Hekeldichten
(ca. 1920)–Joost van den Vondel–
Auteursrecht onbekendMet de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave
[pagina 123]
| |
Engeleburgh in den Rouw, over den E.E. Heer Andries Bikker aant., Heer van Engeleburgh, out Burgermeester en Raet van Amsterdam, &c.
Integer
aant. vitae, scelerisque purus.
Wat tijding komt de Stadt beswaren,
In 't midden van de droeve maren.
En rampen, uit der zee gehoort?
O Lantverrijkkende Amsterdammers.
5[regelnummer]
Wat baert een jammer u al jammers?
Hoe leit de Doot den Staet aen boort
aant.!
De dappre Bikker, helsch besprongen
Van weifelende lastertongen,
Wort al te vroeg ter neêr gevelt.
10[regelnummer]
O Bataviers
aant., o Kroon der Steden,
Uw rechtehant leit afgesneden.
Wat lijdt ge al schipbreuk in dien Helt!
Wat lijdt ge in eenen man al schade!
Hoe drijft uw kiel op Godts genade,
15[regelnummer]
In 't stranden van dien Amirael,
Die Lant- en Zeeraet steef
aant. en stichte,
En braef voor uit, vol wijsheit, lichte,
Gelijk de Noortstar met haer' strael.
Men wapen' heir, noch onderdaenen,
Hy leit gerust den Tabbert af,
En neemt verlof van Ampt, en Staten
aant.
De Nijt heeft Andries nu verlaten;
Zy triomfeer' vry op zijn graf.
25[regelnummer]
Als 't Hof verleit wort door de boosten.
Dan moet de vroomheid zich getroosten
't Bevlakken van haer eerlyk wit:
Het heil der trouwe Burgeryen,
Geplant door vreê, na bloedig stryen,
| |
[pagina 124]
| |
30[regelnummer]
Op dat de Vrijheit veiligh zitt'.
Al 's Burgermeesters lust en leven
Was rustigh recht door zee te streven,
Aen last en eere en eedt verknocht
aant.:
Zijn kloek beleit in hooge zaeken,
35[regelnummer]
Zijn doordrift
aant. en omzichtigh waeken
Hielt eene streek op dezen toght.
Vergunt ons dan, nae 't lange slaven,
Dat wy dit wapen by de braven
Ophangen, ter gedachtenis
40[regelnummer]
Van Eng'leburgh, die afgesleten
aant.,
Den prijs genoot in zijn geweten.
Dus blonk hij in ons duisternis.
|