Verzamelde gedichten

[p. 631]

VII

*

Daar is dat oppakkershuis, o wee.
Daar durf ik nooit aan de ramen tikken.
Dat is een huis voor de dieven: daar pikken

Ze zomaar de kinder

Op van de straten,

Leren hun heel raar praten: -

Als je dat hoort moet je vaak erg schrikken.

Als ik gepakt werd, ik ging eerst mee,
Maar ik zou wel weten weg te lopen:
Ook van zo'n pakhuis blijft soms een deur open.

Ik zou vast in minder

Dan een paar weken

Toch weer gewoon gaan spreken;

Ik pas ook niet bij doofstommerikken.