Verzamelde gedichten

[p. 752]

[Vaarwel. Nooit mocht ik aanschouwen]

*

Vaarwel. Nooit mocht ik aanschouwen
Wie mij als bruid wil ontvangen.
Veel wonders en ongewetens
Vult zijn zalen, tooit zijn gangen. -
Waar, boven kraters en ketens,
Arend en gier hem begroeten,
Bij storm en riviergebruis
Verzwalpt over land en zee,
Voert hij zijn razende stoeten
Door de wolken, met flambouwen,
Met gejubel, met gezangen.
Hoor, zijn roep heeft mij ontboden: -

‘Slaap niet eenzaam, als de doden,
Op uw droeve legerstee.
Lief kind, kom naar hier gevloden
Ver van uw mistroostig huis.’