Nagelaten gedichten

[p. 16]

Ik adem bij de goden...

Ik adem bij de goden;
ik zing een zang in 't weeke licht,
van vloe'ge zon omvloden,
van morgenlicht.

De nachten zijn geweken,
- voor éeuwig?... In den stillen dag
voel ik mijn lach verbleken
van ùwen lach...