Het Antwerps Liedboek. 87 Melodieën uit 'Een schoon liedekens-boeck' van 1544. Deel 1. Liederen
(1975)–Anoniem Antwerps liedboek– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 54]
| |
Een nyeu liedeken1.
Ga naar margenoot+ Ghepeys, ghepeys vol van envijen,
dwelc oorspronc is dat menich truert,
Hoe queldi mi nu met fantasijen.
Mi dunct dat mi mijn herte schuert.
God gheve haer vruecht wient ghebuert,
Al doetse mi dese quale;
Haer wesen fier heeft mi becuert
Midts tcoluer van corale.
| |
[pagina 55]
| |
Rast u, ghi nachtegale,
Vliecht uut dat wilde wout.
Gaet, segt haer dit altemale
Ende groetse mi menich fout.
2.
Ick peynse om Venus' discipline
die mi so late sandt dese sucht.
Hoe stadigher liefde, hoe meerder pijne,
Hoe vuylder wonde, hoe erger ducht.
Een tijtlick fruyt neemt saen de vlucht,
Ghepluct ten groenen dale.
Men prijst best een volwassen vrucht
Ghelijc een cuyssche smale. Rast u etc.
3.
Beloften veel is si mi schuldich,
Mer onder al een excellent.
daer na verlanghet mi menichfuldich,
Wat is, tis haer bekent.
Wat ick bedrijve in mijn convent,
dit altoos ic verhale:
Vonde ic mi leech als si is absent,
Van haer ic niet en fale. Rast u etc.
4.
Ghepeyns, hoe soudy niet gehingen.
Ic moet, eylaes, tis groote noot,
dat doen thien duysent vreemde dinghen.
Ons beyden ghebuert, si weet al bloot:
Wi drincken vruecht en droefheyt groot
Beyde uut fortuynen schale.
door tswaer ghepeyns van dit exploot
Therte sterft, al waert van stale. Rast u etc.
5.
Mochtmen met cruyde oft medecijne
Ghenesen mijnder liefden brant,
Ic waer ghenesen vander pijne.
Mer neent, ten hulpt sulck onderstant.Ga naar margenoot+
Dus gatet eylaes aen minen cant
Door tlast der minnen strale.
Ic vloecke den afgod die mi bant
Met Venus' bitter dwale. Rast u etc.
6.
Princesse, ic swijghe veel om beter
Als ic peynse om ons oude spel.
Ic en vant ter werelt noeyt secreter,
Dies vreese ic twint dese nijders fel.
Vrou Venus dect haer kinderkens wel,
Draghen zijs huesche tale.
Tsal al wel zijn door mijn bevel,
Schoon lief, dat is tprincepale. Rast u etc.
|