De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

[p. 850]

Ter Bruiloft Van den E. Heer, Aernout Hellemans Hooft,
Ridder van Sint Michiel,
En de E. Iuffrou Maria vander Houve.aant.^*

Zelden kan Natuur ontveinzen
Haren aart, die node liegt,^{vs. 2}
Al vermomtze haar gepeinzen,
Schoon ze loos een wijl bedriegt.⁴
Sperwers telen mus noch spreuwen.
Wolven geen onnozel lam.
Leeuwenesten voeden leeuwen.
Wilt van wilt, en tam van tam:
Zoek by d'oude merk noch teeken⁹
Van dees waarheit, loop niet wijd,
Blijf in Hollant, en de streeken
Van den onvervlogen tijt,
Die getuigt u hoe een jonge
ARENT, van der Muider borg,¹⁴
Door de min tot roof gedrongen,
Uitvloog, denk eens in wat zorg¹⁶
Wereloze duiven vliegen,
Als de vogel van Jupijn,
Op zijn vleugels, van der wiege,¹⁹
Volgt zijn vaders streek en lijn.
Hy doorsnuffelt alle landen,
En bezocht uitheemze lucht,²²
Rynstroom, bosschen en waranden,²³

* Van 1655. Afgedrukt volgens de tekst in Apollos Harp, Amsterdam 1658, blz. 11.
Mr. Arnout Hellemans Hooft (geb. 1630) was de zoon uit het tweede huwelik van P.C. Hooft en Leonora Hellemans. Maria vander Houve, geb. 9 November 1628, gestorven 2 Juni 1663, was de derde dochter van Dr. Robbert Aspersz. vander Houve en Maria van Offenburg (vgl. Dietsche Warande N.R. V en VI). Zij trouwde met A. Hooft de 25ste Mei 1655.

vs. 2 node liegt: ongaarne bedriegt.

4 loos: op listige wijze.

9 by d'oude: in de Oudheid; merk noch teeken: geen bewijzen.

14 Arent: woordspeling met de naam Aernout; Muider borg: het Muiderslot.

16 zorg: bezorgdheid, angst.

19 van der wiege: van jongs af.

22 uitheemze lucht: vreemde streken.

23 waranden: lustoorden.

[p. 851]

 

d'Alpes kosten zijne vlucht²⁴

25

Niet beletten, met haar kruinen,

 

Hy ziet zee noch bergen aan,

 

Vlieten, wildernis, noch duinen,

 

Po, noch Arno houd hem staan,

 

Noch geen Tiber, Perthenope²⁹

30

Zag hem drijven op zijn pluim:³⁰

 

Maar hy keerde zonder hope

 

Door het Hemelsblaauwe ruim,

 

Naar de Loir, en d'oude Seyne,

 

Van de Seyne naar de Teems.

35

Valt mijn Hollant dan te kleine,

 

Sprak hy, dat ik dus uitheems

 

Eeuwig omdwaal, door de wolken,

 

Beter in mijn vaderlant

 

Buit gezocht, dan vreemde volken

40

Te bespieden. Aan de kant,

 

Daar de Rynstroom loopt ten ende,⁴¹

 

Zag hy flukx een kuische Duif

 

Zitten, onder de bekenden,

 

En bekoort door deze kuif,

45

Vlieght hy tienwerf om die HOUVE.⁴⁵

 

End'lijk valt hy uit de lucht,

 

Grijpt d'onschuldige, en de droeve,

 

Die van dootschrik kermt, en zucht,

 

Och, waar vind ik een behoeder,

50

Helpme, och helpme nu, och, och,

 

Helpme Zusters, Speelnoots, Broeder,

 

Och de lucht is vol bedroch,

 

Maar geen ARENT past op 't kermen⁵³

 

Van een Duive. Hy vliegt heen,

55

En vertroost haar, uit ontfermen,

 

Zijt gerust, en wel te vreên,

 

't Is onnodig dat men zidder,

 

Daar geen onheil wert verwacht,⁵⁸

 

Geef u over aan den Ridder,⁵⁹

60

Als een vrucht van zijne jacht;

 

Vrees geen Arentsklaau of pennen,

24 Alpes (Romaans meervoud); kosten: konden.

29 Perthenope: oude naam voor Napels.

30 pluim: veren, vleugels.

41 Te Leiden. Van Lennep onderstelt dat hij haar in zijn studietijd daar leerde kennen.

45 Houve: blijkens het rijm en de woordspeling, met de oe-klank (vgl. vs. 65).

53 past op: geeft om.

58 wert verwacht: te wachten staat.

59 den Ridder: nl. van Sint Michiel.

[p. 852]

 

Dees verscheurt de Duive niet,

 

Kunt gy slechts uw aart gewennen

 

Naar zijn lust en HOOFT-gebied,

65

En uw moeders HOEF vergeten,

 

Alle uw droefheit is gesleten.

 

 

J.V. VONDEL.