Verzamelde gedichten

[p. 1394]

Hindenburg

*

De nevels der vergetelheid verscheurend,
En sterker dan de mokerslag der eeuwen,
Zal steeds uw dierbaar hoofd, zich waardig beurend,
En zwijgend boven zoveel roofdierschreeuwen
De wegen wijzen waar de welvaart wacht.

Gelijk vereerd als Gever en Nemer
Heeft God het volk geworpen voor de wormen
En Duitslands bloei geknakt met onweerstormen
En 't licht verkeerd in wezenloze schemer,
Doch voor de dood het smoort in zwartste nacht,
En 't recht verbloedt in onverbreekbre boeien,
Doet hoop de horizon verhelderd gloeien.
De trots herleeft; geschil en tweedracht wijken;
Tot sidd'ring der verdorven wereldrijken
Rees 't zinnebeeld van vroeg're roem en macht.