De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656
(1931)–Joost van den Vondel–
Auteursrecht onbekendTer bruilofte van den E. Heere Ioan Six
| |
[pagina 853]
| |
Die droegenze op aen haer, uit schijn niet, noch vergult
Met een geveinst gelaet, maer uit oprechte trouwe.Ga naar voetnoot17
Wat was het een vermaeck voor d'oude weduwvrouwe
Zich dus te zien gedient, door haer gehoorzaem bloet!Ga naar voetnoot19
20[regelnummer]
De dagen uitgereckt, en zonder tegenspoetGa naar voetnoot20
Van wederspannigheit de weduwlijcke jaeren,Ga naar voetnoot21
In 't keeren en in 't gaen, gelijck op twee pylaeren,
Gestut te zien, een heil dat niet gevonden wort
By tortels, troosteloos op haeren tack verdort:Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Maer SIX was 't niet genoegh de Moeder in haer leven,
Te volgen; hy had lust haer graf deze eer te geven,
Na dat de Doot zoo lang haer mont en oogen loock,Ga naar voetnoot27
En zy verdweenen was, gelijck een damp en roock
Om hoogh aen lucht verdwynt. hy overwoegh haer zorgen,Ga naar voetnoot29
30[regelnummer]
In 't vallen van den dagh, in 't ryzen van den morgen,
En hoeze in haeren tijdt, bekommert voor den zoon,
Uit duizent maeghden een zoo zedigh koos als schoon,
Een zuivre TULP, het puick van allerhande bloemen;
Toen 't oogh op deze viel, die wy de Parle noemen,Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
In Grieksch en out Latyn, en niet onduitsch noch vremt,Ga naar voetnoot35
Als met de bloem gepaert, haer' eigen naem bestemt,Ga naar voetnoot36
Met uitgelezenheit van zedigheit en waerde,
Die van der Moedren aert, van weêrzy, niet veraerde.Ga naar voetnoot38
Zy hing geduurighlyck aen haer Vrouw Moeders zy,
40[regelnummer]
Gekent in 't zedigh kroost, de beste schildery;Ga naar voetnoot40
Het zyze speelde of zong, op 't klincken van de snaeren,
Waer op de geest van SIX ten hemel scheen te vaeren,
En met zyn moeders geest te spreecken van de Maeght,
Die hem, op haeren raet en zyn gezicht, behaeght;
45[regelnummer]
Als eene aen wie hy hoopt zich zelven te verbinden,
Om in dat lieve bloet zyn moeders ziel te vinden,
Die hy verloren heeft; en zyn vrouw moeders naemGa naar voetnoot47
In een' herboren klanck te wecken, zoo hy quaem
Ontmoeten zyn geluck in deze MARGARITE.
50[regelnummer]
O, zucht hy menighmael, dat 's hemels zegen vliete
| |
[pagina 854]
| |
En vloeje op mynen wensch, en ick den blijden dagh
Beleef', die Moeders wil geheel voltrecken magh,
In mynen trouring, lang dees Joffer toebeschoren,Ga naar voetnoot53
Gelyck myn geest getuight. O waer die dagh geboren!Ga naar voetnoot54
55[regelnummer]
De Liefde ontsteeckt aldus des jongelings gemoedt,
Gelyck de vlam een torts. al d'aders, al zyn bloet
Veranderen in vier, dat, krachtigh van vermogen,
Hem uitstraelt uit gebaer, en aengezicht, en oogen,
En niet te blusschen is, zoo lang het voedtsel vint.
60[regelnummer]
Waer twee vereenigen, daer strengelt en verbint
De Liefde tien aen een; want ieder heeft zyn zinnen:Ga naar voetnoot61
Doch lichter zal die bant op deze harten winnen,Ga naar voetnoot62
En hechten, aengezien de wil in 't algemeen
Een heilzaem wit beooght: dat wit smilt veele in een.Ga naar voetnoot64
65[regelnummer]
Gestadigheit verwint. zoo wort de draet volsponnen.Ga naar voetnoot65
Haer Broeder heeft aldus den hoogen BURGH gewonnen.Ga naar voetnoot66
Moskovisch ys noch sneeuw verkoelden noit den gloetGa naar voetnoot67
Van zyne ontsteecke borst, door 't afzyn aengevoedt,Ga naar voetnoot68
Daer na gewellekomt, en by de liefste ontfangen,
70[regelnummer]
Verquickster van het moede en afgestreên verlangen.Ga naar voetnoot70
De trouwe min van SIX verdiende oock 't echte pantGa naar voetnoot71
Te schencken aen zyn Bruit, te trouwen met haer hant
Die schoone wederga, hem toegeschickt van boven,Ga naar voetnoot73
En schooner door haer deught. op zulck een trouw belovenGa naar voetnoot74
75[regelnummer]
De starren hen te zien, aen onzen Aemstelstroom,Ga naar voetnoot75
In telgen uitgespreit; gelyck een vruchtbre boom,Ga naar voetnoot76
Waerin de SIXEN en OUTSTHORENS weder bloejen,
Ten dienst van onze stadt en Hollants vryen Staet:
80[regelnummer]
Terwijl de Bruidegom zyn Bruit en toeverlaet
Omhelst, en onderhoudt met vriendelijcke togen,Ga naar voetnoot81
En dau en geur, uit tym van Poëzy gezogen;
Daer hy, by wylen, 't hart en zyn' verliefden geest
Met geuren sterckt, en witte en roode roozen leestGa naar voetnoot84
85[regelnummer]
Op haere ontloocke wang; daer verf in verf verdreven,Ga naar voetnoot85
| |
[pagina 855]
| |
Hem 't gansche jaer den May afschilderen naer 't leven.
De deught, aldus gevat in uitgeleze stof,
Veredelt haer waerdy met onwaerdeerbren lof.
Wat zocht de Bruigom 't oogh der Schoone te behaegen
90[regelnummer]
Door parlesnoer, om aen den blancken hals te draegen,Ga naar voetnoot90
Om 't hooft, en om de hant? zyn parlevisschery
Is ydel: want de schoonste en eelste Parle is zy,Ga naar voetnoot92
Wiens deught geen toisel hoeft, noch ydele cieraedenGa naar voetnoot93
Van baggen en gesteente of kraeckende gewaeden,Ga naar voetnoot94
95[regelnummer]
Vol parlen geborduurt, en styf van Indisch gout.
Zy leent van buiten niet, die d'ydelheit mistrouwt.Ga naar voetnoot96
Geen ramp den bloessem van dit huwelyck verniele,
Een bruiloft, zonder endt, voor lichaem en voor ziele,
Die, even onverzaet, verlangen naer het zoet,
100[regelnummer]
Dat lyf en ziel vernoeght, door 't onbegreepen Goet.Ga naar voetnoot100
J.V. VONDEL.
|
|