De werken van Vondel. Deel 9. 1660-1663

[p. 287]

Op d'afbeeldinge van den edelen heere Peter de Graef,
Jongkheere van Zuidpolsbroeck.aant.aant.^*

Spes altera.

Een levendige geest, vol heuscheit, zweeft in d'aderen¹

Van Graef, die ree zoo vroegh, in 't opgaen van zyn jeught,²

Belooft, op 't edel spoor van zyn doorluchte vaderen,

Recht uit te draven naer den prys van eer en deught.

Geluckigh is hy, die, gesproten, van de vroomen,⁵

Zyn stammen niet bezwyckt. zoo zagh men jonge Askaen⁶

Betoonen dat hy, van Trojaenen afgekomen,

Zyn beurt hem toegekeurt, eens rustigh uit zou staen.⁸

Hoe stont hier 't leven en de kunst zoo langkzaem effen?⁹
De geest, te vlugh, was niet dan in de vlught te treffen.¹⁰

* Van of vóór 1660. - Volgens de tekst in Hollantsche Parnas, blz. 144. Het motto, ontleend aan Aeneïs XII, 168, betekent: ‘de nieuwe hoop’, hetgeen slaat op de voorvaderen (vgl. vs. 3).
Peter de Graeff (1638-1707), oudste zoon van Burgemeester Cornelis de Graeff en Katharina Hooft, zie deel 6, blz. 85. Hij kreeg in 1660 te Orleans het licentiaat in het civiel en kanoniek recht (Elias).

1 heuscheit: vriendelikheid.

2 ree: reeds; opgaen: begin.

5 vroomen: rechtschapenen.

6 Zyn stammen niet bezwyckt: niet in gebreke blijft tegenover zijn voorouders.

8 Zijn taak, hem toebedeeld, eens krachtig zou volbrengen.

9 Hoe kon de kunst hier zo moeielik het leven evenaren (beeld aan de weegschaal ontleend).

10 niet dan in de vlught: slechts in het voorbijgaan, vluchtig.