Verzamelde gedichten

(1993)–Hendrik de Vries– rechtenstatus



[p. 753]
[Rita's hoepel, met gezwiep,] * Rita's hoepel, met gezwiep, Met geransel voortgeknuppeld, Vindt een helling; rent en huppelt, Vliegt en springt, zo ver, zo diep! 't Zwartgelokt kindergezicht Verschiet: haar donkere blik Spiedt af, en waart zoekend rond Op rotsige, steile grond. Rita hoort nog zwak getik Langs de ruigten. - Lopen, lopen! Los om haar heen, hol en open, Wuift korte zij, vlinderlicht. Wie brengt Rita's hoepel weer? Krijsen overstemt haar kermen. Van de steppen, dicht in zwermen, Wieken monsters grimmig neer.