Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

Het Rat van Avonturen ^a.

1
Hoe lacht de Schotse bedelbrok aant.,
Die met zijn knapzak en zijn stok
In Londens beste kamer
Geberght aant. wort, uit zijn arremoê,
En krijgt noch ponden steerlinx toe,
Gemunt met Pymbroers hamer ^b.

2
Hoe valt nu met een veltgeschrey
Schots Isrel in die vette wey
Der Milde Londenaren,
Met al die kale bedeltros,
Met kind en kalf en magren os,

a In dit gedicht schempt Vondel op de Engelsche Parlementaristen, die met hunnen koning in oorlog geraekt, de Schotten te hulp riepen tot hunne schade.

b Mr. Johan Pym aant. was lidt van 't Lagerhuis, en een stout voorvechter der ijveraren tegens den koning.

[p. 102]

 

Om reuzel te vergaren,

 

 

 

3

 

'k Geloof, d'Apostels aant. tijdt verscheen;

 

Want 's werelts goet wort weér gemeen.

 

De spitsbroêrs aant. staen als muren

 

Malkandren by. Het arme lant

 

Biet om 't genot het rijk de hant:

 

Kan slechts dit krouwen aant. duren!

 

 

 

4

 

Men schenkt hun Jork en Nieukasteel

 

En slot en hof en lustprieel

 

Ten buit, tot een belooning.

 

Heel Engelant wort Schotlants slaef,

 

En elke Schot een Engelsch graef.

 

Het lage aant. huis speelt Koning.

 

 

 

5

 

Al zijn de Konings Jonkers boos,

 

De Schotze Distel aant. moet de Roos

 

Van Engeland behoeden,

 

Heel net en puur en klaer en rein:

 

Dies houdt het volk den Adel klein

 

Met Schotse distelroeden.

 

 

 

6

 

Trek aen aant., die mager zijt en hol.

 

Men dekt broêr naektebil met wol,

 

Men mest met schapebouten

 

Den hongerigen prachersbuik aant..

 

Het Londens bier valt goet en puik;

 

Men zuipt nu heele brouten aant..

 

 

 

7

 

Ook wort geen Schotsman yvrens moê,

 

Hy stiert Zeloter kolen toe ^a,

 

Om 't vier zoo helsch te stooken,

 

Waer by zich Schotlant warmen magh.

 

O heilig vier, brant nacht en dagh,

 

Zoo magh hy braên en kooken.

 

 

 

8

 

Al vangt broêr Zuiver aant. vloo of luis

 

Van Schotbroer, wel zoo fijn als pluis,

a Dit slaet op de Zeloten aant., de oproerigste Joden in 't beleg van Jerusalem, toen Titus Vespasianus de stad bestreedt. Zie den Morgenwecker der Sabbatisten.

[p. 103]

 

't Zijn luizen van zijn broeder.

 

Wat schaet een luisdrek of een vloo?

 

De zuivre broeders kijven noô,

 

Al zoons van eene moeder.

 

 

 

9

 

Indien nu hier een schaepshooft vraegt,

 

Wat reformeerssel my behaegt,

 

Uit twee zoo zuivre schreyers aant.:

 

'k Geloof zy yvren bey om 't best,

 

Want Londen broet het ledigh nest,

 

Maer Schotlant zit op d'eyers.

Eerste uitg. 5 sterlinx.