De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660

De XXVIII. Harpzang.^*

Adferte Domino, filii Dei.

Gy die Godts kinders zijt geworden,

Treet aen, treet aen:

Treet aen, een ieder op zijne orden,

Langs d'offerbaen.

Brengt Gode uw zuivere offerhanden,

En bock, en lam,

Brantoffers om tot asch te branden

In d'outervlam.

Brengt alle eenstemmigh Godt den Heere,

Vol majesteit,

Zijne offerhanden, hem ter eere,

Uit danckbaerheit.

Brengt prijs en eer en lof alt'samen

Den Heere alleen,

Wiens naem verdooft alle andre naemen

By zijn Hebreen.

Aenbidt hem in zijn heilighdommen,

In zijne tent,

Wiens stem alle andre hoort verstommen,

Aen's weerelts endt.^1-20

De stem der Godtheit hoort men klateren,

Op zee en stroom.

* Ps. 28.

1-20 V: Afferte Domino filii Dei, afferte Domino filios arietum. Afferte Domino gloriam et honorem, afferte Domino gloriam nomini ejus; adorate Dominum in atrio sancto ejus, vs. 1-2.

[p. 289]

 

Zy dondert schricklijck, houdt de wateren

 

Door schrick in toom.

25

Godts stem heeft nadruck en vermogen,

 

Als hy zich wreeckt.

 

Godts stem klinckt heerlijck uit den hoogen,

 

Wanneer hy spreeckt.

 

Godts stem kan hemelhooge cederen

30

Ter aerde slaen,

 

Kan Libans cederbosch vernederen,

 

Waer boomen staen.

 

Zy maeltze aen stof. de boomen spartelen,

 

In lucht en zon,

35

Als 't kalf op Liban danst by dartelen,

 

Als Sarion,

 

En zijne eenhorens veulens springen.^33-37

 

Godts stem om hoogh,

 

Als vier, door wolcken heen kan dringen

40

Uit 's hemels boogh.

 

Zy berst met weêrlicht uit, en blickert,

 

En straelt en licht

 

Met blixemstraelen, gloeit en flickert

 

In ons gezicht.

45

De stem der Godtheit treft de heide,

 

En wildernis.

 

De stem der Godtheit schept een weide,

 

En ackerdisch:

 

Daer Kades, zonder groen en lover

50

En overvloet,^49-50

 

Geen voedtsel schiet voor dieren over,⁵¹

 

Noch menschen voedt.^45-52

 

Godts stem de hinden helpt aen 't baeren,

 

Na baerens wee.^53-54

55

Zy dringt door schaduw, loof en blaeren,

33-37 V: Confringet Dominus cedros Libani et comminuet eos tamquam vitulum Libani; et dilectus quemadmodum filius unicornium, vs. 56. De St. B. vertaalt naar 't Hebr.: Hij doet ze huppelen als een kalf, den Libanon en Sirjon als een jonge eenhoorn. Vondels vertaling wijkt evenzeer van de Vulg. als van de St. B. af. Bellarminus interpreteert naar 't Hebr. zooals de St. B. en wijst op den climax: de ceders knakken, de ceders springen, ja de bergen zelf springen, waar Vondel niets van heeft. Alleen spreekt hij met Bell. van Sarion, zooals in Deut. III. 9 de Hermon door de Sidoniërs genoemd werd.

49-50 zonder graen enz.: Versta: geheel ontbladerd en verdord.

51 Versta: geen voedsel laat overschieten.

45-52 V: Vox Domini concutientis desertum, et commovebit Dominus desertum Cades, vs. 8; Vondels vertaling sluit aan bij B's interpretatie: dat Gods macht zelfs de dorre woestijn van Kades met een schok vruchtbaar kan maken.

53-54 V: vox Domini praeparantis cervos, vs. 9; ook hier heeft Vondel zijn heil gezocht bij den grondtekst in den S.B. weergegeven met: De stem des Heeren doet de hinden jongen werpen.

[p. 290]

 

Van ste tot ste.⁵⁶

 

De danckbren spoeden naer Gods drempel,

 

En kroonen hem

 

Met lofzang in zijn' heugen tempel,

60

Met hart en stem.

 

De Godtheit giet, na 'et lange tergen,⁶¹

 

Een' springvloet uit

 

De wolcken, en verdrinckt de bergen,

 

Daer 't zwerck op stuit.^61-64

65

Hy zal, als Koning, oock regeeren

 

Op zijnen troon,

 

En eeuwigh alles reguleeren⁶⁷

 

Naer 's hemels toon.

 

Hy sterckt zijn volck en erfgenooten

70

Uit zijn palais,

 

En zegent eeuwigh Jakobs loten⁷¹

 

Met vrede en pais.

56 Toevoegsel, ste: plaats.

61 tergen: plagen, beproeven.

61-64 B interpreteert V: Dominus diluvium inhabitare facit, vs. 10: God zal overvloedigen regen over de aarde zenden.

67 reguleeren: ordenen.

71 Jakobs loten: de Joodsche geslachten, Vulg.: populo suo, vs. 11.