Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 60]
| |
Vanden Leeraer opter tinnen1.
Ga naar margenoot+ Hoe luyde sanc die leeraer opter tinnen:
‘So wie met sonden is beswaert,
God laet hem wel verwinnen
Ende keere zijn herte tot Gode waert,
Eer hem die doot den wech ondergaet.
Si zijn wijs diet connen versinnen.
| |
[pagina 61]
| |
2.
Och edel mensce, denct dat ghi moet sterven!
En maect ghi u niet van sonden quijt,
Gods rijcke moet ghi derven.
Ghi hebt dicwijls versuymt den tijt;
Ten si door Gods genadicheyt
Die helle moet u erven.’
3.
Ende dat verhoorde een jongelinc jonc van jaren.
‘Leeraer,’ seyt hi, ‘doet mi gewach,
Hoe moechdy dus ghebaren?
Ick sal noch leven menighen dach
Ende hebben blijschap als ick plach,
Daer na met Gode varen.’
4.
Die Leeraer sprac: ‘dat is seer hooge vermeten.
Waer zijn u ghesellen nu
Die bi u waren gheseten?
Si hadden der jaren so veel als ghi.
Waer zijn si nu, berechtes mi.
Die wormen hebbense gheten.’
5.
Die jongelinc sprac: ‘men en can mi niet ontbringhen,
Ic wil ghebruycken dat leven mijn
Met dansen ende springhen.
Si moeten sterven die veyghe zijn.
Laet ons gaen drincken den coelen wijn,Ga naar margenoot+
God sal ons wel ghehingen.’
6.
Die Leeraer sprac: ‘dit leven en mach niet dueren,
Mer het verkeert so menichsins
In also corter uren.
Waerdy vanden sinne mijn,
Als ghi mi dunct vol sonden zijn,
Ghi en soudt niet doen dan trueren.’
7.
Die jongelinc sprac: ‘men can mi niet ontraden
Dat ic dese werelt soude scheyden van
Ende leven in versmaden.
Ic sal mi beteren als ic can.
der werelt vruecht ende haer gespan
En can ic niet versaden.’
8.
Die leeraer sprac: ‘ghi dunct mi buyten keere
dat ghi der werelt vruechden kiest
Voor dat leven van onsen heere.
Siet dat ghi so niet en riest,
dat ghi dat rijcke Gods verliest
dat dueren sal ymmermeere.’
| |
[pagina 62]
| |
9.
Die jongelinc sprac: ‘sal ick Gods rijcke derven?
So claech ic mijnder armer sielen misval
dat ic sal moeten sterven.
Ic hebbe gemist den rechten pat.
Wat sal ic doen, berecht mi dat,
Dat ic schouwe der hellen erven.’
10.
Die leeraer sprac: ‘wildi in duechden risen?
den rechten wech te Gode waert
Wil ic u so gheerne wisen,
daer nemmermeer en is verdriet.
doet altoos wel en twifelt niet:
God sal u siele spijsen.’
11.
Die jonghelinc sprac: ‘sal ic zijn verloren?
So mach mi wel rouwen dat leven mijn,
dat ic oeyt was gheboren.
Ic wil schouwen der hellen pijn,
So dat mijn arm siele mach zijn
Hier na met Gode vercoren.’
12.
Die leeraer sprack: ‘wildi u sonden gaen bedincken
Ende leven op Gods genadicheyt,
Ga naar margenoot+ Sijn rijck sal hi u schincken.
Siet dat ghi u daer toe bereyt,
Oft ghi moet, voor waer gheseyt,
In die eewige allende sincken.’
13.
Die jongelinc sprac: ‘die werelt wil ic laten.
Ick wil Gode dienen altijt
In minnen ende in charitaten
Ende draghen eenen grauwen rock,
Al waer ic alder werelt jock.
Ic hope het sal mi baten.’
14.
Die leeraer sprac: ‘ghi segt alte wale,
Doet der werelt sonden af.
Het brenget u in die sale,
Daer Gods enghelen singhen lof.
Doet altoos wel, quijt u belof
Ende schouwet der hellen quale.’
15.
Die jongelinc sprac: ‘die quale moet ic scouwen;
Ic wil Gode dienen altijt.
Die werelt wil ic verdouwen
Ende maken mi van sonden quijt,
Dat ic van Gode niet en hoore verwijt.
Ick duchte het soude mi rouwen.’
| |
[pagina 63]
| |
16.
Die leeraer sprac: ‘overdencken wi onse sonden
Ende dienen den here met herten devoot,
Die doorsiet alle gronden,
Ende beteren ons met haesten groot
Eer ons coemt aen die bitter doot,
Wi worden salich vonden.’
|
