Verzamelde gedichten

[p. 850]

[De slaap, een donkere vrouw,]

*

De slaap, een donkere vrouw,
Ontspreidt haar waaier: de droom.
't Hoogschitterend Godsgebouw
Weerkaatst op een toverstroom.

Boom aan boom in dichte rouw.
Bos en tuin vol zwoel aroom.
Ver gewoel zoemt moede en loom.
't Sterlicht blikt uit woeste kou. -

De prins viert allengs de toom
Aan 't rijdier, edel en trouw;
Neemt vroom, vol gewijde schroom,
't Oud Vuurbeeld in ogenschouw.

Trekt nog damp of dauw ten hogen -
't Rijk festijn dier wereldbogen
Toont zich klaar en onbetogen;
Kort soms met een vonk doorvlogen,
Dan in roerloze oppermacht.
Zaal, met raadseltaal doorkronkeld!
Zwijgend siddert, brandt en fonkelt
Eeuwig leven. Wondre nacht!