Verzamelde gedichten

[p. 1451]

Uit: Gedichten

II

*

Droom en slaap aan vaart en sluis,
Huis van rouw en raadslig zwijgen:
Rust bij dag, maar waak, als twijgen
Fluistren, wijl, met stil gesuis,
Water siddert in uw sluis.
't Landvolk deert gij, dodenhuis,
Duistre plaats, waar haatlijk leven
Sluimert. - Stralen bloeds omgeven
In uw kamers kruis bij kruis.
Nevel sluipt uw tafels over.
Groen kristal en glasgetover
Glinstert nacht en dag. - 't Gedruis
Van het rusteloze lover
Zwijgt rondom dit machtig huis.
Hijgend knerst er 't grind en 't gruis.

[p. 1452]

III

*

Lampdoorgroende ramen bestaren 't grachtenkroos.
Krampvermoeide blaren gebaren machteloos.
Huichelachtig weent het kwelzuchtig noodgegil,
Wolkendrom verneedrend en rook- en stoomkolom.
Wachtend op de sluimer die nimmer komen wil
Wentelt het geboomte zich om en weder om.

Hete wadem; tergend spelen.

Gretig bedrijven, lijdzaam velen;

Tot spel en vlam in huivering zijn uitgeblust.

Vraag ik nog wie, met haatlijke adem,

Naast mij rust?

Wazing aan 't gordijn, of de maan iets helders bracht.
Schriklicht. Heel de wereld bepeinst een stervenskans.
Waak ik nog, verkocht voor dees korte wellustnacht?
Sluimer ik, wijl nevel wegdeinst in werveldans?
..............................

Dreiging, smaadlijk afgedreven;

Na woedend spoken: schuchter beven.

De schaduwen vervluchtigen door 't uchtendgrauw.

Tegen gebroken takken kleven

Druppels dauw.