Verzamelde gedichten

[p. 1521]

Middeleeuwse liederen van het Spaanse volk

*

Die bergen, moeder,
Zijn steil te beklimmen.
De beken stromen
Naar één melisse.

Moeder, die bergen,
Ze zijn vol bloemen.
Omhoog, daar boven,
Woont mijn beminde.

[p. 1522]

 

*

 

 

 

De verliefde reiger ging heen,

 

Doodlijk gewond:

 

Ging alleen, en riep en riep.

 

 

 

Waar de reiger 't nest bouwde, aan de oever

 

Van de rivier,

 

Ging ze alleen, en riep en riep.

[p. 1523]

 

*

 

 

 

Ik was bij de populieren, moeder;

 

Ik zag hoe de wind ze wiegde -

 

 

 

Bij Sevilla's populieren,

 

Moeder; bij mijn beminde.

 

 

 

Ik was bij de populieren, moeder;

 

Ik zag hoe de wind ze wiegde.

[p. 1524]

 

*

 

 

 

Maan, gij, wier glans

 

Heel de nacht verlicht -

 

 

 

Ach maan, zo zacht,

 

Zo wit en zilvrig -

 

 

 

Heel de nacht verlicht ge

 

Mijn schone beminde:

 

Beminde, wier glans

 

Heel de nacht lang blinkt.