Nederduytsche dichten (1626-1638)
(1939)–Jacob van Zevecote– Auteursrecht onbekend
[pagina 75]
| |
III Harder-Dicht op den geboortensdag van Daniel Heinsius.Ga naar voetnoot(1)Ga naar eind*(Uitg. 1638, bladz. 278; uitg. 1626, bladz. 273). Komt, Thyrsi, laet ons gaen; tis nu den liefsten dagGa naar eind1
Die in het gantsche jaer voor ons verschijnen mag,
Tis Tityr zijn geboor t: komt, Thyrsi, laet ons gaenGa naar eind3
Daer mirten en lauriers en duysent bloemen staen.
5[regelnummer]
Vlecht ghy een kroon van mirt, en ick een van laurier
Op dat ghy uwen helt, en ick den mijnen vier.
Och, Goden, mochtet sijn dat ick int Vlaemsche lant
Met Tityr wonen mogt ontrent de Schelde-kant!
Ick waer een ander geest, den dag die ick soo acht,
10[regelnummer]
Sou sijn met meerder vreugt en blijtschap doorgebracht:
Ick sou tot zijnder eer gaen snijen een nieu riet'Ga naar eind11
En Tityrs naem alleen gedencken in mijn liet.
Met Tityr sou ick gaen al daer het hem behaegt,Ga naar eind13
Want Tityr ist alleen daer mijnen sin naer jaegt.
15[regelnummer]
Hij is alleen den voogt, den meester van mijn hert.
Als ick hem niet en sie, gevoel ick groote smert:
Als ick by hem mag sijn, al was ick droef te voor,
Terstont ben ick verblijt, de swarigheyt moet door.
Als ick maer eenen dag moet derven zijn gesicht,
20[regelnummer]
Mijn hert en mijnen geest in duysent sorgen ligt.
Ick wens geen meerder quaet aen hem die my benijt,
Als dat hy proeven mag den alderdroefsten tijt,
Die ick geleden heb, als mijn onlustig vee
By Tityr niet en was, en hielt sich over zee:Ga naar eind24
25[regelnummer]
Als my heeft menichmael de Lieve met de LeyGa naar eind25
Om Tityrs wil alleen gevonden in geschrey,
Om Tityrs wil alleen my heeft sien nemen af,
Het leven moede sijn, en wenschen om het graf.
Al ist dat mijnen naem int weeldig Vlaemsche velt
30[regelnummer]
Wiert onder het getal van groote lien gestelt:Ga naar eind30
Al heb ick menichmael veel Nimphen daer gesien,
Aenhoorende mijn spel, haer gunste my aenbien:
| |
[pagina 76]
| |
Ten stont my al niet aen. Vergeeft my, Gentsche Maegt,
Daer Tityr niet en was en heeft my niet behaecht.Ga naar eind34
35[regelnummer]
Gunst, rijckdom, hooge macht, en aengeboden staet
Heb ick om Tityrs min verlaten en versmaet.
Wat was den Spaenschen Vorst, wat was het Roomsche lant,Ga naar eind37
Als ick maer eens en docht op Tityrs groot verstant?
Soo ver den dennenboom sich boven wissen heft,
40[regelnummer]
Soo verre Tityrs naem de Princen overtreft.
Hy is bekent, geacht, gepresen, en bemint,
Tot daer het Sweetsche Rijc beeft voor den Noortschen wint,Ga naar eind42
En daer het blauwe volck van d'Adriaensche vloet
De moedige Princes van duysent steden groet;Ga naar eind44
45[regelnummer]
Jae voorder als de Son haer gouden peerden keert,
Wert Tityrs groote siel van vrome lien geeert,
Och, Goden, mochtet sijn dat ick altijt by hem
Mocht wesen, hem aensien, en hooren zijne stem,
En dat hy, als ik was besprongen van de doot,
50[regelnummer]
Met zijn beminde hand mijn moe gesichte sloot.
Sijt welkom, liefsten dag, en maeckt dat ghy hier naer
Met meerder eer en vreugt keert werom menig jaer.
|
|