Verzamelde gedichten

[p. 1506]

20 jaar Friedel en 12½ jaar Gretel van Bruggen

Jubileum-voorstelling 20 jaar Friedel en 12½, jaar Gretel van Bruggen, in de Stadsschouwburg.
Gretel van Bruggen en haar Dansgroep. Als gast: Bob Nijhuis. ‘Sproke van Beatrijs’ en ‘De Sneeuwkoningin’. Aan de vleugel: Laura Paulusse. Décors: Coen Schilt. Art. leider: Hans Redeker.

*

Hier, te midden der zwarte kleigrond,
Waar men eeuwenlang de echte dans
Of onzeedlijk òf zotternij vond,
En beroofde van elke kans -
Hier, te midden der dikwijls vunze
Koopmanssfeer van de stad aan de Hunze,
Kreeg Terpsichore toch een zetel
(Al staat het niet in de Baedeker)
Dank zij Friedel, de moeder van Gretel,
En Gretel, de vrouw van Hans Redeker.

Daarvan geldt het een dubbel gedenkfeest;
Reden waarom het mij passend voorkomt
Dat nu geen boze plaag - of krenkgeest
Ons Vrij Volk zijn kritiek in 't oor bromt.
De tafreeltjes waren soms doddig
En de duiveltjes waren koddig.
Gretel zelf, eerst als Beatrijs,
Gaf een werklijke kloostersfeer,
Echter lag die van 't ijspaleis,
Der Sneeuwkoningin haar nog meer.

[p. 1507]

 

Zij begon ras een dans als non

 

Met haar minnaar-verleider Nijhuis

 

In de kloostertuin. - Of zoiets kón,

 

Is een kwestie waaraan ik voorbijsuis

 

Als een sneltrein. Ik zeg alleen

 

In 't voorbijsuizen: dat ik meen

 

Dat, wannéér zulke dingen ooit plaatsgrepen,

 

Men met ander soort van vervoering

 

Zou dansen: - òf óver de maatstrepen,

 

Of tenminste met meer beroering.

 

De ‘poortersdans’ was echt blij,

 

Vol ‘schwung’, vol ‘bravour’. (In schrille

 

Tegenspraak tot - onlangs - die rei

 

Herderinnen uit Hoofts idylle:

 

‘Granida’.) Bijzonder goed

 

Was de poorter met zwarte hoed. -

 

Daarna: ‘pest’... Een orgie... Het bezwijken...

 

De herinnering aan Jean Weidt

 

Met zijn mensen die vielen als lijken,

 

Verleidt gauw tot onbillijkheid...

 

 

 

Toen: ‘De Sneeuwkoningin’. De scherven

 

Van de spiegel, die doodse kou

 

Slaan in 't hart, en de wereld verderven.

 

De grootmoeder. De tovervrouw.

 

‘Kleine Gerda’ deed argeloos aan,

 

Ritmisch, kinderlijk vrij en spontaan,

 

Gaf ze 't sprookje dat licht gespeel

 

Dat vertedert: iets blij's... iets droefs...

[p. 1508]

 

Niets te weinig, ook niets te veel!

 

Alle hulde voor Lenie Hoefs!

 

 

 

De zigeuners bewoonden een kamp

 

In plaats van hun stoffig roofslot.

 

Die verandering was geen ramp!

 

Eén bezwaar mag niet in de doofpot.

 

Dat ‘Gerda’, getild van de grond,

 

Zó vaak rond moest, werd àl te bont.

 

De paleisdans kon ook best korter.

 

Maar hetzelfde geldt voor dit verslag.

 

Maandag is een ongunstige dag.

 

Alles wijkt voor de sportreporter.

 

 

 

Nog één taak, die mij zwaar op 't gemoed ligt,

 

Ja... wie kwamen toen wel voor 't voetlicht?

 

Als ik daarvan toch één vergat!

 

De voorzitter van Vindicat,

 

Van Albertus Magnus. Hierna:

 

Namens ‘Groningen’: Huizinga

 

Die het had over: ‘de enige stad

 

Met een eigen ballet’... Welsprekend

 

Heeft Leemhuis 't goede werk getekend

 

Van de beide dames Van Bruggen.

 

Daarna, bij een gezoem als van muggen,

 

Tijdens 't fiks in-de-bloemenpracht-zetten

 

Met wel dertig of meer bouquetten,

 

Wenste ik mijn gehoor nóg scherper.

 

Wie spraken ze nu weer aan?

[p. 1509]

 

En zouden ze 't zelf wel verstaan?

 

De smaakvolle decorum-ontwerper

 

En ook de uitvoerder: Schilt en Tholen,

 

Hielden zich bij de toespraak verscholen

 

In de massa, wat ik jammer vond.

 

Nog werd namens de Dansleraarsbond

 

Een pastel van Hein Smit gebracht.

 

Toen een groet, die ‘Neptunus’ zond:

 

‘Behouden vaart; goede wacht.’

 

Vervolgens de vele waarderingen

 

Namens talrijke dankbare leerlingen.

 

Gretel prees nog de pianiste

 

Wier knap werk mede 't pleit besliste. -

 

Meer geschenken, waaronder een fles.

 

Was dat, mooglijk, van Magna Pete?

 

O, die vrees dat ik iets vergete! -

 

Friedel's dank, met mildstralend gezicht...

 

En hier wenst, wie dit liedje dicht,

 

Aan haar die de school heeft gesticht

 

En haar dochter, de lerares,

 

Nog vele jaren stevig succes.