Nagelaten gedichten

[p. 14]

Toen ik de reize heb aanvaard...

Toen ik de reize heb aanvaard,
toen waren ál de wegen bréed;
tot op een dag van wondre klaart
een meer mijn bane sneed.

Toen heb 'k de weder-reize aanvaard,
en werden me ál de wegen éng...
Ik had me-zelf in 't meer aanstaard;
zag vreemd me, en streng.