Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 6
(1842)–J.F. Willems, [tijdschrift] Belgisch Museum–
Auteursrechtvrij
[pagina 327]
| |
Een Spel van seven personagien; deerste heet Schamel Volck, 2e Verwaent Ghepeyns, 3e Fortuyne, 4e Abuys, als een coninck, 5e Den Tijt, 6e Godts Gheessel, de 7e Godts Roede.
scamel volc,
ghecleet ghelijck het spel uutgheeft by provisien.
Waer sydy knape?
verwaent ghepeyns,
een jonck hooverdich sot, met pluymen ende andersins.
Hier ben ic, meestere;
Een voetken van u niet.
schamel.
Ghy dient tot mijn spel ‘wel.
ghepeyns.
Als coster ende pape,
ghepeyns.
Hier ben ic, meestere.
schamel.
Alle vreught ic rape
Hier in dit heestere.
ghepeyns.
Den druc ende gruGa naar voetnoot2 vliet!
| |
[pagina 328]
| |
schamel.
En elc ghequel ‘fel.
Waer sydy knape?
ghepeyns.
Hier come ic meestere,
Een voetken van u niet.
schamel.
Ghy dient tot mijn spel ‘wel.
ghepeyns.
Ic wille volcomen al dijn bevel ‘snel.
schamel.
Tot gheen bestel ‘el ‘en dorfdy u spoen.
Brenght my mijn beste habijt.
ghepeyns.
Dat willic u doen.
Ydel Glorie, dijn ioncwijff, hevet ghevaeght,
Al up sijn jensteGa naar voetnoot1.
schamel.
Dats dat my behaeght.
.......
ghepeyns.
Ziet hier dijn bonnet.
Stelt op dijn hooft vry, sonder belet,
Tis tgheen daer ic met ‘nu menighen man nope.
Hoe heetet meestere?
schamel.
Dat bonnet heet Wanhope.
.........
ghepeyns.
Ik segghe dat uwen keerle
U bet dan 't bonnet voeght, naer mijn begrijpen,
Want hy is vol ployen ende vol orghelpijpen.
Dats dat my buyten maten wel ghenoeght.
| |
[pagina 329]
| |
schamel.
My dincke dat my dese mutse nochtans wel voeght.
Ware ic int wandelen, daer keec menich gastken ‘dan.
Staet dat hooft niet gent nu?
ghepeyns.
Daer en faelt maer een bastken ‘an,
Ende stijf ghermaect soo en soude niet licht vallen.
schamel.
Wat gans evelGa naar voetnoot1 knoterdy?
ghepeyns.
Meester, niet met allen.
schamel.
Ghy en spreect een woort niet dat ic verstaen ‘can.
Bringht my mijn pasmes, so meughen wy gaen ‘dan.
ghepeyns.
Hoe heet dit pasmes?
........
........
abuys,
gelijc een coninc met een croone op thooft, sijn aensicht bachtenGa naar voetnoot2 staende; ende spreect van voren door eene huyve van sijde. In de hant heeft hy eenen scepter, vele gouden ketenen aen sijnen hals, ende sit in een schoon tabernakele, ende besoeckt diversche boecken.
.............
Seght wies ghy soect? ic wil my tot dijn ansicht vittenGa naar voetnoot3,
schamel.
Wy sien u so costelic int habijt sitten,
Dat wy ons schamen, door 't pompeus ghedruys,
Dy aen te sprekene.
| |
[pagina 330]
| |
abuys.
Heet ic niet Abuys,
Die menighen gheerne verheffe, oft t' onder ‘stake?
Weet ghy niet dat ic ter weerelt wonder ‘make?
Waer goet recht faelt ofte claudiceert,
Dat wert by my Abuyse, ghereleveert.
Abuys is voor recht by my ghelooft.
ghepeyns.
Waeromme draeghdy die croone opt hooft,
Sittende in soo costelicke excellente woninghen?
abuys.
Verkeer ic niet in paleysen van keysers en coninghen
Pausen, graven, ende princelicke baroenen,
Die ic al regiere met mijnen sermoenen?
Ic doe tribuyt gheven, mits mijnen loosen wercken;
Ic vercoope digniteyten; ic verschatte die kercken;
Ic recommandere de looftuyters vol erreurs.
Priesters sonder baert makic pasteurs;
De minste gheleerde gheef ic de beste beneficien.
schamel.
Wat, Abuys, staet dit al t' uwer expeditien?
abuys.
Jaet, door mijn malitie ‘int confuyse.
Wies alsoe ghesciet 't gebeurt al by Abuyse.
By mijnder ruyse’ ghecrijght menich onspoet;
Goedertierentheyt houwic t' ondere, deught werp ic onder voet;
Oprechticheyt slaept door my, schaemte is verdreven;
Waerheyt en trouwe sijn door my t' onder bleven,
Ende hebbe ghegheven’ in dienste, door mijn macht,
Valscheyt ende bedroch, laghen ende cracht.
...............
Wien ic met mijnen abuyselicken wiele paere
En durf niet achterdincken waer sijn siele’ sal varen,
Want sy weet van voorslaeghs haren zetele.
| |
[pagina 331]
| |
schamel.
Jae, waer vaertse?
abuys.
In Antechrist ketele.
| |
Volgens een HS. van wylen den heer Hye-Schoutheer, te Gent, schrift der XVIe eeuw. Het vervolg ontbreekt, als daer af gescheurd zynde.
J.F. WILLEMS. |