Verzamelde gedichten

[p. 1778]

[(Toda la tierra es extraña,)]

*

(Toda la tierra es extraña,)

De hele wereld is mij vreemd,
Ben vreemdeling in eigen land.
Ik behoor tot de hele wereld;
Maar de schaduw is mij het liefst:
Want de zon is verraderlijk
En in het domein van de Droom

Smeed ik mij een grootser lot.
Schoon, verschrikkelijk gebied!
Heerser met gestrenge frons!
Ik ken u: veeleisend meester!
Die martelt met grote woede.
Grillig dwarrelen van een vlinder,
Koude woede van een spin -
Steeds mijn tirannieke vriend.

Ik weet dat ook hij mij bedriegt.
De ziel wordt vergiftigd door twijfels.
Zelf ben ik een slechte getuige,
Een slecht rechter in eigen zaken.
Want zeg ik 's nachts tegen mijzelf:

‘In Spanje, daar wil ik sterven’
Dan klinken die woorden mij
Als bekentenis verdacht.