Limburgsche legenden, sagen, sprookjes, en volksverhalen. Deel 1

Alle heilige bisschoppen van Maastricht.

De kerk van Maastricht bezit het bijzonder en verheven voorrecht, dat al hare bisschoppen, die gedurende meer dan 300 jaren

[p. 83]

den bisschoppelijken zetel aldaar hebben bekleed, in het getal der Heiligen zijn opgenomen. Na den heiligen Servatius volgden de HH. Agricolaus, Ursicinus, Designatus, Resignatus, Supplicius, Quirillus, Eucherius, Falco, Eucharius, wier gebeente (met de overblijfselen der acht bisschoppen, die na den H. Maternus bisschoppen van Tongeren genoemd worden) in de kerk van St. Servaas te Maastricht de glorierijke verrijzenis verbeidt.

Vervolgens hebben wij de HH. Domitianus, begraven te Hoei; Monulphus, de opbouwer der St. Servaaskerk; Gondulphus; Perpetuus, begraven te Dinant; Ebregisus; Joannes, bijgenaamd het lam, te Hoei rustend; Amandus, begraven te St. Amand; Remaclus, begraven te Stavelot; Theodardus, begraven te Luik, alsmede Lambertus en Hubertus, die den bisschoppelijken zetel naar Luik overbracht en te St. Hubert in de Ardennen is begraven. Het feest van alle HH. bisschoppen van Maastricht wordt gevierd in ons diocees van Roermond op den eersten Zondag na de octaaf van het allerheiligste Sacrament. (Propr. Dioec.)

In vroegere eeuwen had de zevenjarige vertooning, Heildoms-vaart of Heildomskermis der kostbare HH. Reliquieën te Maastricht steeds te gelijk met die van Aken plaats. Wederom gedoogt de toestand van ons vrij en rustig Nederland de oude Maastrichtsche Heiligdomsvaart naar den luisterrijk herstelden schat van Sint Servaas te doen herleven. (1874 van den 9. - 23. Juli.)