Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 52]
| |
[pagina 53]
| |
Een nyeu liedeken1.
Fortuyne, wat hebdy ghebrouwen?Ga naar margenoot+
Ick en weet mi gheenen raet.
Waer sal ick mi onthouwen?Ga naar margenoot+
Mijn herte wert geheel desperaet,
Dat ick nu Brugghe moet laten,
Die schone stede soet.
Rijck God, coemt mi te baten.
Mijn herte verbrant al inden gloet,
O lieffelijck lief,
door u schoon aenschijn soet.
Dat mach ick wel beclaghen,
dat ick u nu laten moet.
2.
Wat sullen wi nu gaen beghinnen,
Wi ghildekens al ghemeyn?
Si woont te Brugghe binnen,
dat alder waertste greyn.
Si heeft mi nu begheven
Ende ghelaten inden noot.
Och boven alle die ter werelt leven
So sterve ick ja die doot,
O lieffelijck lief, etc.
3.
Dat ick oyt was gheboren,
Van moeder lijf ontfinck,
daer om so moet ick trueren,
Het is mi een droevich dinck.
Vrou Venus, wat condi maken?
Ick en weets mi gheenen raet.
Het zijn vreemde saken
die ghi nu aen gaet,
O lieffelijck lief,
Door u schoon aenschijn etc.
4.
Dit liedeken is eerst ghesongen
Te Brugghe al op die steen,
In spijte van alle nijders tonghen,
Ter eeren van vroukens reyn.
Een Mechelaer hevet geschreven,
daer hi lach in der noot.
Nu moet hi haer begheven,
dat sal hem doen den doot.
O lieffelick lief,
door u schoon aenschijn soet,
Dat mach ick wel beclaghen,
dat ick u nu laten moet.
|
|
