Verzamelde gedichten

[p. 1619]

Frolyck mit eeren (1580)

*

Jonkheer Barthold Entens van Menteda
Liep Groningen wraak te zweren;
Zag de stad bij verraad onder Parma gesteld,
Sloeg 't beleg, en behield liefst alleen hier 't veld.
Nassau... Hohenlo... neen! Jonkheer Menteda
Zou Groningen 't knielen leren!

Nassau, Hohenlo naderden; Menteda
Kwam uit Rolde terug van die heren.
- ‘Trouwe makkers, hun heb ik nog niets verteld,
Maar de nacht is nu daar, dat het Groningen geldt!
Eerst een feestelijk drinkgelag! Ha, ha, ha!
Gelach! Ja! Vrolijk met eren!’ -

De geus Barthold Entens van Menteda
Riep hun op, zich thans danig te weren,
‘Want voorbij is de tijd van geschimp en gescheld!
Wil geen mens met mij mee? Dan als eenzame held!
Daar is ruimte als ik vecht! Als ik scherm en sla!
Mijn vuist zal de kans doen keren!

Willem Lodewijk? Bluf zonder wederga!
Of graaf Hohenlo? - Ik durf beweren:
Ik beschaam ze! Hun aantocht vooruitgesneld!
Hoor! De wind is een psalm die mij heil voorspelt!
David, los op reus Goliath! Ja, Ja, Ja...!
Nog meer brandewijn... Vrolijk met eren! -

[p. 1620]

 

- ‘Maar bedenk, Barthold Entens van Menteda...’-

 

- ‘Wat? Wil zulk laf gespuis mij bekeren?

 

Wie heeft hier 't bevel, en van wie is 't geld?

 

Gods vloek, als de dorpers de krop zo zwelt!

 

Waar... waar is mijn zwaard? Wie komt mij te na?

 

Ik... ik... ik zal... triomferen!!’ -

 

 

 

De geus Barthold Entens van Menteda,

 

Zijn leus was ‘Frolyck mit eeren’.

 

Hij greep naar een pot op de rommelbelt

 

In een hoek van de kroeg - hield hem bevend omkneld.

 

Hij riep: - ‘Weldra... nee... niemand weet... hóé... wèl... drá...

 

 

 

Zal God vreemde dingen bescheren!’ -

 

 

 

De pot paste op zijn hoofd. - ‘Broeders, hoor, ik ga!

 

Met zijn hulp kan geen slag mij deren.

 

Daar zal 't zijn of de donder de duivel meldt!

 

Fraaie mars voor mijn stormloop!’ - De regen relt,

 

En de geus Barthold Entens van Menteda

 

Waggelt ginds, in doorweekte kleren.

 

 

 

- ‘Droevig morgenrood!’ - ‘God geef zijn ziel gena!’ -

 

Hij, die de Aartsvijand niet kon weren!

 

Slaaf dier dwingelandij wier verraadlijk geweld

 

Een beklaaglijke nar maakt van elke held.

 

Hij lag dood in een sloot, Barthold Menteda,

 

wiens leus was ‘Frolyck mit eeren’.