Anatomia. Dat is ontledinghe van den geestelycken mensch
(1622)–Frederik de Vry–
Auteursrechtvrij
Het xlix. Capittel.
| |
[pagina 258]
| |
Zijns broeders; nemet op Schoud'ren der lijdsaemheyd
Het sware last van't kruys, hem van God op-geleyd:
End' op die Schoud'ren sterck, geheylight na Gods wille,
Hy draghet Christi jock gerust, gewilligh, stille.
V Schouders dan, o Mensch! wel toe-siet, dat die niet
Verschieten, worden los; want dat baert groot verdriet.
Alsoo oock niet verlaet het broederlijcke leven,
Op d'ongebonden wegh u niet en wilt begeven.
Begeeft u tot u Hooft Christum, voeght u bequaem
Tot de Heylige Kerck Christi Jesu lichaem:
Als Christi lidt al-daer de vrede wilt na-jaghen,
Leert op u Schoud'ren twee het cruyce Christi draghen.
Leert lijdsaem, wel getroost verdraghen schand en smaet,
Als men, om Christi wil, u vervolght, haet of slaet,
Draeght geerne Christi kruys; wilt nimmermeer vertsaghen:
Want in verduldigheyd heeft Godt de Heer behaghen.
V even-naestens last te draghen u oock keert,
Misdoet hy teghens u, dat stil verdraghen leert:
Zijn swackheyd siet verby, zijn fauten wilt vergeten:
Al zijn doen door de maet der liefde wilt af-meten,
V Schouderen doch voeght onder de Disciplijn
Van Christi jock, en wilt Gods Wet gehoorsaem zijn.
Ga naar margenoot+Wel saligh is de Mensch die van zijn kindsche daghen
Gedraghen heeft het jock des Heeren, sonder klagen.
Gehoorsaem daer-om draeght den last van Godes woort,
Op dat Godt weder-om u drage voort en voort
Met zijn bermhertigheyt door al u kruys en lyden,
Tot dat u Christus draeght in't Hemelsche verblyden.
V even-mensche draeght uyt liefde soo 't behoort:
Met liefde onbeveynst hem altijd komt aen boort.
Want is u liefde groot, u Schouder-blaen wel sullen
Ga naar margenoot+Sterck dragen: want de Wet de liefde moet vervullen.
| |
[pagina 259]
| |
Verlaet de lasten swaer des Duyvels; leggen laet
't Geweldigh sware pack des vleessches obstinaet.
Der Hypocriten last verlaet en wilt versmaden,
Met valsheyd laet niet zijn u Schouderen beladen.
Het lastigh sware pack, van menschen in-gestelt,
Waer mede dat het volck in't Pausdm word gequelt,
Het pack van valsche leer, van menschelijcke vonden,
Den last van het gespuys der wereld ongebonden,
Daer mede laet geensins u Schouders zijn beswaert:
Want die u drucken neer, niet alleen tot de aert,
Maer door veel sonden boos tot in den poel der Hellen,
Al-waer het helsche vier lichaem en ziel sal quellen.
Dees lasten dan geensins u Schouders dragen laet,
Maer die daer van met vlijt wilt werpen, die versmaet:
Op dat ghy onbeswaert ten Hemel mooght op-styghen.
Die Christi pack wel draeght genadigh sal verkrygen
Verlossing van het geen zijn Schouders hier beswaert,
En gaen ten Hemel in die voor hem word bewaert.
Ghy die hier naemaels van ontlasting wilt bekomen,
Hier altijd Christi pack wilt draghen sonder schromen.
De Armen zijn gehecht naest aen de Schouder-blaen, Ga naar margenoot+
Als leden die daer zijn met sterckte aengedaen:
Bequaem om werck te doen, te tillen, heffen, draghen,
T'om-helsen 't geen waer in het herte heeft behaghen.
De Geestelijcke Mensch hem die gevallen leyd, Ga naar margenoot+
Tilt met zijn armen op; te draghen is bereyd
Den swacken; en beschermt, door behulp van zijn Armen,
Den mensch t'onrecht verdruckt; om-helset met ontfarmen,
Zijn armen broeder swack; zijn vyanden verjaeght;
En met zijn Armen twee hy doet wat Godt behaeght;
En wercket heyligh werck; zijn vleesch soeckt te bedwinghen,
En grypt met yver groot na de Hemelsche dinghen.
| |
[pagina 260]
| |
Maer figuerlijcker wijs, men oock wel seggen mach,
Dat by de Armen twee, het tweederley gewach
Der liefde wort verstaen: waer door men moet beminnen,
Ga naar margenoot+God eerst, en boven al, van gantscher hert en zinnen,
Godt Vader, Soon en Geest, die ons eerst heeft gemaeckt,
Ga naar margenoot+Geschapen na zijn beelt, en als dat was geraeckt,
Verdorven door de sond', herschapen uyt genaden.
Der liefden eerste deel den mensch maeckt so beraden,
Alleen om Godes wil dat hy zyn Godt bemindt,
En oock om Godes wil word wederom gesindt
Der liefde tweede deel naest God te laten stralen,
Ga naar margenoot+Om oock der liefden schult sijn naesten te betalen.
Dat is, om Godes wil te hebben lief so seer
Ga naar margenootaOns naesten als ons self: dat daer van dale neer
Op elck een wie hy zy, gedienstelijcke wercken:
Ga naar margenootbDat wy zyn Kind'ren Gods daer aen men kan bemercken.
Waer toe God door syn Geest den zynen sterckte geeft;
En daer-om oock die kracht, den naem van Gods Ga naar margenootc Arm heeft.
Want sonder desen Arm, van Gods kracht, geen vermoghen
Den mensch in't goede heeft; maer als God heeft gebogen
Sijn Arm, dat is, zijn kracht, om ons in Christi naem
Te stercken door zijn Geest, dan worden seer bequaem
Ons Armen aen gedaen met geestelijcke krachten,
Om deze deelen tweederley der liefde, zijn 't cieraet
Die onse armen twee vercieren met haer daet,
Veel meer als peerlen schoon, als van fijn gout Arm-ringen,
Als Diamanten klaer, en diergelijcke dingen.
Want Braseletten schoon van liefdes gout gemaeckt,
Wt liefdes deelen twee gevlochten, end' geschaeckt
Met schakels veelderley van liefdes wercken schoone,
Ons Armen heerlijck seer vercieren als een kroone.
| |
[pagina 261]
| |
Want liefde met haer werck, in Christo, God behaeght:
Dat is, als het geloof der liefde wercken draeght,
Godt dan, om Christi wil, aen-nemen wil genadigh,
Als aengenaem dien Mensch, en geven hem weldadigh
Zijn zegen veelderley; ja hem doen trecken aen
Christi lief-talligh kleed; en doen hem hier ontfaen
Oock aengenaemheyd goed en gunste by den Menschen.
So dat der liefden band, geeft cieraet schoon na wenschen.
Daerom, o Christen mensch! dees les doch niet vergeet,
Dat uwe armen twee niet mogen syn bekleet
Met braseletten stout, gesmeedt van't goudt der aerden,
Van Diamanten klaer, van Peerlen groot van waerden,
Om daer door uwen glans, en heerlijckheyt seer schoon
Met een hoovaerdich hert te stellen als ter toon.
Want dat is ydelheyt en sonde voor den Heere,
Waer door dat voor zijn Godt de mensch mismaeckt wort seere,
Verliest de gunste Gods; en door die armen treckt
Hy tot hem Godes straf, de gramschap Gods verweckt,
Die hem, so hy niet laet hoovaerdelijck te dragen
Dat sondige cieraet, ter Hellen sal verjagen.
Daerom, o Christen mensch! wilt de pompeuse pracht
De hoovaerdy (waer door een ander wort veracht)
De trotsheyt, grootsheyt groot, de hoochmoedige mouwen,
Met die arm-ringen stout, het wereldsche vertrouwen
Op rijckdom, eer en staet, gelijck de werelt doet,
Nae volgen nimmermeer: maer u hert en gemoet
Met Diamanten klaer, der seer heerlijcke vruchten
Van het geloof verciert, wilt arm-ringen vluchten
Van liefdes peerlen schoon; maeckt van der liefden gout
V cieraed; wilt also met deughden menighfout
Bekleden, door't geloof, u armen voor den Heere:
En wilt u even-mensch ontstichten nimmermeere.
| |
[pagina 262]
| |
Maer vruchten des geloofs altijdt ootmoedigh draeght.
Soeckt alleen dat cieraet het welcke God behaeght.
V even-naesten sticht met Liefde te betrachten,
Geensins u even-mensch wilt neven u verachten.
Maer met een nedrigh hert deughtsaem in liefde leeft,
Door een hovaerdigh kleet geen ergernisse geeft.
Maer wilt wijt uyt u hert de hovaerdy verjagen,
Met een heyligh cieraet soeckt God wel te behagen:
Dat is, door het geloof in liefde heyligh leeft,
Want geen cieraet so schoon ter werelt yemand heeft
Ga naar margenoot+Als het vruchtbaer geloof, daer-om staet oock geschreven,
De rechtveerdige sal uyt zijn geloove leven.
Leeft dan, o Christen mensch! in dit cieraet bequaem,
Want dat maeckt u by Godt in Christo aen-genaem.
Leeft heyligh, u geloof door liefde wilt bewysen,
Van onmin, haet en nijdt toont dat ghy hebt af-grysen.
V waer geloof verciert met liefdes vruchten veel,
De wys' noch de manier der wereld in geen deel
Wilt volgen, maer verlaet des werelds quade wegen,
En wilt uyt liefde reyn, der liefde wercken plegen.
En het exempel goet, Christi wilt volgen naer
Die liefde heeft betracht; zijn lesse neemt wel waer
Van oot-moedigh te syn, sachtmoedigh daer beneven,
Van nedrigh door't geloof in liefde vroom te leven.
Daer-om, o Christen mensch! u Armen twee bekleet
Ga naar margenoot+Met Braseletten twee van liefden-goudt gesmeedt.
En wilt de mouwen twee der liefde reyn aentrecken,
V krachten al te mael der liefde wilt verwecken,
Bidt Godt in Christi naem om geestelijcke kracht,
Want sonder Godes hulp en hebt ghy gantsch geen macht.
De Armen van het vleesch zijn swack, van geen vermogen,
Die op den Arm van't vleesch vertrout, die wort bedrogen.
| |
[pagina 263]
| |
Want vervloeckt is de mensch die vertrout op het vleesch. Ga naar margenoot+
Daer-om roept sterck tot Godt, (al word u keele heesch)
Dat hy om Christi wil u Armen sterck wil maken,
Dat ghy mocht krygen kracht in geestelijcke saken.
|
|