden te leyden was bevolen, Voer hy henen harde haestelicke Met grooten gheruchte sekerlicke. Men blies de hoornen ende busienen Dat die vallyen van groote pynen Weder luyden ende die montaingen. Daer ginck menich ors van Spaingen Seere bronkende te dier tijt. Oock soe voeren, des seker sijt, Neven heere Woultre ruddren vive, Die goet waeren van haeren live; Dat was heer Segere van den Maele, Die eerste den raet gaf, weet wale. voetnoot3391 Ende die vianden bestryden Tot dat d'andre quamen naer. Oock voer daer met, als ick verstae, Sijn sone, mijn heere Simoen, Ende daertoe een ruddre coen, Mijn heere Willem, die borchgrave, Oeck voer mede, by St. Bave. voetnoot3399 Twee ghebruederen, naer mynen wane, Die coene waeren ende vroet. Die waeren die vive wel ghemoet, Die met heer Woutren reden daer, Die so seere heeft voorwaer Ghereden dat hy die vianden Voor hem sach commen te hande Met groote haeste seer ghevaeren. Syne hadden ghemaeckt gheene schaeren; Maer quamen alle te hope ghereden. Ende alse heer Woultre, by waerheden, Den anderen so by quam dat hem dochte Dat men wel beschieten mochte. voetnoot3412 Hortte hy wijt vore Op een goet ors ende stark ter core. voetnoot3415 Hy droeg den schilt min no meere. voetnoot3416 Syne banniere, Die van goude was goet ende diere, Met eender vaesschen van laseure, Met dry coucken ter selver ure. voetnoot3420 Ende een. voetnoot3421 Den schacht in die hant, by waerheden, Daer aene een pingoen van syde. Oock hortte uyt jegens hem tien tyde Een vrom. voetnoot3425 Wel ter. voetnoot3426 Maer hy droug een ghekeperden schilt, En de speere hy wel te pointe hielt, Ende stack heer Woultre op de syde. voetnoot3429 Dat dien tyde Dat de speere al te splinten brack; Nu hoort hoe hy hem selven vrack. voetnoot3432 Ter core. voetnoot3433 Borst vore Door die plate bat met staden Dat 't ysere in sijn lijf moeste baden Meer dan eenen grooten voet. Heer Woultre die vroom was ende goet Track naer hem 't speere ende d'ander viel neder. Niet en wete ick oft hy stont weder; Want die strijt begonst op hem. Doen quam ghereden, ick sekre ben, Aen den strijt die borgraeve coene Op een ors van Aragoene. voetnoot3445 Die schoone waeren onghelogen Van goude, van keelen ondersneden Met dry keperen, by waerheden, Gheverwet van silvere ende van laseure, Ende liet loopen ter selver ure. voetnoot3451 Ende stack eenen. voetnoot3453 Soe dedi den anderen ende den derden. Sijn sweert track hy doen speere brack. voetnoot3456 Van stekene, van slaene overal. voetnoot3458 Want 't vacht groot ende smal Aen beyde syden wat daer was. Doen quam ghereden, sijt seker das, in den strijt een jonghelinck Op een rosside, dat wel ghinck, Wel ghewapent totten teen, Ende stack van Screyhaen broeder een, Mijn heere Janne, dat hy wel naer Ter aerden was ghevallen daer. voetnoot3467 Sonder beyden Dat hem 't hooft afviel ginder. Doen werden verert meer ende minder Die Brabandren, dat seggick u, Ende liepen op die van Grimberghen nu Vreeselick, die hem seere weerden; Want wat sy met haeren scharpen sweerden Gheraeckten, dat liet staen sijn slaen. Doen quam heere Geeraert Scryehaen, Een vrom ruddre ende een coene Op een ors van Tierascoene, Die groote sprongen springhende quam Wel ghewapent, als ick vernam, Sijn schilt was van kele root. voetnoot3484 Met dry groote merlen daer inne, Met eenen rande meer no minne. voetnoot3487 Sijn couverteure, sijn tornekeel Was van den selven al te maele, Hy riep: Grimberghen! dat weet waele, Daer hy quam gheslaeghen met sporen. Hy sach een dies hem te voeren. voetnoot3494 Tot dien. voetnoot3496 Eenen knaepe te neder ghesteken. Mijn heere Geeraerde wildet wreken Ende liet loopen ten ghenen waert, Die hy gheraeckte ter vaert Op den schilt die hy stack doere; Dat speere leet door die plaete voeren, So dat hem 't ysere ranc in 't herte. voetnoot3503 Ende hy doot ter eerden stertte. voetnootV. 3504-3537 Ontbr. voetnoot3538 Dat sperre trac hy naer hem wedre, Daer hy eenen andere mede stack nedre. Dat speere brack, hy vinck ten sweerde, Ende riep: Brabant! luyde ende horde, Ende voer stryden vreeselijcke. Daer weert menich bracht ten lijcke, Daer geen pape en was in 't eynde. voetnootV. 3546 Ontbr. voetnoot3547 Ontbr. voetnoot3548 Doen quam ghereden met gheninde Mijn heere. voetnoot3550 Ende was van Grimberghen, wet wale, Van haver te haver al gheboren. Sijn wapenrock, wilt my hooren Was van sinople al, dat wet, Met eenen hoode. voetnoot3556 Ghecarteleert. voetnoot3557 Stout ende. voetnoot3559 Hy hielt in sijn hant, seyde die vite, Een speere. voetnoot3561 Ende liet loopen sonder blijf Sijn ors dat dapper was ende goet. voetnoot3564 Op de slincker syde, Dat hy nederviel in den stryde. voetnoot3567 Met grooter cracht Eenen ruddre ter eerden nedre; Maer hy weert hermonteert wedre. Doen brack 't speere, en dat trinsoen Sloech hy op 't hooft eenen Brabanchoen Dat hy doot viel op die eerde. voetnoot3574 In beyde sijn hande, ende ginck slaen op die vianden, Dier hy queste seere vele, Ende verminckte te dien spele Eer die strijt eynde nam. Doen wert daer, als ick vernam, Uyter maeten seere ghestreden, Ende menich man ter neder ghereden, Die vertorden bleef op d'erde. Daer werden ontwee schachten ende swerden Veele gheslaeghen, dat segge ick u, Ende menich peert doorsteken nu; Want sy vochten vreeselicke. Doen quam ghereden rudder-licke Mijn heere Simoen van den Maele, Die sone was, dat wet waele. Mijn heere Segermans, wilt hooren, Die ick u nompde hier te vooren, Van den Maele, die seer street, Ende was ghewapent, God weet, Ghelijc dat sijn heere vaedre was; Maer hy droeg, sijt seker das, Eene sterre van sable in 't hoot boven. Hy sloech sijn ors, wilt ghelooven, Met spoeren van gaude root, Ende stack eenen in die noot So seere op den schilt vore Dat ysere quam ten rugge dore, Ende hy ter eerden viel neder. Doen riep hy: Grimbergen! weder, Wat hy mochte, met luyder kele. Doen ginck hy stryden, niet te spele; Maer in neerste, dat wet wel; Maer die van Brabant in dit spel. voetnoot3604 Al te. voetnoot3605 Doen quam met sijnre meyseniede Heer Wouter Berthout doen den strijt, Ende hadde ghevochten, des seker sijt, Ghelijck eenen vromen heere. Hy sach sijn lieden verladen seere, Dies hy hadde grooten toren. voetnoot3613 Metten spooren, Ende schudde den aerme metten schachte, Ende stack met selcker crachte Eenen cnaepe die Goddefroy hiet, Die vrome was, en liege u niet, Ende ten stryde wel hadde ghedaen, Dat hem niet en conste ghestaen Negeene wapenen in staden, Tspere en moeste in sijn lijf waden, Ende doot viel ter eerden nedre. Doen track hy tspeere wedre, Daer hy menighen quetste mede. Doen quam ghereden ter dyer stede Mijn heer Willem de borgrave. voetnoot3630 Die uyt den waelschen. Brabant was, Dat hy doot bleef in 't gras. Ende mijn heere Zegere Van den Maele Stack oock eenen sonder haele Dat hy viel. voetnoot3635 Vertorden op die eerde, Daer sy hondert toesaegen. Oock hiet hy Jan, hoorick ghewaghen, Van Lovene, een vroom man. Doen quam gheslaegen met sporen aen Mijn heere Simoen, heere Segerman's sone Van den Maele, een ruddre coene, Ende stack eenen die Lambrecht hiet, Ende was ook, en liege u niet, Van den gheslachte van Wesemaele, Dat hy doot bleef, dat wet waele; Want hyne door sijne herte stack. Hy vinckt 't sweert doen de spere brac, Daer hy eenen anderen sloech mede Dat hy doode viel op de stede; Doen sloechi voort in den strijt. Daer quam ghereden ter tyer tijt Mijn heere Geeraert Schryehane Ende heer Jan, sijn broedre, ick wane, Die wel in stryde mochten deuren, Beyde alleens van eenen palleure, Wel ghewapent van allen leden. Mijn heere Geeraert stack daer ter steden Eenen, die heer Gosswine hiet, Door synen buyck den starcken spryet Oock allen met de confanoenen; Ende heer Jan, sijn broedre, die coene, Stack eenen al door sijn wapine, Dat hy ter eerden viel in scyne Ende bleef onder die peerden versmacht. voetnoot3668 Als ick de waerheyt vinde. Doen liet loopen met gheninde Mijn heere Woultre Berthout. voetnoot3674 Eender hellen lanck, Dat tsperre brack uyt bedranck. Doen track hy 't sweert, dat scherpe was, Ende sloech eenen, sijt seker das, Op sijn beckeneel boven Dat hy hem heeft ghecloven, Ende sijn hooft totten hooghen. Die stercke doot dede hy hem dooghen, Dat heer Aernoult van Crainhem sach toe, Die 't qualick mochte verdraeghen doe; Want hy was sijn maech nae, Ende sloech met spooren, als ick verstae, Tot mijn heer Woulter Berthout waert, Ende gheraectene ongespaert, Eer hijs hem ghehoeden mochte, Opten schilt soe onsochte. voetnoot3694 Ende track den schilt voor syne borst, Ende nam sijn sweert sonder vorst Ende ginck seere stryden te voet. Doen quam sijn volck metter spoet Om dat syne wouden vermonteren. Daer wert gestreden met grooter heeren. voetnoot3702 Wouteren. voetnoot3703 Poignijs. voetnoot3704 Van den lieden in beyde syden. Doen quam daer ghereden ten tien tyde Mijn heere Woulter de Bere, Ende had ghestreden met grooten gere Op die van Grimberghen vromelicke. Hy was ghewapent rudderlicke Met wapenen die hem wel saeten. Hy hadde al boven syne plaeten. voetnoot3714 Tournekeel. voetnoot3715 Root, des sijt vroet, Met vijf ruyten van silvere daer in, Met eenen palesteene, meer no min, Daer inne gaende van lazeure; Sijn ors was groot ende sterck ter ceure, Daer hy doen op gheseten was, Ende sloech seere met spooren naer das, Ende quyte speere metter hant, Ende stack heer Janne, sy u becant, Diemen hiet Screyhane, Op den schilt, nae mynen wane, Dat hy viel van den orsse daer Op die doode, dat was waer, Daer hy lach herde onlanck; Want hy herde schiere op spranck, Ende ghinck staen op syne voeten Neven heer Wouteren, met groote moyte, Van Grimberghen, ende track 't sweert Ende ghinck hem weeren ter vaert, Ende sloech seere in beyde syden. Doen riep. voetnoot3738 Al dat hy mochte: Grimberghen! Doen wert daer, al sonder berghen, Boven die twee seere ghestreden Ende menich man overreden, Ende seere ghequest ende ghewont; Doch daden sy so veele ter stont, Die van Grimberghen, seggick di, Dat sy beyde die heeren vry Weder te peerde hebben bracht, Ondancks den anderen ende haere cracht. Doen heer Waulter was opgheseten, Ende mijn heere Jan, doen ick u weten, Toghen sy die sweerden uyt de scheyden, Ende liepen loop alle beyde. voetnoot3753 Stryden, wilt verstanden, Vreeselick. voetnoot3755 Die hem seere ghinghen toe. voetnoot3757 Doen slouch mijn heere Woutre nu Eenen ruddre, dat hy hem cloofde. voetnoot3760 D'eerde viel. voetnoot3763 Doen worden die Brabanters erre, Als sy dat saegen, ende liepen op Den andren so seere ende sonder scop. Dat sy een groot deel achter daden, Ende en was gheen wondere, a waeren sy verladen; Want haer menichte was cleene. Het hadde met hen al uuyt den spele Ghegaen, en hadden 't d'ander ghedaen, Die doe quaemen, wilt verstaen, Met gheruchte ende onlokende vaenen. D'een riep: Grimberghen! d'ander: Vianen! Ende sloeghen in den strijt ter vaert. Doen weerden die Brabanders vervaert; Want haer dochte. voetnoot3785 Ende eyselende achterwaert, weet wel, Voeren van daer sy waren commen. Doen heer Aernoult had vernomen, Van Crayenhem, die haer leytsman was, Weert hy erre, sijt seker das, Ende sloech d'ors metten spooren, Ende stack eenen, wil dit hooren, Dat beide man ende paert. voetnoot3794 Doen track hy 't speere naer hem wedre. voetnoot3796 Doen riep hy Brabant, wat hy mochte, Ende track 't sweert met coene ghedochte, Ende ghinck stryden als een heere. Doen worden sy lieden vercoent seere, Ende begonsten weder te stryden. Daer weert gheslaeghen tyen tyden Menich slach, daer schaede was aeve; Menich weert ghemaeckt ten grave, Die des morgens was ghesont; Doch quaemen d'ander ter stont So hertelicken ter schoffelteuren Dat sy niet langer mochten deuren; Maer moesten keeren door dien noot, Ende lieten den anderen het velt bloot, Dat sy nochtans met pynen daden, Ende vloen allen omberaeden, Wat sy mochten te Brusselle waert, Dat segge ick u al onghespaert, Ende hadden schaede ende tooren, Ende die andere, doe ick u hooren, Volgden hen vastelick naer Meer dan een myle, dat's waer, Daer syne veele slougen ende vingen; Maer sy lieten se by dien dingen, Dat sy te Bruselle waeren te nae, Ende keerden weder, als ick verstae, Te Grimberghen met haere proye, Ende hadden blyscap ende joye Dat sy verwonnen hadden den strijt; Want sy hadden tier tijt Niet verloren boven .LX. man, Ende luttel wasser ghequest dan, Die 't derren mocht van misquaemen. Haer ghevangenen daden sy te saemen. voetnoot3832 Torne. voetnoot3833 Da[.....] hadden luttel raste. Hier nae dede die heere Aernoult Van Grimberghen, die men heet stout, Alle die ghene haelen saen, Die op 't velt bleven, sonder waen, Waeren vrienden ofte vianden, Ende dede se graven te handen Op een kerckhof, dat daer stoet By den cloostere, dat sy vroet. Ende als dit al was ghedaen, Dede hy hen ontwapenen saen Ende ghinck hem rusten daer naere, Ende oock alle d'andere voor waere. Die ghewonde daden hen voorsien, Ende wel verbinden naedien, Ende ghinghen eten ende drinken mede. Nu swighe ick van hen te deser stede, Ende wille u van d'andre tellen, Die wech reden met haere ghesellen.

Vorige Volgende

[vs. 2885-3852]aant.