Verzamelde gedichten

(1993)–Hendrik de Vries– rechtenstatus



[p. 1533]
Fabel van de kat en de merel * Wat had onze merel een schik! We zouden elk ogenblik Een olijk ‘Hallo!’ verwachten. Die schertsende minneklachten! Dat vertrouwelijk gefluit Van een meisjesgek: een guit, Verzekerd van zijn succes! Hoe leerde hij zonder les Die kostlijke varianten? De spreeuw keek naar alle kanten: ‘Hoe doe ik hem dat ooit na? Dan liever de kraai: “Ka, ka”.’ De merel vloog weg, naar de stad. - Vanmorgen, toen hij hier weer zat, Merkte ik, dat hij anders floot. Ik dacht: het lied is morsdood. Opeens verstond ik zijn taal En toen begreep ik zijn kwaal. Hij riep: ‘Ik dien door mijn zang Een hoog cultureel belang!’ Wegens dat woord ‘cultureel’ Vloog hem een kat naar de keel. Die heeft hem woedend verscheurd En ik heb het niet betreurd: - Om dat meest-misbruikte woord Beging een mens haast een moord.