Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

Ter eeuwige gedachtenis van den Heer Joan de Wit, Raetpensionaris van Hollant, &c.

Ille aant. velut rupes, vastum quae prodit in aequor,
Obvia ventorum furiis.

Zoo beelt de tekenkunst De Wit af, naar het leven,

Den mont der Staeten, die voor 't recht van Hollant sprak;

Hy best aant. zich zelven, door veel wonderdaên bedreven aant.,

Een' Atlas aant., opgegroeit tot zulk een lastig aant. pak.

Eneas monsterde aant. de daeden van zyn neven aant.,

En al 't Romeinsch geslacht, volvoert met zulk een' lof,

Door Godt Vulkaen in 't velt des beukelaers aant. gedreven:

De Wit bestelde alleen de pennen ryker stof;

Het zy de man zich queet te water en te lande,

En 't leven niet ontzagh te waegen op de zee;

Of Ruwaert aant., die de kroon der Waterhelden aant. spande,

Met Britsche standaerden onthaelde aant. op onze ree;

Of zette in lichten brant de Koningklyke vlooten;

Of door het vreeverbont aant. 't gewelt van Vrankrijk stuit.

Maer, Burgerschutters, leyt dit hart van u doorschooten,

[p. 146]

 

Met zijn' heer broeder, waert al 't aerdryk door beluit aant.?

 

Verloore aant. zoonen, och, vergeltge dus uw vaders aant.,

 

En voesterheeren aant., die u voedden met hun bloet?

 

Verdient hun trou en deught den naem van lantverraders?

20

Noit wort met naberou dit zwaer verlies geboet.

 

 

 

mdclxxii.

Am. uitg. van 1736: 3 Hij vest. 13 Koninklijke.

18 voeden.