Verzamelde gedichten

[p. 608]

Castilië

*

Land van Castilië, uw vereelte handpalm
Verheft mij naar de hemel, naar uw Heer:
Uw Heer die u verkwikt na starre brandwalm

Van moordend weer.

Fors land, welks heldre kim geen mist laat speuren,
Moeder van kracht, van durf en riddereer -
Hoe kleedt zich 't heden hier in de eedle kleuren

Van 't groots weleer!

Tegen 't hol welfsel uwer hemelweiden
Grenzen uw akkers naakt, vol gruis van rots;
Eén enkle top schijnt zich alom te breiden:

Eén outer Gods.

De zon tot wieg, tot graf, tot heiligdom,
Zijt ge ook de tempel waar mijn geestesvlucht
Uit stijgt, en waar ze in weerkeert. 't Is alom

De zuivre lucht

Van toppen, wat men proeft bij 't ademhalen,
En, geeft mijn zang uw reinheid waardig weer,
Zo moog dit lied naar lager aarde dalen

Uit klaarder sfeer.

Naar Unamuno