Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

[p. 85]

tekstkritische noten

Naar 't facsimile van Vondels hs. In 1682 en de Amersf. uitg.: Op het stokje. 5 moest. 10 uitgang. 11 dorst. 13 dikwijls strekte gij in 't. 19 landpak: in Apollo's harp 1658 landspak.

Het stockske aant. van Joan van Oldenbarnevelt aant., Vader aant. des Vaderlants.

Myn wensch behoede u onverrot,

O stock en stut, die geen' verrader,

Maer 's vrijdoms aant. stut en Hollants Vader aant.

Gestut hebt, op dat wreet schavot;
Toen hy voor 't bloedigh zwaert most knielen,

Veroordeelt, als een Seneka aant.,

Door Neroos haet en ongena,

Tot droefenis der braefste zielen.
Ghy zult noch jaeren achter een

Den uitgangk aant. van dien Helt getuigen:

En hoe Gewelt het Recht dorf aant. buigen

Tot smaet der onderdructe Steen.
Hoe dickwyl strekt' ghy, onder 't stappen

Naer 't Hof aant. der Staeten stadigh aen

Hem voor een derden voet in 't gaen,

En klimmen op de hooge trappen:
Als hy, belast van ouderdom,

Papier en schriften, overleende aant.

En onder 't lastigh aant. lantspack steende!

Wie ging, zoo krom gebuckt, noit krom aant.!
Ghy ruste van uw trouwe plichten,

Na' et rusten van dien ouden stock aant.,

Geknot aant. door 's bloedraets aant. bittren wrock:

Nu stut en styft ghy noch mijn dichten.