De werken van Vondel. Deel 9. 1660-1663

[p. 275]

De Koningklijcke Idea.aant.^*

d'Idea van de Deught en Schoonheit was verloren:

Natuur, verlegen om een voorbeelt, zocht in 't ront,
Tot datze Schoonheit, Deught, en Wijsheit t'effens vont³
In eene Koningin, ter heerschappy geboren.
  Zy had, uit lust tot Vrede, in 't brullen van zijn' toren,
Den Oorlogh afgevoert van Duitschlants vetten gront:^5-6
Nu zaghze Plato zelf d'orakels uit den mont,⁷
En ketende aen haer tong zoo veler vorsten ooren;

Die zagen noit de zon, des morgens opgestaen,

Zoo rijck in haeren glans met meer verbaestheit aen¹⁰
Als deze, die men wensch' dat eeuwigh 't rijck beschijne.¹¹

Toen riep Natuur: ons oor en oogen zijn verzaet:

In eene triomfeert al 't edelst, zonder maet.¹³
De hemel helpe ons aen afzetsels van CHRISTYNE.¹⁴

* Van of vóór 1660. - Volgens de tekst in Hollantsche Parnas, blz. 4. Gedicht ter ere van Koningin Christina van Zweden en dus aansluitend bij de gedichten van 1653, opgenomen in deel 5, blz. 588-94. Met Idea zal Vondel de Platoniese idee bedoelen (zie vs. 7), hier eer opgevat als prototype.

3 t'effens: tegelijk.

5-6 zijn': nl. van de Oorlog, waarbij aan god Mars gedacht is; vs. 6 komt bijna woordelik overeen met vs. 56 van de Afbeeldinge van Christine (deel 5, blz. 592).

7 Nu ging zij studie maken van de Griekse wijsbegeerte.

10 verbaestheit: bewondering.

11 wensch': zou wensen.

13 eene (vrouw).

14 afzetsels: nakomelingen, die haar evenaren.