Verzamelde gedichten

[p. 1559]

Rijmkroniek... ernstig te nemen!
Bijdrage tot kunstproblemen

*

Wie 't meest op de overheid smalen
Zoeken er 't meest van te halen.

*

Wil niemand meer kunst betalen
Of is de overheid nalatig?
Ik zie, als de kwaal-der-kwalen:
't Kunstleven is te kunstmatig.

*

Was 't wat minder openbaar,
't Werd gewis niet minder waar.
Zijn de slagen met een hamer
Op de tafel aangenamer
Voor de op nieuws beluste schaar -
Eindlijk, in zijn binnenkamer,
Vindt zich mens en kunstenaar.

*

Voor wie van de kunst bestaat
Is getimmer aan de straat
Haast een onontkoombaar kwaad.

[p. 1560]

 

*

 

 

 

Een leven, aan kunst gewijd,

 

Wordt meer en meer ijdle waan:

 

Een doel, met zichzelf in strijd.

 

Is 't een beroep? Geen bestaan.

 

En is 't geen beroep? Geen tijd.

 

 

 

*

 

 

 

Zo 't beroep geen kans meer geeft,

 

Trooste zich wie eerlijk streeft,

 

Met of zonder zelfbedrog.

 

Niets gaat naar verdienste. Noch

 

Vondel, noch Vincent van Gogh

 

Hebben van hun kunst geleefd.

 

 

 

*

 

 

 

...Uit zoveel stampvolle zalen

 

Konden toneel en orkest

 

Het steeds nijpender tekort

 

Van de wegkwijnende sport

 

Betalen, en opperbest...

 

Een schrik, als men wakker wordt.

[p. 1561]

 

*

 

 

 

Ik droomde: ik was aan 't vertalen.

 

't Leek een merkwaardig recept,

 

Hoewel wat zwaar te verstaan,

 

Voor: ‘Hoe houdt men de idealen

 

In 't kunstleven ongerept?’ -

 

En 't luidde - of althans: 't ving aan -

 

‘Van ouds heet schilderen: “malen”.

 

Daarom: flink aan 't malen slaan:

 

Telkens nieuwe koers bepalen,

 

Dan weer naar de kroeg verdwalen.’

 

 

 

*

 

 

 

Ik droomde ik zag Bach en Beethoven

 

En Chopin woest met hun drieën

 

Hun muziek op theorieën

 

Bij de bittertafel heetstoven.

 

 

 

*

 

 

 

Ik droomde dat het mooi weer bleef,

 

Dat ieder 't hele jaar vrij was,

 

En dat zelfs de kleinste nijdas

 

In alle gemoedsrust blij was

 

Met wat een criticus neerschreef.

[p. 1562]

 

*

 

 

 

Ik droomde, ik liet vreemde heren

 

Dit antwoord hectograferen

 

Op enkele ontstemde brieven:

 

‘Ik zal u niet langer grieven,

 

Schrijf nu volgens uw believen.’

 

 

 

*

 

 

 

Een verongelijkte en boze,

 

Fel geschoten in zijn wiek: -

 

‘Doe liever aan zelfkritiek!’ -

 

‘Vriend, ik weet maar één repliek:

 

Een dokter is ook wel ziek.

 

't Schaadt niet aan zijn diagnose.’

 

 

 

*

 

 

 

(Variant op de Leeszaalspreuk)

 

Wilt gij geldlijk voordeel,

 

Geef steeds gunstig oordeel.

 

 

 

*

 

 

 

Wat niemand vergeten moet:

 

Zomin als de kunstenaar

 

Doet ook de beoordelaar

 

Zijn werk altijd even goed.

[p. 1563]

 

*

 

 

 

Anonieme held

 

Die uzelf bevuilt:

 

Heftig bombarderend

 

Met gescheld, gedreig!

 

Dat ge u zo verschuilt

 

Is wel zeer vererend

 

Voor wie de aanval geldt.

 

Maar wees man, of zwijg.

 

 

 

*

 

 

 

Telkens, of 't een rijke vangst geldt:

 

Rare kunstenaarsverhalen!

 

Echtbreuk, ruzie, dronkenschap.

 

Eén lugubre nare grap.

 

Zeg mij, waarin gij belang stelt:

 

In de kunst of in schandalen?