Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

[p. 144]

tekstkritische noten

Eerste uitg. 1 blintgeleefde.
Am. ed. 17 hunne.

Ter begraefenisse van den Hooghgeleerden heer Peter Schryver aant..

Nu rust de blintgeleerde aant. Schryver,
Wiens onuitbluschb're letteryver

Ons naliet maetloos schrift, en dicht,

Daer 's mans vernuft en geest uit licht.

Nu rust de vader, die de Muizen,
De Zanggodinnen, aen 't verhuizen

Uit Grieken aant., in verlaten schijn,

Ontfing te Leiden aen den Rijn,

En welkomde aant. op zijne eige kosten.
Dat schrijf met gout vry op de posten

Van zijne poorte. Wat noch meer?

Nu rust de ronde oprechte heer,

Die Hoogerbeetsen, Barnevelden,
En Grooten, Hollants grootste helden,

Toen al de weerelt hen verliet,

Vervloekte en met de voeten stiet aant.,

In hunnen kerker dorst bezoeken,
En spreeken, onder schijn van boeken,

Waerin zy lazen, versch gedrukt,

Wat valsche rechters, helsch verrukt aant.

Van gout- en staetzucht aant., daeglijkx brouden,
Om 't leeushof aant. by den toom te houden,

In een ondraeghb're slaverny.

Wat postschrift aant. past hier nu noch by?

Hier leefde, die, in scherpe tijden,
Helt Hoogerbeets in plaet durf aant. snijden,

En kraeien op zijn boet aant. en ban:

Waer blijft de kroon van zulk een' man?

Dat klonk by heeren en gezanten.

[p. 145]

30

Nu sny 's helts lof met diamanten

 

Op kristalijn, waeruit elk frisch

 

Het hart, tot zijn gedachtenis,

 

Noch rustigh aant., hem ten prijs, magh laven,

 

Die 's Gravenhaege met zijn Graven

35

Vereerde, en toonde, wie zoo vroegh

 

Den nacht des Heidendoms verjoegh.

 

Zoo werde aant. 't lijk des mans gezonken aant..

 

De zerk magh met dit wapen pronken.

 

 

 

Overleden 1660, den 30 van Grasmaent.